سرنوشت اشرف غنی در انتظار زلنسکی است؟

نویسنده: اسماعیل فروغی، روزنامه نگار، داستان نویس و مجری پیشین رادیو تلویزیون ملی افغانستان

دیپلماسی ایرانی: این روزها همه به غزه نگاه می کنند. جهان با بی تفاوتی تمام، شاهد و ناظر وقوع فاجعه ی هولناک قرن ماست، شاهد و ناظر فاجعه ی ویرانی کامل یک شهر دو میلیونی و شاهد کشتار هزاران زن و مرد و طفل بیگناه فلسطینی توسط رژیم اشغالگر اسرائیل در یک جنگ نابرابر. 

همزمان با غزه، جنگ ویرانگر دیگری در اوکراین هم همچنان ادامه دارد. در گرماگرم جنگ درغزه و اوکراین، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، ضمن گفت و شنود سالانه اش با خبره گان و خبرنگاران، بسیار روشن و با صراحت از ادامه ی تحقق نیت روسیه برای دست یافتن به اهداف امنیتی اش در اوکراین صحبت کرد.

با تثبیت و تحکیم روزافزون موقف روسیه در جنگ اوکراین و با درنظرداشت پیچیده شدن روز تا روز اوضاع درشرق میانه و کشیده شدن مستقیم پای امریکا در جنگ غزه و خاورمیانه، این پرسش بیشتر مطرح می شود که: آیا امریکا تا پایان جنگ در کنار اوکراین خواهد ماند؟ آیا اصلاً امریکا می تواند هم زمان، جنگ درغزه، جنگ در اوکراین، بحران در افغانستان و بحران در تایوان را تامین و مدیریت کند؟

به باور ناظران بین المللی، امریکا که در پایان هر جنگ و بحرانی، ناکام و سرافکنده از میدان خارج شده است، به زودی اوکراین و زلنسکی را هم تنها خواهد گذاشت.

امریکای تا گلوغرق درقرض (جمعاً 34 تریلیون دلار)، دیگر توان این را ندارد تا در پهلوی حمایت بی دریغ ازاسرائیل، دولت غرق در فساد اوکراین را هم از نظر مالی و تسلیحاتی تامین کند.

با ادامه ی بحران در شرق میانه، امریکا بیشتر از پیش، به حفاظت و تحکیم موقعیت نظامی – امنیتی خود در شرق میانه، هزینه خواهد کرد نه دراوکراین؛ چون توان مادی و تسلیحاتی اش در هر دو جبهه کفایت نخواهد کرد. 

درست به دلیل همین ناتوانی مالی و تسلیحاتیست که سنای امریکا با وجود تعهد صریح لوید آستین، وزیردفاع امریکا به رئیس جمهور زلنسکی، بودجه شصت میلیارد دلاری کمک به اوکراین را هنوز تصویب نکرده است.

وقتی «شالاندا یانگ» مدیر بودجه ی کاخ سفید در نامه‌ای به رهبران مجلس سنا و نمایندگان امریکا نوشت که: "... ایالات متحده ی امریکا تا پایان سال جاری میلادی بودجه ی خود را برای ارسال تسلیحات و کمک به اوکراین تمام خواهد کرد. و ما دیگر پولی برای حمایت از اوکراین نداریم ..."  اشاره ایست به این حقیقت که اوکراین باید با روسیه به مذاکره بپردازد. باید رئیس جمهور زلنسکی بیش از این جوانان اوکراینی را با دستان خود به قتلگاه ها نفرستد.

ایالات متحده ی امریکا و هم پیمانان غربی اش که با ارسال سیل سلاح های مرگبار به اوکراین و هزینه کردن صدها میلیارد دلار در این جنگ، تا کنون به نتیجه ی دلخواه شان که تضعیف و به انزوا کشاندن روسیه بود، دست نیافته اند؛ بیش از این علاقمند ادامه ی تشدید جنگ در اوکراین نیستند.

حقایق میدانی در اوکراین، ادامه ی جنگ در غزه که خود به خود هزینه های امریکا را بالا خواهد برد و بالاخره آشفتگی درونی مالی – سیاسی دولت امریکا، همه و همه ما را به این باور نزدیک تر می سازد که دیر یا زود ولدیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین به سرنوشتی شبیه به سرنوشت محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان مبتلا خواهد شد.