لبنان هنوز در ترديد به سر مى برد

همزمان با نزديک شدن زمان نشست پارلمان براى انتخاب رئيس جمهور لبنان محافل داخلى و خارجى دور جديد رايزنى گسترده را در جهت حل اين مناقشه انجام داده اند.

 

عمروموسى، دبيرکل اتحاديه عرب، در حالى که در تلاش قبلى اش براى ايجاد توافق ميان دولت و گروه هاى اپوزيسيون ناکام ماند در دور جديد با سفر به لبنان و گفت وگو با نمايندگان دو جناح درگير تلاش کرد اين بار مأموريت خود را موفق جلوه دهد.

 

اين در حالى است که پس از گذشت پنج ماه از بحران انتخاب رئيس جمهور لبنان و ۱۸ بار تعويق جلسه پارلمان بسيارى از ناظران همچنان با نااميدى به اين رايزنى ها مى نگرند. روزنامه ايران براى تحليل دقيق تر وقايع مربوط به لبنان نظرات مسعود اسداللهى، کارشناس مسائل خاورميانه، را در اين خصوص جويا شده است که از نظر گرامى تان مى گذرد.

با توجه به تحولات پيچيده لبنان، سفر اخير عمروموسى دستاورد عملى براى اين کشور نداشته است. علاوه بر پيچيدگى تحولات، عمروموسى به عنوان يک حکم از بى طرفى خارج شده و از گروه ۱۴ مارس عملاً جانبدارى و از مواضع عربستان و مصر طرفدارى رسمى مى کند. اين بى طرفى و پيچيدگى مسائل لبنان مانع از توفيقات عمروموسى گرديده است.

 

ادعاى گروه هاى لبنانى بر اين مسئله است اما در واقع و در عرصه عمل نسبت به اين ادعا شک و شبهه وجود دارد. در درون طيف ۱۴ مارس افراد زيادى به عنوان کانديداى رياست جمهورى مطرح هستند و اين افراد با کانديداتورى ميشل سليمان مخالف هستند. در معارضون هم ميشل عون کانديداى رياست جمهورى است. بنابراين عملاً توافق قابل اتکايى در اين رابطه وجود ندارد.

 

در طرح آقاى برى پيشنهاد شده تا ميز گفت وگوهاى ملى در مقابل پذيرش رياست جمهورى ميشل سليمان تشکيل شود. اگر گروه ۱۴ مارس برگزارى انتخابات براساس قانون ۱۹۶۰ را بپذيرد در مقابل معارضين نيز از دولت وحدت ملى صرف نظر مى نمايند و حتى حاضرند در دولت جديد نماينده اى نداشته باشند. اما گروه ۱۴ مارس حاضر به پذيرش اين پيشنهادات نيست و اعلام نموده ابتدا مى بايست رئيس جمهور انتخاب و سپس در مورد مسائل باقى مانده گفت وگو کرد.

 

اختلافات شديد سوريه و عربستان همچنان ادامه دارد و اين اختلافات تنها به مباحث لبنان مرتبط نيست و در کل مسائل و موضوعات منطقه بخصوص ايران، فلسطين و عراق وجود دارد. تلاش هاى عربستان در جهت همسويى مواضع مصر با اين کشور نشان از تلاش اين کشور براى منزوى کردن سوريه در جهان عرب دارد.

 

فرانسه داراى اولويت هاى متفاوتى نسبت به آمريکا است. از اين رو فرانسه خواهان حل بحران لبنان است و در اين مسير حاضر به امتياز دهى به گروه هاى اپوزيسيون است. با توجه به حضور نيروهاى فرانسوى در جنوب لبنان و ضرورت حفظ جان سربازان اين کشور خواهان لبنانى آرام و حل بحران داخلى آن است. در حالى که آمريکائيان در حل بحران داخلى لبنان با هرگونه امتيازدهى به اپوزيسيون مخالفند و اولويت اساسى آنها عدم حضور حزب الله در ساختار سياسى لبنان است.

 

با توجه به نفوذ ايران در منطقه، جمهورى اسلامى تبديل به يک قدرت تأثير گذار شده است که مى تواند نقش مؤکدى در حل بحران هاى منطقه اى (عراق - فلسطين و لبنان) ايفا کند.

 

در مورد لبنان با توجه به مواضع سخت ۱۴ مارس که کاملاً تحت تأثير خواست آمريکائيان شکل گرفته تأثيرگذارى جمهورى اسلامى محدود شده و اين زمينه فراهم نيست که نقش حکم را در حل منازعات داخلى لبنان ايفا کند. حملات رسانه اى و تبليغى وليد جنبلاط به جمهورى اسلامى و ايراد اتهامات واهى نشانه تأثير پذيرى نيروهاى ۱۴ مارس از مواضع آمريکا و جلوگيرى از نقش آفرينى مثبت جمهورى اسلامى است.