نیروی هوایی پاشنه آشیل ارتش اسرائیل

دیپلماسی ایرانی: در سال 2018، آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع سابق، طرحی را در مورد تاسیس پایگاه موشکی زمین به زمین با هدف آسیب رساندن به اهداف زمینی دشمن در بردهای کوتاه، متوسط و بلند مطرح کرد.  بعد از پایان دوره‌ی وزارت لیبرمن، به تصمیم گیرندگان در رده های سیاسی و نظامی فشار وارد شد و آن‌ها طرح لیبرمن را برای انتقال و خرید هواپیماهای جنگی بیشتر کنار گذاشتند. 

ژنرال بازنشسته اسحاق باریک در این خصوص می‌گوید: «در سال 2021، پنج تیم تخصصی در حوزه امنیت ایجاد شد که یکی از آن‌ها در موضوع تهدیدات موشکی، راکتی و پهپادی دشمن به اسرائیل فعالیت می کرد. راه حل های پیشنهاد شده‌ی این تیم ها مانند طرح لیبرمن، تاسیس پایگاه موشکی زمین به زمین بود تا در برابر موشک‌ها، راکت‌ها و پهپادهای دشمن موثر باشد. طبق بررسی‌های کارگروه مذکور چنین پایگاهی ده‌ها برابر از جنگنده‌ها بهتر است و هزینه‌ی آن صدها برابر از جنگنده‌ها و نگهداری آن‌ها ارزان‌تر خواهد بود. خرید جنگنده‌ها مستلزم سرمایه هنگفتی است که تمام کمک های خارجی آمریکا و بیشتر مقادیر بودجه نظامی را در بر می گیرد.»

وی در ادامه می افزاید: «گزارش تیم های متخصصی که من ایجاد کردم به تمام رده های سیاسی و نظامی، یوآو گالانت وزیر دفاع وقت و هرتصی هالوی، رئیس ستاد ارتش تقدیم شد تا پیشنهادهایی را در دستور کار وزارت دفاع و ارتش قرار دهند. چکیده این کارگروه پیشنهاد مهم تاسیس پایگاه موشکی زمین به زمین بود که از حدود دو سال قبل صحبت‌هایی پیرامون آن شکل گرفته بود. با این وجود نیروی هوایی تمام تلاشش را در به تعویق انداختن تاسیس پایگاه موشکی انجام داد و تا امروز در تلاشش موفق بوده است.» 

سال گذشته مسئولان سیاسی و نظامی تصمیم گرفتند تا حدود 40 میلیارد از کمک‌های خارجی آمریکا را صرف خرید جنگنده‌های اف15 و اف35 و سوخت‌رسان بکنند. این بسیار تعجب برانگیز است که چرا هیچ سخنی درباره توسعه و تجهیز سایر بخش‌های ارتش از جمله نیروی زمینی یا تاسیس پایگاه موشکی نشده است. 

حملات موشکی حوثی ها تقریبا هر شب آژیرهای خطر را به صدا در می آورد و هزاران اسرائیلی را به سمت پناه‌گاه‌ها روانه می کند. اگر اسرائیل پایگاه موشکی زمین به زمین داشت بسیار سریع تر و ارزان‌تر از جنگنده ها به اهدافی در یمن حمله می کرد. علاوه بر این، انجام عملیات در یمن توسط ده‌ها جنگنده با مسافت 2هزار کیلومتر مستلزم هفته‌ها آمادگی با هزینه هنگفتی است که در طول زمان با توجه به محدودیت منابع قابل برآورده شدن نیست. در حالی که کل جهان برای جنگ‌های آینده آماده می شود، ارتش اسرائیل بسیار از آن‌ها عقب مانده است و با روشی قدیمی به کار خود ادامه می‌دهد. 

هر متخصصی می‌داند که با توجه به قیمت و هزینه ها نگهداری، جنگنده های بدون سرنشین و پهپادها قرار است جایگاه جنگنده‌ها را در آینده ی نزدیک بگیرند. مثلا در جنگ اوکراین دیگر شاهد جنگنده ها نیستیم و بیشتر جنگ از طریق جنگنده‌های بدون سرنشین، پهپادها، راکت ها و موشک ها انجام می شود. اسرائیل حتی بخشی از این تجربیات را یاد نگرفته و ارتش به مفهوم قدیمی به کار خود ادامه می دهد و ده ها میلیارد دلار در جنگنده‌هایی سرمایه گذاری می کنند که قرار است 5 تا 10 سال آینده که دیگر مناسب جنگ آینده نیستند به اسرائیل تحویل داده شوند. 

ما از جنگ‌های گذشته نیز آموخته بودیم که تنها به کمک جنگنده‌ها نمی توانیم پیروز شویم. تفکرات قدیمی مسئولان سیاسی و نظامی در بیست سال گذشته به کاهش نیروی ارتش زمینی به یک سوم سال 2002 منجر شده است. به همین دلیل است که نمی توانیم در مکان‌هایی که آن‌جا را فتح کرده ایم بمانیم چون نیروی جایگزین نداریم و نتیجه ی مستقیم آن این می شود که یک مکان را چندین بار فتح می کنیم و جان نیروهای ارتش را به خطر می‌اندازیم. تداوم رفتارهای منفعت طلبانه، غیر مسئولانه و فاقد آینده‌نگری رده‌های سیاسی و نظامی، آینده اسرائیل را به مسیری بی بازگشت می کشاند که حتی توانایی دفاع از خود را ندارد. 

رهبر فعلی در سطح سیاسی و نظامی، واقعیت امنیتی که در غرب آسیا در حال ظهور است را نمی فهمد و ملت اسرائیل را به مسیری مستهلک و بدون جایگزین فوری هدایت می کند. با چنین رهبری نمی‌توانیم در خاورمیانه زنده بمانیم و قوم اسرائیل احیاء نخواهد شد و کسانی که هنوز این را نفهمیده اند، زمانی می فهمند که دیگر برای اصلاح وضع موجود دیر شده است.

منبع: معاریو / تحریریه دیپلماسی ایرانی/۱۱