از ایران‌هراسی تا بهانه‌‌جویی

دیپلماسی ایرانی: شاید تا همین پنج و شش سال پیش کسی تصور نمی کرد که ایران و اعراب به نقطه ای برسند که یکدیگر را تهدیدی علنی برای خویش قلمداد کنند و این موضوع را اصلی ترین فاکتور در رفتار متقابل و سیاست خارجی شان درنظر بگیرند.

این روزها خبر از حمایت مالی و رسانه ای سعودی ها از اپوزیسیون خارج نشین ایران به گوش می رسد. حضور و بروز سعودی ها و سایر اعراب در ماجرای سوریه نیز اظهر من الشمس است و آنها زمین سوریه را به میدانی برای تسویه حساب با ایران و محور مقاومت تبدیل کرده اند. جدال دو طرف در عراق هم از زمان استقرار دولت مالکی در این کشور ادامه داشته و هنوز با طرح و توطئه هایی در این کشور ادامه یافته است. بحرین هم کانون تضاد و برخوردی دیگر میان ایران و عربستان در یک سال گذشته بوده است. اما شاید مهم تر از همه، ماجرای پرونده منصور ارباب سیار در امریکا بود که به طرزی عجیب آغاز شد و حتی خود امریکایی ها را انگشت به دهان کرد. غیرمستند بودن ادعاهای مطرح شده در این پرونده باعث نشد تا مقام های ریاض دست از توهم توطئه یا برساختن توطئه علیه ایران بردارند و این قضیه را هم در سازمان ملل و هم در مجامع عربی پیش کشیدند و پیش برده اند. واضح است که اعراب روی چنین اتفاقاتی به مثابه یک پشتوانه و بهانه علیه جمهوری اسلامی حساب می کنند و پروسه های ایران هراسی و ایران ستیزی خود را بر مبنای چنین فرضیه هایی دنبال می کنند.

از زمان رویش بهار عربی که سال پیش و در همین روزها به میوه نشست، اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس همکاری های موازی و هماهنگی با یکدیگر داشته و تلاش کرده اند ضمن ممانعت از نفوذ ایران در منطقه، گفتمان مقاومت و شیعه محور را تضعیف و تخریب کرده و به انحای مختلف ابزار و لوازم گسترش اسلام گرایی مدل ایرانی را از منطقه برچینند. این روند در ماه های گذشته و با شدت گرفتن بحران سوریه وارد فاز تازه ای شده و همسویی غرب و ترکیه با اعراب هم به مساله کمک کرده است. در این میان رژیم صهیونیستی مترصد وارد آمدن ضربه بزرگ به مقاومت است. این رژیم بیشترین تهدید را در سوریه و لبنان می بیند و مادامی که حماس، حزب الله و بشار اسد در اوج آمادگی باشند، قادر به مانور قدرت در منطقه نیست. حالا اعراب از یکسو کمر به حذف مقاومتی ها بسته اند و اسرائیل به بهانه های مختلف ایران را تهدید به حمله نظامی می کند. از سوی دیگر موضوع هسته ای ایران بیش از همیشه برجسته نمایی شده و با وجودی که پیشرفت و پسرفتی در مذاکرات ایران و غرب حادث نشده و رکود و سکون در جریان است، ترس از دستیابی ایران به قدرت اتمی را توی بوق کرده و به نقطه و هدفی مشترک با اعراب رسیده اند.

از زمان طرح ماجرای ارباب سیار در امریکا تا امروز، بهانه های متعددی از جانب اسرائیل عنوان شده است تا تهران را به اقدام تلافی جویانه و مبارزه متقابل تهدید کند. در این مدت اما این ایران بوده است که با توطئه و همسویی اعراب و اسرائیل، زیر فشار تحریم قرار گرفته و برخی متخصصان و برجستگان هسته ای خود را در ترورهایی مرموز از دست داده است.

در این شرایط و به دنبال بهانه جویی هایی که شاید برای وقوع اصطکاک هایی خودخواسته صورت می گیرد، دیپلمات های اسرائیل در هند و گرجستان مورد حمله تروریستی قرار گرفته اند. مقام ها و کارشناس های اسرائیلی با یادآوری نحوه اعتراض ایران به ترور دانشمندان هسته ای‌اش عنوان می کنند که این اقدام ها کار تهران بوده و به قصد تلافی و مقابله به مثل صورت گرفته است. این ادعا از لحاظ استناد و مبنای منطقی، دست کمی از طرح ماجرای ارباب سیار ندارد. اساسا ایران در شرایطی نیست که به استقبال چنین منازعه ای در منطقه برود و بخواهد رودرروی جناحی بایستد که برای دشمنی با ایران یک ائتلاف عربی و غربی و اسرائیلی درست کرده است. ایران همواره اعلام کرده که شروع کننده هیچ جنگی در منطقه و خارج از آن نخواهد بود ولی در برابر هر حمله و دست درازی مقابله به مثل خواهد کرد.

به دنبال اتهام زنی های تازه اسرائیل، رامین مهمان پرست سخنگوی وزارت امور خارجه ضمن رد این اتهام که ایران در حمله به سفارتخانه‌های رژیم صهیونیستی در هند و گرجستان دست داشته، آن را دروغ و یک جنگ روانی تازه علیه جمهوری اسلامی خواند. سفیر ایران در دهلی نو نیز بلافاصله پس از موضع گیری دولتمردان اسرائیل، با محکوم کردن این حادثه تروریستی اعلام کرد که اتهامات صهیونیست ها بی اساس است و ریشه یابی قضیه توسط دولت هند، واقعیت ماجرا را روشن خواهد کرد.

دولت اسرائیل پیشتر نیز با علم به تهدید شدن دیپلمات هایش توسط گروه های ضد صهیونیستی، پیش بینی هایی برای حفظ جان این افراد صورت داده بود. این رژیم بارها از سوی گروه های مختلف اسلامی و غیراسلامی مورد تهدید قرار گرفته است ولی با وقوع با اتفاقات دیروز در گرجستان و هند، مقام های اسرائیل بار دیگر فرصت را مساعد دیده اند تا انگشت اتهام به سمت ایران بگیرند و بدین وسیله جمهوری اسلامی را دشمن شماره یک خود و عامل ناامنی و ترور در کشورهای مختلف معرفی کنند.

ایران هراسی های سال های گذشته اعراب و اسرائیل وارد مرحله ای دیگر شده و به اتهام زنی و بهانه تراشی های علنی رسیده است. اصطکاک میان اعراب و اسرائیل با ایران نه تنها در منطقه بلکه در خارج از منطقه بالا گرفته و ماجراجویی هایی در امریکا، گرجستان و هند به ایران نسبت داده می شود. به نظر می رسد چنانچه جوسازی ها و اصطکاک های فیمابین شدیدتر شود، احتمال بروز آتش نیز وجود خواهد داشت. اعراب و اسرائیل در پی ایجاد جوی روانی علیه جمهوری اسلامی هستند و می خواهند افکار عمومی را برای یک رویارویی احتمالی مهیا کنند تا در صورت وقوع دست پیش داشته باشند.