سکولارهای عراقی هم به آیت الله سیستانی متوسل شدند

دیپلماسی ایرانی: روزنامه الحيات لندن در مقاله‌اى به قلم الياس حرفوش به بررسى ديدار اخير اياد علاوى، رئيس فهرست العراقيه با آيت‌الله سيستانى از مراجع بزرگ عراق در نجف اشرف پرداخت.

اين منبع نوشت به نظر مى رسد طارق الهاشمى، معاون رئيس جمهوری عراق در مقاله‌اى که روز سه شنبه گذشته در همين منتشر شد و طى آن به مقايسه تجربه‌ی انتخابات عراق و انگليس با يکديگر پرداخت، بسيار رويايى به نظر مى‌رسد.

 وى در اين مقاله به مشکلات پيش روى تشکيل دولت ائتلافى در عراق و نيز امتيازاتى که احزاب محافظه کار و ليبرال دموکرات در انگليس براى تسهيل تشکيل دولت دارند، مى پردازد.

هاشمى تجربه‌ی انگليس را الگوى مناسبى دانست که جا دارد فهرست العراقيه آن را با شرکاى خود در روند سياسى عراق به خصوص ائتلاف دولت قانون و ائتلاف ملى عراق که ماهيت شيعى دارند، مطرح کند تا از اين تجربه دموکراتيک درس بگيرند و راه براى بناى عراقى که همه با عدل و قسط در آن زندگى کنند، باز شود اما تجارب عراق و انگليس به اندازه چندين سال نورى مالکی با هم تفاومت دارند.

در ادامه مقاله آمده است، به عنوان مثال آيا مى توان تصور کرد که هر يک از احزاب رقيب در انگليس به سراغ اسقف کانتربرى به عنوان روحانى رده اول کليساى انگليکان و بارزترين مرجع دينى در انگليس برود تا نظر وى را درباره تشکيل دولت بداند و از وى بخواهد بر احزاب ديگر فشار بياورد تا در دولت مشارکت کنند.

حال آن که فهرست العراقيه که رهبران آن لائيک خوانده مى شوند و خواستار جلوگيرى از نفوذ قدرت‌ها و مراجع دينى در فعاليت‌هاى سياسى هستند چاره‌اى جز اين نديدند که به نجف اشرف به عنوان مقر مرجع شيعه آيت الله سيد على سيستانى بروند تا نظر وى را درباره‌ی مشکلى که دولت با آن روبه‌رو شده است جويا شوند و از نفوذ و جايگاه وى براى اعمال فشار بر ديگر طرف‌هاى شيعه استفاده کنند تا نگذارد ارکان فهرست العراقيه در خارج از ائتلاف دولتى قرار گيرند.

حرفوش در الحيات می‌افزاید، تناقض موجود در اين جاست که هر چند اياد علاوى رئيس فهرست العراقيه و طارق الهاشمى معاون رئيس جمهوری عراق مى کوشند از آيت الله سيستانى به عنوان بزرگترين مرجع شيعه بخواهند اين نقش را ايفا کند اما خود (آيت الله) سيستانى از اين کار امتناع مى کند و به آنها يادآور مى‌شود که اختلافات آنها سياسى است و بايد به شيوه‌هاى سياسى مبتنى بر قانون اساسى عراق و مقتضيات وحدت ملى اين کشور که بر اساس آن نبايد هيچ يکى از گروه‌ها و احزاب عراقى از صحنه رانده شوند، حل و فصل شود.

بر کسى پوشيده نيست که آيت الله سيستانى به نقش ايران در بحران دولت عراق و نيز فشارهايى که بر طرف‌هاى شيعه به رغم وجود اختلافات قديمى به آنها وارد مى‌کند تا با يکديگر ائتلاف کنند و راه اياد علاوى را براى تشکيل دولت ببندند اعتراض دارد.

نويسنده مقاله سپس می‌نویسد، اين در حالى است که پيش از اين و زمانى که طرف‌هاى شيعه در تهران با يکديگر مذاکره مى کردند به نقل از (آيت الله) سيستانى اعلام شد که وى هر دولتى را که فهرست العراقيه در آن حضور نداشته باشد به رسميت نمى شناسد؛ شايد همين امر باعث شد تا فهرست العراقيه در برابر رقباى خود از آيت‌الله    

سيستانى کمک بخواهد. از جمله فوايد موضع (ايت الله) سيستانى اين بود که بازى را به مسير درست خود بازگرداند و به روند سياسى عراق ماهيتى ملى بخشيد که از اصل مى بايست چنين ماهيتى را پيدا مى کرد.

بدين ترتيب موضع (آيت الله) سيستانى با توجه به ميزان آرائى که در محافل مردمى سنى به دست آورده است راه را براى مشارکت فهرست العراقيه در دولت ائتلافى باز کرد. علاوه بر اين مسعود بارزانى، رئيس منطقه‌ی کردستان عراق نيز تاکيد کرد بايد به اياد علاوى به عنوان رئيس فهرست پيروز در انتخابات امکان داد تا دولت را تشکيل دهد.

اين در حالى است که جلال طالبانى، رئيس جمهوری عراق نيز تشکيل دولت عراق را حق فهرست العراقيه به عنوان دارنده بزرگترين فراکسيون پارلمانى دانست.

 مقاله الحيات افزود، اين موضعگيرى‌ها با موضع ائتلاف‌هاى شيعى در قبال اين فهرست تعارض دارد زيرا ائتلاف‌هاى شيعى معتقدند ائتلاف آنها با يکديگر حق تشکيل دولت را به آنها مى دهد.