دخالت ایران در یازدهم سپتامبر تا چه حد جدی است؟
اتهامی عاری از استدلال
پرونده این حادثه از آن زمان گشوده شد و با توجه به اینکه القاعده مسئولیت آن را برعهده گرفت،سال‌ها یکی از اهداف اصلی نیروهای امنیتی و نظامی امریکا دستگیری سران القاعده بود. پس از کشتن بن‌لادن، شاهد خبر جدیدی در رابطه این پرونده بودیم که دو عضو سابق دستگاه اطلاعاتی ایران در دادگاهی در شهر نیویورک مدعی شده‌اند که مقامات ایران از قبل، از وقوع حملات یازده سپتامبر در آمریکا اطلاع داشته‌اند، اما هنوز مدرک مستدلی برای آن ارائه نشده است. برای بررسی موشکافانه حقوقی این اعتراف‌ها، دکتر نعمت احمدی،حقوقدان، برای دیپلماسی توضیح داده و یاداور شدند که این اعتراف‌ها هیچ مدرکی دال بر دخالت و یا اطلاع ایران از حادثه یازده سپتامبر نیست.
اعتراف دو مامور اطلاعاتی ایران در دادگاه نیویورک مبنی بر اطلاع ایران از حادثه یازده سپتامبر را از نظر حقوقی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اسامی افرادی که در هواپیماربایی شرکت داشته و کشته شدند و کسانی که درلیست مسافران بودند و ملیت آنها در همان زمان مشخص شد. به عنوان مثال، محمد عطا که مصری بود و دیگر متهمان که سودانی و یا عربستانی بودند. اما با توجه به مدارکی که تا امروز جمع‌آوری شده، هرگز نام ایرانی‌ها را در این ماجرا نشنیدیم. سازمان القاعده نیز مسئولیت این حمله را برعهده گرفت و بنابراین هیچ نشانی از ایران نبوده است.
باید گفت دو مجموعه در این امر دخالت دارند:
1. کسانی که مامور به انجام این عمل بودند، کسانی که هواپیماها را به سمت دو برج بردند
2. سازمان، نهاد و یا دولتی که مسئولیت را برعهده گرفته و اتهام به آنها وارد است.
تا به امروز در هیچ زمانی نام ایران نه در مورد اول و نه در مورد دوم برده نشده و نه نگاهی به طرف ایران بوده است. حال اگر این دو نفری که به هر علتی محاکمه شدند و ایرانی هم هستند، اعتراف و اقراری علیه ایران داشته باشند، پذیرفته نیست. به این دلیل که از نظر حقوقی زمانی اقرار فردی موثر است که با واقعیت منطبق باشد. حتی درمورد اعتراف در داخل کشور نیز ما همین قانون را داریم،به عنوان مثال اگر فردی اعتراف کند که من شخصی را به دستور فلان شخص کشته‌ام، باید چنین فرد کشته شده‌ای وجود داشته باشد و سپس نیز باید شرایط و واقعیات پرونده نشان دهنده آن باشد.
بنابراین در مورد دو فردی که اعتراف کردند در عملیات یازده سپتامبر نقش داشتند و دو عضو سابق اطلاعات ایران بودند (که اگر براستی هم عضو بوده‌اند) و اگر این اعتراف‌ها را بدون شنکنجه و یا حب و بعض و یا فرافکنی انجام نداده باشند، باید با شرایط منطبق باشد. بدین معنا آنچه که می‌گویند، با حقیقت آنچه که اتفاق افتاده است، منطبق باشد. طبیعتا اگر کوچکترین موردی بود که تا به امروز متوجه ایران می‌شد، تا بحال این خبر را علنی کرده بودند.
بنابراین به باور من یا این افراد به دلیل اینکه خود را مطرح کنند و یا اینکه طراحی علیه ایران بوده، چنین اعتراف‌هایی کرده‌اند.
باید اضافه کرد که این پرونده بسیار بازتر از این حرف‌هاست که بتوان امروز پس از گذشت این سال‌ها برگی به آن اضافه کرد. همانطور که یاد داریم، امریکا از ابتدایی ترین لحظه به ماهیت افراد و تابعیت انها پی بردند.
ذکر این نکته نیزضروری است که در طول 32 سال گذشته و یا حتی پیش از آن نیز، یک ایرانی را در قالب گروه‌های تروریستی نمی‌بینیم. بدین معنا که اصلا سابقه نداشته که فردی ایرانی به عنوان ناراضی داخل گروه‌های تروریستی شده باشد و عملیات انتحاری انجام دهد و نگاه دنیا را به طرف ایران جلب کند. نمونه‌ای تا به امروز نداشته‌ایم.
بنابراین به عقیده شما بیشتر این اعتراف‌ها زیربنای سیاسی دارد تا حقوقی؟
قطعا همینطور است و به عقیده من درباره دونفر ایرانی در دادگاه منتهتن باید گفت که ادعایی از جانب این دو مطرح شده، که بعید به نظر برسد برنامه‌ریزی از قبل هم باشد. این دو نفر خودشان برای مطرح کردن و یا برای فرافکنی اعتراف کردند،دلیل اصلی آن هم این است که باید کمترین مستنداتی برای این اقرارها ارائه می‌شد.
همچنین تا به امروز حدود 10 سال از حادثه یازده سپتامبر می‌گذرد، آیا تا به حال کمترین نشانه‌ای دال بر دخالت ایران وجود داشته است؟!
نظر شما :