نفوذ ایران در منطقه بسیار بالاست

۲۱ آبان ۱۳۹۰ | ۲۱:۳۵ کد : ۱۷۷۷۹ اخبار اصلی
کسی نیست قبل از آن که صحبت از کاهش نفوذ ایران بزند، بپرسد: دایره قدرت ایران تا کجاست که اکنون صحبت از کاهش آن می‌زنیم؟ در صورتی که بتوانیم به این پرسش پاسخ دهیم می‌توانیم بگوییم که آیا قدرت ایران کاهش یافته است یا خیر.
نفوذ ایران در منطقه بسیار بالاست
دیپلماسی ایرانی: با آغاز خروج نیروهای امریکایی از عراق و آغاز ناآرامی های سوریه و تشدید تهدیدهای نظامی اسرائیل علیه ایران و همچنین اتهام هایی که آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه تهران و فعالیت های هسته ای اش زده است، عده ای از تحلیلگران از جمله نمایندگان جمهوریخواه کنگره امریکا مدعی شده اند که نفوذ ایران در منطقه کاهش یافته است. تحلیلی که صرفا مختص به امریکایی ها نیست بلکه برخی از اعراب متعصب نیز چنین تحلیلی ارائه کرده اند. این در حالی است که کسی پاسخی برای این پرسش ندارد که نفوذ ایران در منطقه تا کجاست که اکنون صحبت از کاهش آن می زنند؟
 
روزنامه الشرق الاوسط، چاپ لندن در یادداشتی به قلم طارق حمید، دبیر تحریریه این روزنامه به این موضوع پرداخته و می نویسد: هم اعراب و هم غربی ها لحن خود را تند کرده اند که نفوذ ایران در منطقه به ویژه در عراق کاهش یافته است. این مواضع زمانی بیان شد که امریکا اعلام کرد که تا پایان سال نیروهای خود را از عراق خارج خواهد کرد. اما کسی نیست قبل از آن که صحبت از کاهش نفوذ ایران بزند، بپرسد: دایره قدرت ایران تا کجاست که اکنون صحبت از کاهش آن می زنیم؟ در صورتی که بتوانیم به این پرسش پاسخ دهیم می توانیم بگوییم که آیا قدرت ایران کاهش یافته است یا خیر.
 
وی سپس می نویسد: چگونه می توانیم بگوییم قدرت ایران در منطقه کاهش یافته است در حالی که احزاب دینی شیعی در عراق در راس قدرتند و حکومت این کشور را تشکیل می دهند و نفوذ ایران در این کشور چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ نظامی بسیار بالا است. شبه نظامیان مطرح در عراق همگی پشتیبان ایران هستند و دیگر برای همه روشن است که تداوم حرکت سیاسی و ثبات عراق به مواضع ایران بستگی دارد. در لبنان، حزب الله در راس امور است. قدرت این حزب چنان بالا است که آن را می توانیم مهم ترین جریان نظامی و سیاسی این کشور بدانیم. در حال حاضر دولت در اختیار این جریان است و در حال حاضر نیز توانسته است از پس رقبای خود بر آید. در یمن الحوثی ها به کمک ایران بازسازی و سازماندهی شده اند. در بحرین جنبش الوفاق به ایران بسیار تمایل دارد. همچنین در کویت و عربستان نیز گروه های بسیاری هستند که ایران را ملجا و منبع قدرت و فکر خود می دانند. اینها نمونه های عیان و قبال مشاهده هستند و از این دست نمونه ها در منطقه بسیار وجود دارد.
 
طارق حمید البته در این یادداشت تلاش می کند که با تبیعیت از نگاه ضد ایرانی عربستان و با پیگیری سیاست های این کشور از وجود چنین قدرتی در ایران ابراز ناراحتی کند و آن را به ضرر جامعه عربی بداند. وی سپس می نویسد: قدرت ایران فقط در بعد اقتصادی و فرهنگی نیست که البته این دو قدرت نرم آن محسوب می شوند بلکه از لحاظ نظامی نیز از قدرت بالایی برخوردار است. قدرت ایران نه از نوع امریکایی است و نه از نوع چینی و نه حتی از نوع ترکی است. قدرت ایران قدرتی منحصر به فرد است که باید آن را صرفا قدرتی از نوع ایرانی نامید. ایران از هوش و ذکاوت بالایی برخوردار است که خوب می داند چگونه از این قدرت در استفاده از نیروهای متمایل به خود چه شیعیان و چه سنی های منطقه استفاده کند تا به اهداف خود برسد.
 
در پایان این یادداشت آمده است: همه نشانه ها حاکی از آن است که خطر ایران همچنان پا بر جا است. اهداف ایران نیز عموما روشن هستند و اهداف غرب نیز روشن تر از همیشه هستند. ایران با استفاده از همین امکانات است که با غرب به مذاکره می پردازد و مخاطرات را از خود دور می کند. ایران از زمان پیروز انقلاب اسلامی تا کنون توانسته بدون دیکته کردن الگوی خود به آن چه می خواسته برسد و این عامل قدرت آن محسوب می شود.

نظر شما :