ایران،ابزار فرافکنی سعد حریری

۲۱ فروردین ۱۳۹۰ | ۱۷:۲۹ کد : ۱۱۷۵۳ اخبار اصلی
سعد حریری مدتی است که به دنبال راه فراری می‌گردد تا بتواند شکست خود را در برابر میقاتی به سمت دیگری سوق دهد. این بار با اعلام مواضع خود علیه ایران و شکایت از دخالت‌های ایران، راه تبلیغاتی جدیدی را دست در دست امریکا در پیش گرفته است. گفت و گو با صباح زنگنه، کارشناس مسایل خاورمیانه
ایران،ابزار فرافکنی سعد حریری

دیپلماسی ایرانی: سعد حریری مدتی است که به دنبال راه فراری می‌گردد تا بتواند شکست خود را در برابر میقاتی به سمت دیگری سوق دهد. این بار با اعلام مواضع خود علیه ایران و شکایت از دخالت‌های ایران، راه تبلیغاتی جدیدی را دست در دست امریکا در پیش گرفته است. به نظر می‌رسد صدای حریری با گیتس، وزیر دفاع امریکا، هماهنگ است و هردو هدف یکسانی را دنبال می‌کنند. صباح زنگنه، کارشناس مسایل خاورمیانه و سفیر پیشین جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس اسلامی، تاکید می‌کند حریری در این بازی برنده نیست و براین باور است که این اتهامات باعث افتخار ایران است.

سخنان اخیر ضد ایرانی سعد حریری را چگونه می‌توان تحلیل کرد؟

یکی از روش های تبلیغاتی جهت انتقال مشکلی که حریری در لبنان دارد به خارج از مرزهای کشورش است. به این ترتیب سعی می‌کند رقبای سیاسی داخلی خود را تحت فشار قرار دهد. اما واضح است که حریری در بازی سعودی که یک بازی سیاسی غیرمنصفانه‌ای است سعی می کند با این بازی از مسایل دینی و مذهبی برای پیشبرد اهداف سیاسی خودش استفاده کند. ایشان در این بازی وارد شده و تبعا بازی موفقی نخواهد بود و برنده‌ای هم نخواهد داشت.

جریانی که اخیرا در حال اوج گیری است متهم کردن جمهوری اسلامی ایران به تحریک مردم منطقه در رشد جنبش هاست. این مساله از یک سو باعث افتخار جمهوری اسلامی ایران است و از سوی دیگر باعث بسیج امکانات دولت‌های مساله دار در منطقه بر علیه مواضع جمهوری اسلامی ایران است.

مواضع حریری و گیتس به هم بسیار نزدیک است، آیا حریری تحت تاثیر امریکاست؟

به نظر می اید پس از سفری که گیتس به منطقه داشته و اخیرا سفر دیگری هم تکرار شده، اغلب کشورها و احزاب و شخصیت هایی که در مدار امریکا حرکت می کنند، این مواضع را اتخاذ کرده‌اند. به عبارت دیگر این مواضع را با القای امریکا دنبال می‌کنند.

تشکیل دولت میقاتی متوقف شده است، از طرف دیگر هم شاهد مواضع جدید سعد حریری هستیم. آیا این امر شکل جدیدی از کشمکش‌های سیاسی بین این دو می‌باشد؟

قطعا متاثر است. همانطورکه ملموس است، حریری با توجه به اشتباهاتی که مرتکب شده،اکثریت تبدیل به اقلیت شده است. بنابراین عقده دستیابی به امکانات قبلی او را جهت می‌دهد.

ایران در منطقه نفوذ دارد، ایا این مواضع سعد حریری به معنای رویارویی با قدرت ایران است؟ یا در پشت صحنه این تحریک امریکا علیه ایران است؟

چارچوب کلی که در منطقه تعقیب می‌شود، ناشی از القائات وزیر دفاع امریکا در منطقه است. متاسفانه هیچ کدام از کشورهای منطقه قدرت استقلال رای و اتخاذ مواضع مستقل را ندارند. بنابراین زمانی که امریکا در مقطعی قرار بگیرد و نیازمند ایجاد بسیج منطقه ای می‌شود، ملاحظه می‌کنیم که این کشورها، احزاب و برخی از شخصیت‌ها به دنبال امریکا حرکت می‌کنند و طبیعی است همزمانی این تحرک و این مواضع با جنبش های مردمی در منطقه نشان می‌دهد که امریکا درمعادلات منطقه ای احساس ضعف و کمبود می‌کند که این ضعف را با بسیج مستقیم خودش که اغلب از رژیم های فاقد مشروعیت مردمی است، استفاده می‌کند.در حقیقت قدرت‌های بزرگ جهان در شرایط کنونی منطقه تلاش کرده‌اند از فضای ایجاد شده توسط ملت‌های منطقه سوء استفاده کرده و با منحرف کردن ماهیت تحولات فعلی، به نفع خود بهره برداری کنند.

نقش و مواضع سوریه را در این معادلات چگونه ارزیابی می‌کنید؟

سوریه در موقعیت جدیدی نسبت به تحولات منطقه قرار گرفته و با وجود اینکه از معدود کشورهایی است که در مقابل رژیم صهیونیستی و امریکا ایستادگی می‌کند، اما جریان های اخیر تا حدی فضای جدیدی را ایجاد کرده است. مطمئنا سعدحریری یا متحدین او در لبنان تصور می‌کنند که هم اکنون فرصت مناسبی است برای استفاده از شرایط منطقه‌ای. اما به نظر می‌رسد سوریه قدرت و توان تاثیرگذاری در منطقه پیرامون خود را داشته باشد.

به نظر می‌رسد که یکی از دلایل سعد حریری برای سخنان اخیرش، مواضع متفاوت ایران در قبال تحولات منطقه‌ای بوده است،دلیل این تفاوت رفتار ایران در چیست؟

جهت گیری حکومت ها مطرح است؛ برخی از حکومت های منطقه با مردم با ملایمت بیشتر یا با خشونت کمتری برخورد کردند و زمینه را برای برخی تحولات و تغییرات فراهم کردند. اما تعدادی از حکومت ها از شدت عمل استفاده کردند و علیه ملت های خود دست به اقدامات خشونت‌باری زدند که همه این اقدامات از نظر جمهوری اسلامی، اسلام، انسانیت، حقوق بین الملل و همه شاخص های اخلاقی محکوم است. تعدادی از حکومت‌ها هم تلاش کردند از حکومت‌های جبار و خشونت‌گر حمایت کنند.



نظر شما :