ناوهای ایران در اقیانوس اطلس و تکرار سناریوی جنگ سرد؟

روزنامه عربستانی الریاض، در یادداشتی به قلم یوسف الکویلیت به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: بحران موشکی در کوبا که اتحاد جماهیر شوروی در کوبا در پاسخ به نصب موشک‌های بازدارنده در ترکیه و منطقه خاورمیانه نصب کرد و به بحران بزرگ دوران ریاست جمهوری کندی، رئیس جمهوری اسبق امریکا و خروشچف، رئیس جمهوری وقت شوروی تبدیل شد و کار را به جنگ هسته‌ای میان دو کشور نزدیک کرد، ظاهرا به نوعی دیگر و با ادبیاتی متفاوت تکرار شده است. در آن موقع بحران با خروج سپر دفاع موشکی امریکا و شوروی از آن مناطق پایان یافت.

در ادامه این یادداشت آمده است: ایران تهدید کرده است که در پاسخ به حضور ناوهای امریکایی در خلیج فارس ناوهای دریایی خود را به اقیانوس اطلس و آب‌های سواحل امریکا می‌فرستد تا بدین ترتیب به نصب رادارهای پیشرفته امریکایی برای زیر نظر گرفتن ایران و همچنین روسیه در ترکیه واکنش نشان دهد. البته اگر این حرکت بخواهد به معنای رویارویی ایران با قدرت‌های بزرگ تفسیر شود، باید گفت که حرکت قابل تامل است. اما از لحاظ یک تحرک بین المللی ورود به آب‌‌های آزاد برای کشتی‌های هر کشوری برای هر هدفی که باشد چه تجسس متبادل و چه حفظ توازن قوا امکان‌پذیر است یعنی دقیقا همان چیزی که در فضای خارجی نیز وجود دارد. از این رو قطعا حق ایران است که هر جا که بخواهد این حرکت قانونی را انجام دهد و ناوهای خود را بفرستد ولی هنگامی که ایران می‌گوید در پاسخ به حضور ناوهای امریکایی ناوهایش را به اقیانوس اطلس گسیل می‌دارد کمی بحث عوض می‌شود.

وی سپس می‌نویسد: ایران چندی پیش نیز ناوهای خود را به دریای سرخ فرستاد تا قدرت خود را به رخ اسرائیل و دیگر کشورهای منطقه بکشد و بگوید که قدرت برتر دیگری نیز در منطقه وجود دارد. در مقایسه با پیشرفت و قدرت تسلیحاتی گمان نمی‌رود که تسلیحات ایران از تسلیحات کشورهای نزدیک غرب حتی ترکیه پیشرفته‌تر باشد. در آن موقع اکثر تحلیلگران بر این اعتقاد بودند که این حرکت ایران برای تحریک اسرائیل و تحت فشار گذاشتن آن است تا به این رژیم بفهماند که این قدرت را دارد که تا آب‌های آن نزدیک شود و بهتر است تلاویو دست از هر گونه تهدیدی بردارد. ایران از سلاح‌های متعددی بهره می‌برد و از چنین توانایی برخوردار است که در برابر هر گونه هجوم خارجی از خود دفاع کند. این حقیقتی است که کسی نمی‌تواند آن را منکر شود ولی به هیچ وجه معقول به نظر نمی‌رسد که ایران خود بخواهد با امریکا و کشورهای بزرگ غربی درگیر شود. ایران نباید گمان کند که چون امریکا به دلایل مختلف در موقعیت سختی به سر می‌برد پس می‌تواند آن را تحریک کند و این گونه تحت فشارش بگذارد.

روزنامه‌نگار روزنامه الریاض در پایان می‌نویسد: کسی نمی‌خواهد جایگاه و قدرت ایران را به عنوان یک قدرت منطقه‌ای تقلیل دهد ولی حقیقت این است که دیگر سناریوهای دوران جنگ سرد پایان یافته و قدرت‌های بزرگ جهانی نیز دیگر نقشی در آن ندارند و ایران هم بهتر است به فکر تکرار این سناریو نباشد، شاید رفتن راهی شبیه آنچه هند و چین پیموده‌اند برای تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ جهانی برای ایران بهتر باشد.