مجله هفته؛ چرا کنفرانس دوستان بحرین نه؟!
تا پیش از آن قطار تحریم ها و فشارهای بین المللی بر ایران، روندی باصطلاح گام به گام داشت ولی در یک سال اخیر و به موازات تکانه های شدید خاورمیانه، بیم قدرت گیری و تبدیل شدن ایران به یکی از قطب های منطقه بیشتر شده و دسیسه ها و طرح های غربی و عربی هم برای به تنگنا بردن ایران بیش از گذشته نمود پیدا کرده است.
برخی رژیم های عربی، ایران را به دست داشتن در امور داخلی بحرین و سمت دادن به اعتراضات شیعی در این کشور متهم کردند. ایران نیز کشورهای عربی و منطقه ای را به دخالت در امور سوریه متهم کرد و وقایع داخلی این کشور را واجد نسخه ای غیر سوری دانست.
پس از برگزاری چند نشست با حضور گروه های اپوزیسیون سوریه در ترکیه و تونس، شدت مخالفت ها و اعتراض ها در سوریه و حمایت از مخالفان افزایش یافت. در این نشست ها نمایندگان کشورهایی حضور داشتند که خود را حامی مردم سوریه و مخالف بشار اسد می خواندند و اعلام می کردند که از هیچ تلاشی برای کمک به معترضان داخلی و خارجی اسد فروگذار نمی کنند.
این دست گردهمایی ها با واکنش ایران همراه بود، تا جایی که حتی به مجادله ای لفظی بین نخست وزیر ترکیه و مقام های ایران انجامید و دو طرف یکدیگر را با الفاظی تند و عتاب آلود خطاب کردند. متعاقب برپایی گردهمایی گروه های اپوزیسیون در ترکیه، از سوریه نیز خبر رسید که حکومت این کشور قصد دارد برای مقابله با چنین رویکرد سیاسی، روشی مشابه اتخاذ کند تا توطئه ها را به خود این کشورها برگرداند. سوریه اعلام کرد که می خواهد شخصیت ها و گروه های مخالف عربستان سعودی را دور هم جمع کند و فضای لازم را برای ساماندهی ایشان فراهم آورد.
به تازگی یک تارنمای اصولگرای کشورمان نیز به مسئولان سیاست خارجه پیشنهاد کرده است که همین ابتکار را در پیش بگیرد و زمینه برگزاری نشست مخالفان حکومت بحرین را در تهران فراهم کند.
تارنمای موعظه در مطلبی انتقادی خطاب به مسئولان دستگاه دیپلماسی کشورمان نوشته است: دولتی که ادعای سیاست خارجی تهاجمی و راهبرد «تعامل سازنده» در عرصه روابط بینالملل داشت و قرار بود «عزت، حکمت و مصلحت» را الگوی فعالیت دیپلماتیک خود قرار دهد، به جز احضار سفیر عربستان و بحرین و ابراز نگرانی، چه کار چشمگیری برای جلب افکار عمومی بینالمللی نسبت به تحولات بحرین انجام داده است؟ وزیر خارجه به چند کشور منطقه برای حل مشکل بحرین سفر کرده است؟ آقای احمدی نژاد با چند همتای خود در این زمینه تلفنی گفتگو کرده است؟
نویسنده این مطلب در ادامه می گوید: ترکیه در هفتهای که گذشت میزبانی بیش از هفتاد کشور را با نام کنفرانس «دوستان سوریه» برگزار کرد که نتیجه آن شناسایی «شورای مقاومت مردمی» سوریه به عنوان نماینده مشروع این کشور و توافق برای فرستادن کمکهای مالی و اطلاعاتی به مخالفین اسد بود. اما چه خبر از «دوستان بحرین»؟ دولتمردان ما که میگویند نیمی از دولتهای دنیا پشت سر ما قرار دارند و نیمه دیگر هم مردمشان با ما همدلند، پس از محکوم کردن سیاستهای ترکیه، چه اقدامی برای حل بحران بحرین کردهاند؟ آیا دیپلماتها برای برگزاری کنفرانسی متشکل از دوستان بحرین مشغول رایزنی هستند؟
نویسنده تاکید می کند که ابتکار ایران در برگزاری کنفرانس دوستان بحرین، نه تنها میتواند نور امیدی بر دل مردم این کشور بتاباند، بلکه برای کشورمان نیز خالی از لطف نیست. به نوشته این وبلاگ نویس، نمایش دیپلماسی فعال در سطح منطقه ای و جهانی، آشکار ساختن چهرههای دورو در برخورد با حوادث مشابه، شکستن تصویرسازی رسانهها از منزوی شدن ایران و جلب نظر ملتهای عرب منطقه که چشم به تحولات برادران هم کیش و همزبان خود دارند، بدیهی ترین اثرات چنین کاری میتواند باشد.
نظر شما :