دیپلماسی و تبلیغات انتخاباتی
این روزها که در ایران لحظه به لحظه رقابت‌های انتخاباتی نزدیک‌تر و تبلیغات تند‌تر می شود، نقش دیپلماسی و دست‌های خارجی در برخی ابعاد رقابت ها چندان ناپیدا نیست، در این خصوص شاید نامه سفارت بریتانیا در تهران مبنی بر این که عذرخواهی نخست وزیر برتانیا از ایران در ارتباط با دستگیری ملوانان خلاف واقع بوده را بتوان بهترین نمونه دانست. اما نمونه‌های دیگری نیز وجود دارد که در این یادداشت بیشتر تشریح می‌شوند.
یادداشتی از دکتر کیومرث اشتریان، عضو هیات علمی دانشگاه تهران، کارشناس سیاست گذاری در ایران و تحلیل‌گر مسائل سیاست خارجی:
نظام جمهوری اسلامی ایران روی حضور مردم و مشارکت سیاسی در انتخابات جدی است و آن را به ابزاری استراتژیک در سیاست داخلی و خارجی تبدیل کرده است. از این رو جناح‌های درون حکومتی دریافته‌اند که رای مردم برای دست‌یابی به قدرت بسیار تعیین کننده است. این پدیده مثبت آن‌گاه که به منافع ملی بی توجهی شود به پدیده خطرناکی تبدیل می‌شود. خطر آن است که در فعالیت‌ها و مناظره‌های سیاسی انتخاباتی، جناح‌های درون حکومتی دست خود را در برابر کشورهای خارجی و دشمنان خود رو کنند. کشورهای رقیب به دقت همه تحولات انتخاباتی را دنبال می‌کنند و از طریق این منازعات درک می‌کنند که موضعگیری‌های آتشین در دیپلماسی عمومی تا چه حد و برای کجا مصرف داخلی دارد؟ و تا چه حد واقعی است؟ در دوره‌های گذشته انتخابات، متاسفانه مشاهده شده است که نمایندگان ویژه‌ای به کشورهایی که مرگ بر آنان گفته می‌شود اعزام می‌شده‌اند. اما در این دوره از انتخابات نیز شاهد نگرانی‌هایی هستیم:
یکم، سفر آقای متکی وزیر خارجه ایران به فرانسه، همان کشوری که در ماه‌های اخیر و حتی در همین سفر آقای متکی شدیدترین مواضع را علیه ایران داشته است به چه معناست؟ آیا این سفری انتخاباتی است؟ آیا در راستای مواضع عزتمندانه دولت نهم در سیاست خارجی است؟
دوم، دولت نهم و شخص آقای رئیس جمهور در برابر اظهارات رئیس یک دولت اروپایی که گفته است رئیس جمهوری ایران از من خواسته است که مذاکرات با امریکا پیش از انتخابات برگزار شود هیچ واکنشی نشان نداده‌اند و هیچ تکذیبیه‌ای ارائه نکرده‌اند. این همان پرسشی است که در مناظره از سوی مهندس موسوی مطرح شد و متاسفانه هیچ پاسخی برای آن وجود نداشت. آیا اگر شخص یا جناح دیگری چنین اقدامی می‌کرد فریادهای اصول گرایانه بر نمی‌آمد؟ کجاست مواضع عزتمندانه؟ عزیزانی که در همه جناح‌های کشور هستند چنین رفتاری را از هیچ جناحی نپذیرند. چنین رفتارهایی بدعتی خواهد گذاشت که دیگران نیز مرتکب چنین خطاهایی شوند و خدای ناخواسته اسباب انحراف پدید آید و پای بیگانگان در امور داخلی ایران از طریق انتخابات باز شود.
نباید روابط خارجی دستاویزی برای بازی‌های انتخاباتی شود. این، برای امنیت ملی و سیاست خارجی خطرناک است.
سوم، برخی نیز با ساده انگاری تغییر در انتخابات ایران را به این دلیل ضروری تلقی کرده‌اند که در امریکا دولتی جدید بر سر کار آمده است. چنین نگرشی نیز غلط است. استقلال فکری ما همواره باید حفظ شود. نقطه عزیمت برای هرگونه تغییر در ایران باید بر اساس نیازهایی باشد که خود تشخیص داده‌ایم. نباید پنهان و آشکار، مستقیم و غیر مستقیم بیگانگان را به اعمال نفوذ در امور داخلی فرابخوانیم.
نظر شما :