بالاخره امریکایی‌ها در عراق بمانند یا نمانند؟
عراقی‌ها چهارشنبه هفته گذشته در جلسه سران خود توافق کردند که 15 هزار نیروی امریکایی برای آموزش نیروهای پلیس و ارتش عراق در این کشور باقی بمانند ولی از حق مصونیت برخوردار نباشند. حالا امریکا این توافق را رد کرده است.
امریکا بزرگترین سفارت‌خانه جهان را با میلیون‌ها دلار هزینه در یکی از کاخ‌های صدام حسین در بغداد راه‌اندازی کرده و قصد دارد شمار کنارکنان آن را از سه هزار نفر فعلی در آینده‌ای نزدیک به 10 هزار نفر برساند و آن را مرکز رایزنی‌های سفارت‌خانه‌های خود در خاورمیانه کند. حالا می‌خواهد در کنار توافق‌نامه امنیتی دست کم 6 هزار تا 15 هزار نفر را فقط برای حفاظت از سفارت‌خانه‌اش استخدام کند. در کنار آن قصد دارد در هر کدام از استان‌های عراق یک کنسولگری افتتاح کند تا حضورش در عراق را تا سراسر خاک این کشور گسترش دهد. تصمیمی که مخالفان بسیاری در عراق دارد و بسیاری می‌گویند می‌تواند برای امریکایی‌ها مزاحمت‌های بسیاری ایجاد کند.
امریکا به شدت به حکومت عراق فشار می آورد که با بقای نیروهای خود در عراق موافقت کند. اما عراقی ها در مقابل تحت فشار کشورهای همسایه از جمله ایران نیز قرار دارند. جمهوری اسلامی ایران به هیچ وجه حاضر نیست که شاهد حضور نیروهای امریکایی در همسایگی اش باشد و این اتفاق را تهدیدی برای امنیت منطقه ای خود می بیند. در این میان عراقی ها واقعا مانده اند، چه کنند؟ با حفظ نیروهای امریکایی در خاک خود با شرایط آنها موافقت کنند که بی شک رنجش همسایه ها را به دنبال خواهد داشت و مشکلات ناشی از این تصمیم را متحمل خواهند شند یا با امریکایی ها که هر چه باشد در عراق حضور و نفوذی موثر دارند، مخالفت کنند که طبیعتا می تواند سیاست های امریکا را در قبال حکومت فعلی تغییر داده و این رنجش هزینه های سنگینی را روی دستشان بگذارد؟
ابتدای هفته جاری محمود المشهدانی، رئیس اسبق مجلس عراق در گفت وگو با خبرگزاری النخیل فاش کرد که سندی در اختیار دارد که نشان می دهد سنی های عرب عراق در توافقی در 21 بند با امریکایی ها به توافق رسیدند در صورتی که دولت شیعی فعلی عراق از قبول حفظ نیروهای امریکایی در عراق سر باز زند، امریکایی ها این دولت را سرنگون کرده و نخست وزیری را از آنها بگیرند و به شیعیان بدهند.
از سویی، سنی های عراق در گفت و گوهای غیر علنی شان می گویند که در صورت خروج نیروهای امریکایی از عراق شیعیان بیش از پیش آنها را منزوی می کنند در حالی که دیگر هیچ امیدی به حمایت کشورهای عربی منطقه نیز نیست. کردها نیز می گویند خروج نیروهای امریکایی باعث می شود تا نیروهای سنی به خود جرات داده و باعث مزاحمت آنها شوند. کردها حتی پیشنهاد داده اند که امریکایی ها نیروهای خود را به جای خروج از عراق به اقلیم کردستان منتقل کنند. در این میان شیعیان که به هیچ وجه تمایلی به حفظ بقای نیروهای امریکایی ندارند، مانده اند که چه کنند. حرکت و تاکتیک سیاسی آنها که در حال حاضر قدرت را در عراق در اختیار دارند در عین حالی که تعیین کننده و سرنوشت ساز است، می تواند مسائلی را نیز به دنبال داشته باشد.
علی العلاق، دبیر دفتر نخست وزیری عراق در این باره می گوید: «ایالات متحده امریکا اصرار دارد که نیروهای آموزشی اش مصونیت قضایی داشته باشند در حالی که دولت عراق نمی خواهد تسلیم این فشارها شود.»
به گزارش روزنامه الحیات، چاپ لندن وی درباره این که دولت عراق چه انتخاب هایی در این زمینه دارد، می گوید: «گزینه های مختلفی وجود دارد از جمله این که به طور کلی اصلا قید حضور نیروهای آموزشی را بزند و حتی آنها را هم نپذیرد.»
علاق سناریوی دیگری را نیز مطرح می کند و می گوید که شانس این سناریو بیش از هر سناریوی دیگری است و آن این که «نیروهای امریکایی برای یک دوره واقعا محدود در عراق بمانند.»
هفته پیش لئون پانتا، وزیر دفاع ایالات متحده امریکا در بروکسل گفته بود: «هر نیروی نظامی که بنا باشد پس از سال 2011 در عراق بماند نیازمند مصونیت قضایی است تا حمایت کافی و مناسب از او صورت بگیرد.»
رهبران سیاسی عراق همچنان به مذاکرات خود ادامه می دهند. امریکایی ها نیز دائما با آنها در تماس هستند. تا یکی دو ماه دیگر امریکایی ها باید خاک عراق را ترک کنند و دولت عراق فرصت چندانی برای چانه زنی ندارد. جو بایدن، معاون رئیس جمهوری امریکا گفته است که ظرف روزهای آینده به عراق می آید تا موضوع حفظ بقای شماری از نیروهای امریکایی در عراق را با مقامات بغداد نهایی کند. واقعا دولت عراق می خواهد چه کند؟
نظر شما :