امکان میانجی‌گری گرجستان در مذاکرات ارمنستان و آذربایجان

۲۵ آبان ۱۴۰۳ | ۱۱:۵۴ کد : ۲۰۲۹۴۱۲ سرخط اخبار

نخست وزیر گرجستان آمادگی تفلیس برای ایفای نقش میانجی‌ در مذاکرات بین مقامات ارمنستان و جمهوری آذربایجان به منظور امضای توافقنامه صلح بین دو کشور همسایه و تقویت امنیت در منطقه قفقاز را تأیید کرد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری «تاس»، ایراکلی کوباخیدزه، نخست‌وزیر گرجستان، شب گذشته در نشست خبری در جریان بیست‌ونهمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در باکو، اعلام کرد که کشورش آماده است تا به‌عنوان میانجی در پیشبرد مذاکرات صلح بین ارمنستان و آذربایجان نقش ایفا کند. 

کوباخیدزه گفت: «ما به روابط دوستانه بین آذربایجان و گرجستان افتخار می‌کنیم. اگر نیاز به نقش فعال‌تری در پیشبرد مذاکرات بین آذربایجان و ارمنستان باشد، ما آماده‌ایم؛ اما این امر به نتیجه رایزنی با شرکایمان بستگی دارد.»

پیش‌تر، وزارت امور خارجه ارمنستان به امکان نزدیکی ایروان و باکو اشاره کرده بود.

واهاگن کوستانیان، معاون وزیر امور خارجه ارمنستان در این باره توضیح داد که ایروان در حال حاضر یازدهمین نسخه پیشنهادی قرارداد صلح از طرف آذربایجان را بررسی می‌کند.

وی افزود: «هنوز مسائلی وجود دارد که دو طرف درباره آن اختلاف نظر دارند، اما ما امکان نزدیکی دیدگاه‌ها را می‌بینیم.»

یک روز قبل، الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان، در مکالمه تلفنی با اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، اعلام کرد که ایروان و باکو تقریباً به توافق نهایی در مورد صلح رسیده‌اند و مذاکرات پس از پایان کنفرانس اقلیمی سازمان ملل در پایتخت آذربایجان ادامه خواهد یافت.

طبق بیانیه‌ای که از سوی دفتر ریاست‌جمهوری آذربایجان منتشر شده، علی‌اف با اشاره به اینکه باکو مبتکر توافق صلح بین آذربایجان و ارمنستان و اصول آن است، یادآور شد که ادعاهای ارضی ارمنستان بر اساس قانون اساسی همچنان باقی است.

وی تأکید کرد که تأخیرهای طولانی در ارائه پیشنهادات ارمنستان درباره متن سند بر روند مذاکرات تأثیر منفی گذاشته، اما طرفین به دستیابی به توافق نهایی نزدیک شده و مذاکرات در این باره پس از پایان کنفرانس تغییرات اقلیمی ادامه خواهد یافت.

شولتس نیز تأکید کرد که آلمان کاملاً از تمایل کشورهای منطقه قفقاز به صلح و برقراری روابط دوستانه همسایگی حمایت می‌کند و افزود که دو طرف باید «گام‌های شجاعانه» بردارند.

پیش‌تر، در اواخر ماه آگوست، ایروان و باکو درباره فعالیت مشترک کمیسیون‌های تعیین مرزها توافق کرده بودند. اما به عقیده تحلیلگران، توافق صلح بین دو کشور تضمینی برای پایان کامل درگیری‌های نظامی در آینده نخواهد بود و این سند فقط به‌طور موقت وضعیت را تثبیت می‌کند.


( ۱ )

نظر شما :

محسن بیریا ۲۶ آبان ۱۴۰۳ | ۰۰:۲۶
گرجی ها مردمانی کله شق و رو راستی هستند، با اینکه ارامنه ادعای ارضی بر جنوب گرجستان دارند ولی باز گرجی‌ها مدارا میکنند،ناگفته نماند در جنگ جهانی دوم استالین گرجی تبار ( رهبر شوروی) تمامی ترکان مسخطی و آهیسکا و تاتارهای کریمه را به بهانه همکاری با نظامیان آلمان به قزاقستان تبعید کرد ولی تبعیدیان فوق ۷۰ ساله در تلاش بازگشت به سرزمینهای خود در جنوب گرجستان هستند، اما مشکل اصلی تبعیدیان تصرف سرزمینهایشان توسط ارامنه است که با فراخوانی استالین از اقصی نقاط جهان به ارمنستان و جنوب گرجستان ،قرهباغ،کریمه....،گرد آمدند و حالا هم ادعای مالکیت میکنند. به نظر می‌رسد تا زمانیکه ارامنه تمامی سرزمینهای اشغالی تبعیدیان را تخلیه نکنند ( که توسط استالین در سال ۱۹۴۳) کوچانده شده اند, وتعداشان بالغ بر ۳ میلیون نفر می‌باشد ،حتی نزدیک ۳ میلیون مسلمان ترک آذری از خود ارمنستان ( ایروان،قمری،زنگزور، محال گوی گل...) بعد از سال ۱۹۱۸ که روسها کشور ارمنستان را تأسیس کردند و ارامنه جمع آوری شده را در سرزمینهای مسلمانان گنجاندند،ولی اهالی بومی مسلمان را به قزاقستان و ازبکستان به زور اسلحه تبعید کردند. با این توصیفات اگر ارامنه سرزمینهای غصبی مسلمانان را تخلیه وبه کشورهای مبدا خود برگردند موضوع مناقشه برای همیشه حل میشود و الا تا انقراض عالم نفاق وجنگ پا برجاست.
م ۲۷ آبان ۱۴۰۳ | ۱۶:۳۵
با توجه به بی‌طرفی قزاقستان و گرجستان و روابط گرم و نزدیک این دو کشور با آذربایجان و ارمنستان و سابقه میزبانی دو کشور قزاقستان و گرجستان در چهار سال اخیر،قزاق‌ها یا گرجی‌ها می‌توانند گزینه مناسبی برای میزبان نشست‌های دو کشور آذربایجان و ارمنستان برای ادامه مذاکرات صلح باشند. کشورهای دیگر مانند روسیه یا فرانسه یا آلمان یا اتحادیه اروپا ثابت کردند که یک میانجی بی‌طرفی نیستند و از ارمنستان جانبداری می‌کنند و تعصب مسیحیت و عشق به ارامنه و تر‌کستیزی چشمشان را کور کرده، تصمیمات غیرحقوقی و غیرعقلانی علیه آذربایجان می‌گیرند که این قرارها باعث امتناع آذربایجان از میانجیگری این کشورها شد. البته اگر ایران هم روابط گرم و صمیمی با دو طرف داشت و اعتدال را در طول ۳۰ سال بین دو کشور رعایت می‌کرد و می‌توانست توجه و اعتماد جمهوری آذربایجان را کسب کند. شاید مناسبترین گزینه برای محل مذاکرات صلح بود.