غزه استالینگراد اسرائیل می شود؟!

نویسنده: علی ودایع، دکترای روابط بین الملل

دیپلماسی ایرانی: اسرائیل برای جبران ضربه سخت طوفان‌الاقصی دست به هر اقدام آشکار و پنهانی می‌زند. تا اینجای کار حملات بی‌رحمانه جنگنده‌ها و توپخانه صهیونیستی به شهادت حداقل 8 هزار نفر از غیرنظامیان غزه منجر شده‌است. نوع رفتار مقامات تل‌آویو نشان می‌دهد که آنها تمرکز خود را از دست داده‌اند. 

سایه 43 هفته تنش، درگیری و منازعه داخلی سیاسی بر عملکرد ساختاری حکومت و دولت صهیونیستی سنگینی می‌کند. اپوزیسیون اسرائیل صراحتا می‌گوید که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر صهیونیستی متهم ردیف اول شکست سنگین آنها در طوفان‌الاقصی بوده‌است. برخی رسانه‌های صهیونیستی نظیر معاریو و هاآرتص می گویند که پس از پایان جنگ با فلسطین باید به حساب نخست وزیر و مقصران رسیدگی شود. از طرف دیگر، ساختار اقتصادی اسرائیل که تا پیش از 7 نوامبر وضعیت ناخوشایندی داشت؛ حالا در معرض ورشکستگی مالی و نیروی انسانی گرفتار شده‌است. 

ماشین جنگی و آدم‌کشی اسرائیل تنها قسمتی از ساختار اسرائیل است که شبانه‌روزی کار می‌کند. فرماندهی ارتش اسرائیل برای انتقام شکست 7 نوامبر، عملیات «شمشیرهای آهنین» را آغاز کرده‌است. انهدام سفره‌ای غزه با کشتار انبوه مردم و مجازات دسته‌جمعی تنها دست‌آورد ارتش اسرائیل ظرف 16 روز حملات بی‌وقفه بوده‌ که آن هم با خشم جامعه جهانی و اعتراض مردم کشورهای مختلف همراه شده‌است.

مقامات صهیونیستی در ابتدا خیلی قاطعانه عملیات زمینی علیه غزه را مطرح می‌کردند اما با واکنش پراسترس رفقای غربی مواجه شدند. «جو بایدن» رئیس‌جمهوری آمریکا که تا دیروز مجوز سفر نتانیاهو به کاخ سفید را صادر نمی کرد؛ ناگهان بی‌بی‌ را به آغوش کشید و تمام قد از اسرائیل حمایت کرد. همه نگاه‌ها معطوف به اعزام رزم‌ناوهای آمریکا برای ایجاد چتر حمایتی اسرائیل شد اما نوع واکنش رفتار واشنگتن نشان داد که آنها نگران گسترش میدان جنگ پس از تهاجم زمینی هستند. «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه هم در سفر به سرزمین اشغالی با موضع مشابهی برخورد کرد. 

در میان متحدین غربی کسی نمی‌خواهد با ارتش اسرائیل وارد جهنم غزه شود. آنها می‌دانند که جنگ در زمین غزه با جنگ در فلوجه عراق یا هر جای دیگر متفاوت است. واقعیت تلخ برای شین‌بت اینجاست که اسرائیل اگرچه تاکنون شهدای زیادی از فلسطین گرفته اما آسیب جدی به توانایی‌های حماس وارد نکرده است. ژنرال‌های آمریکایی معتقدند که حمله زمینی به غزه به تلفاتی سنگین‌تر از ماجرای طوفان‌الاقصی منجر خواهد شد.    

حماس در عمق زمین شبکه متروی خودش را ساخته که مخوف‌ترین بمب‌های اسرائیلی هم توانایی انهدام کامل آنها را ندارد. ارتش کلاسیک اسرائیل در جنگ چریکی به‌شدت آسیب پذیر است. حماس توانایی مین‌گذاری و حملات پارتیزانی فوق‌العاده‌ای دارد. در این میان آمریکایی‌ها با تجربه جنگ افغانستان و جنگ عراق به خوبی می‌دانند که شروع جنگ شهری شاید آسان باشد اما خروج از آن کار حضرت فیل است! 

تک‌تیراندازهایی که در ناکجا کمین کرده‌اند، زمین‌گیر شدن خودروهای زرهی و سختی‌های حملات نقطه‌ای هوایی از جنگ در زمین غزه، خاطره جنگ لنینگراد را زنده می‌کند. در همین حال، هرلحظه ممکن است مرزهای جنگ با سرعت برق و باد گسترش یابد که نگرانی بزرگ آمریکایی‌هاست.

علاوه بر آسیب‌پذیری ارتش صهیونیستی در غزه، فضای افکار عمومی در جهان به منفع اسرائیل نیست. صدور قطعنامه قاطعانه سازمان ملل متحد و اعتراضات مردم کشورهای مختلف فشار سختی به تل آویو وارد می کند. نکته اینجاست که نتانیاهو در تل آویو هم با فشار مخالفان حمله زمینی و خانواده اسرا در کنار اپوزیسیون خشمگین مواجه است.

اگرچه دقیق نمی‌توان گفت که حمله زمینی اسرائیل علیه غزه انجام می‌شود یا نه اما آن چیزی که حملات محدود چند روز اخیر مشاهده می‌کنیم عملا اقداماتی نمایشی است. برخی در تل‌آویو می ‌گویند که حمله زمینی تمام‌عیار یک هدیه برای دشمنان اسرائیل است. 

واشنگتن باتوجه به سطح تاب‌آوری تنش در خاورمیانه تلاش می‌کند آتش را فریز کند تا فعلا گروگان‌ها آزاد شوند. از دید کاخ سفید شمشیرهای زنگ‌زده آهنین اسرائیل برای همه دردسرساز خواهد شد. اما یکی باید نتانیاهو را کنترل کند. شاید نخست‌وزیر منفور اسرائیل درصورت دریافت تضمین بقا در تل‌آویو و بودجه کمکی از آمریکا پس از چند عملیات محدود زمینی حاضر به پذیرش آتش بس شود. بی بی فعلا با کشتار مردم فلسطین نیازمند بازسازی پرستیژ اسرائیل است تا ماجرای هفتم نوامبر به حاشیه رانده شود.