لندن فرمانده ناتوست نه واشنگتن

جنگ اوکراین، فرصت طلایی انگلیس برای جبران خصومت با روسیه

۲۱ تیر ۱۴۰۲ | ۱۲:۰۰ کد : ۲۰۲۰۵۸۱ اروپا نگاه ایرانی
وحید کریمی و علی موسوی خلخالی در یادداشت مشترکی در دیپلماسی ایرانی می نویسند: باید به این موضوع واقف باشیم که آتش بیار جنگ علیه پوتین در اوکراین لندن است. لندن آن قدر صبر کرد تا فرصت حمله روسیه به اوکراین فرا رسید و از این فرصت نهایت استفاده را می برد تا هر آنچه از پوتین و دولت او از گذشته تا کنون در خاطره خود ذخیره داشته است را تلافی کند. 
جنگ اوکراین، فرصت طلایی انگلیس برای جبران خصومت با روسیه

دیپلماسی ایرانی: جنگ لندن با ولادیمیر پوتین از سال ۲۰۰۶ آغاز شد، زمانی که ترور شیمیایی مخالفان پوتین در خاک انگلیس شروع شد. بنابراین نباید گمان کرد اختلافات و دشمنی های انگلیس با روسیه محدود به جنگ اوکراین و تحولات بعد از آن است. بلکه سابقه ای عمیق تر دارد و باید رد آن را تا تحولات دهه اول هزاره جدید جست و جو کرد.  

در گزارشی سوال شده بود چرا مقامات انگلیس زودتر علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و کلا کرملین و سیاست های آن اقدام نکردند؟ خود انگلیسی ها پاسخ داده اند که در آن موقع اقدامی نکردیم برای این که شرایط بین المللی علیه روسیه فراهم نبود، حتی در برهه هایی که لندن در اعتراض به سیاست های خصمانه مسکو سفرای خود را از پایتخت روسیه فرا می خواند نیز چندان با همراهی جامعه جهانی مواجه نمی شد. بعد از آن دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق ایالات متحده امریکا و رفاقتی که او با پوتین داشت و همچنین ضدیتی که با ناتو نشان می داد، فضا بیش از پیش علیه اروپا و موافق مسکو بود، برای همین هر گونه ضدیت با مسکو با حمایتی مواجه نمی شد و انگلیس و اروپا تنها می ماندند. فراموش نکنیم، در هر حرکت دیپلماتیکی از سوی اروپا اعم از انگلیس یا هر کشور دیگری، آنها منتظر همراهی ایالات متحده می مانند، اگر امریکا همراهی نکند از دنبال کردن سیاست های خود منصرف می شوند. در دوران ریاست جمهوری ترامپ این سیاست را به روشنی از سوی اروپا می دیدیم، اروپایی ها می خواستند علیه روسیه وارد عمل شوند و حتی فشارهایی را به مسکو وارد می کردند اما چون همراهی ای از سوی واشنگتن نمی دیدند از پیگیری سیاست های خود علیه مسکو منصرف می شدند. اوج این ناامیدی زمانی نمایان می شد که ترامپ صحبت از خروج از ناتو می کرد بدون این که به هشدارهای اروپایی ها توجه کند که این کار قبل از همه به سود روسیه تمام می شود. گویی برای ترامپ مهم نبود تهدیدی از جانب روسیه متوجه اروپا شود. 

در واقع ناتو بازوی اجرایی انگلیس است و ربطی به آمریکا ندارد. ترامپ درصدد انحلال ناتو بود و جورج بوش پسر نیز در حمله به افغانستان و عراق اصلا به ناتو اعتنا نکرد و حتی از آن کمک نخواست. 

لندن با ترفند و در کمال زیرکی امریکا را رهبر ناتو معرفی می کند تا اعتراضات علیه تصمیمات لندن متوجه امریکا باشد. گویی لندن از نقطه ضعف واشنگتن که همواره تمایل به رهبری پیمان های جهانی دارد آگاه است و به این ترتیب تلاش می کند آن را فریب دهد تا در ضمن این تعارف دیپلماتیک منافع خود را دنبال کند.

لندن و واشنگتن در سه حوزه اتمی، اطلاعاتی و نظامی مراودات و همکاری های درهم تنیده ای دارند برای همین جو بایدن برای هم آهنگی با لندن قبل از حضور در نشست ناتو به انگلیس می رود.

باید به این موضوع واقف باشیم که آتش بیار جنگ علیه پوتین در اوکراین لندن است. لندن آن قدر صبر کرد تا فرصت حمله روسیه به اوکراین فرا رسید و از این فرصت نهایت استفاده را می برد تا هر آنچه از پوتین و دولت او از گذشته تا کنون در خاطره خود ذخیره داشته است را تلافی کند. 

چرا پوتین و کلا حاکمان روسیه این واقعت را درک نمی فهمند؟ احتمالا یا مثل خودمان هستند که در شناخت سیاست بین الملل سر در گم رفتار می کنند که البته بعید است چرا که به هر حال دست کم دو قرن میان روسیه و اروپا تعامل مستقیم بوده، جنگ سرد را تجربه کرده و از مزاج و فضای حاکم بر اروپا کاملا آگاه است. احتمال دیگر این است که روسیه در جنگ علیه اوکراین به قدری تحلیل رفته که دیگر توانی برای مقابله با انگلیس ندارد و اکنون تنها نظاره گر یکه تازی های لندن علیه خود است. شاید هم کرملین به این امید بسته است تا در روند جنگ فرسایسی پیش آمده در اوکراین و به دنبال آن، اروپا و غرب، فرصتی پیش آید تا بتواند ورق را علیه لندن و متحدان غربی اش برگرداند، اتفاقی که در زمان جنگ جهانی دوم افتاد و در نهایت غرب پذیرفت که اروپا را با روسیه تقسیم کند و سهم آن را به رسمیت بشناسد که آغازگر جنگ سرد شد.

فعلا آنچه مشاهده می شود این است که پوتین علی رغم ۲۲ سال حکومت بلامنازع در روسیه (بی شباهت به سلطنت) هر روز وضعش بدتر می شود و آینده موفقی برای خودش و روسیه قابل تصور نیست. شاید اگر خرد جمعی را می پذیرفت، از اندیشه دوران کمونیستی خود بیشتر فاصله می گرفت، سیاست بین الملل را بهتر درک می کرد و می توانست رفتارهای ناتو را تصحیح کند یا حداقل جلوی هجمه و پیشروی ناتو علیه خود و منافع روسیه را بگیرد. 

شاید بتوانیم بگوییم آنچه از مسکو تا کنون دیده ایم اشتباهاتی بوده که اجازه به پیشروی ناتو داده است.

سید وحید کریمی

نویسنده خبر

دیپلمات و دکترای روابط بین الملل که در حال حاضر در گروه اروپا/امریکای دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه فعالیت دارد. 

اطلاعات بیشتر

روزنامه نگار، مترجم و سردبیر دیپلماسی ایرانی.

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: روسیه انگلیس بریتانیا ولادیمیر پوتین روسیه و انگلیس جنگ اوکراین حمله روسیه به اوکراین امریکا ناتو سید وحید کریمی


( ۹ )

نظر شما :

ناشناس ۲۲ تیر ۱۴۰۲ | ۰۹:۴۱
عزیزان برای مطالبتان ، شاهد و سند بیاورید . تنها سند موجود در متن مقاله ، سفر بایدن به لندن بود . بقیه مطالبی بود بدون شاهد بدون دلیل بدون سند . انگلیسیها قطعا از ما قویترند اما صد در صد از فرانسه و آلمان ضعیفترند . این که این دو شهر بزرگ اروپایی بنشینند و شاهد آسیب رسیدن به منافعشان توسط یک روستا باشند ، عجیب نیست؟! انگلیس حداکثر عصاکش امریکا در اروپاست و نه بیشتر .
خسرو ۲۲ تیر ۱۴۰۲ | ۱۴:۱۱
روس‌ها پسرعموی ناتنی اورپایی ها هستند که به جهت اخلاق و مشی زندگی با گذشته روستایی و خشن پدرانشان خداحافظی نکرده اند وبا وجود مساعی تزار نیکلای ، نتوانستند اورپایی شوند همیشه زرق و برق اورپایی ها موجب رشک و آزارشان شده است هر وقت که بتوانند می‌خواهند حاکم اورپا شوند غرور و خشونت روسی تهدید همیشگی اروپاست و البته انگلیس با گذشته حاکمیتی گسترده در جهان ، خود را صاحب اختیار اورپا و آمریکا می‌داند و با عقل و تدبیر هنوز می‌تواند آمریکا را با خود هماهنگ کند یادمان باشد که آمریکا در هرحال پسر جوان انگلیس محسوب می‌شود
پوریا رضازاده ۲۳ تیر ۱۴۰۲ | ۰۹:۲۳
سلام آقای کریمی عزیز چزا زمان جورج بوش پسر(از سال ۲۰۰۶)و باراک اوباما که دوران اوج تحرکات ضدروسی دولت های آمریکا را شاهد بودیم، جنگی علیه روسیه آغاز نشده بود؟ باراک اوباما متحد سرسخت لندن بود
وحید کریمی ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | ۱۳:۱۸
جناب پوریا ممنون از طرح سوال، اتفاقا در گزارش آمده است که اتفاقات را اشتباها کوچک شماردیم و فکر کردیم لازم نیست آرامش در روابط بین الملل را مخدوش کنیم. طبق آمار موثق، پوتین ۹۹ قتل /ترور در اروپا انجام داد که تعدادی در خاک انگلیس با مشتقات شیمیایی بود
وحید حریمی ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | ۱۳:۲۴
جناب ناشناس ممنون از ارایه نظر ….. درست میفرمایید که اسناد لازم است . بنده بر این باورم که در مجموعه نخبگانی، عزیزان مطالعه دارند و مقالات دیپلماسی ایرانی بیشتر ماهیت تحلیلی، نگاه ایرانی دارد و ضمن اینکه جناب خسرو تقریبا پاسخ شما را لطف کردند و داده اند
ناشناس ۲۵ تیر ۱۴۰۲ | ۱۱:۳۰
به آقای وحید کریمی : سلام بر شما . ناشناس اول هستم . قطعا با فرمایش شما مخالفم اما لازم می دانیم قدردانی کنم از جناب عالی که پاسخ منتقدانتان را ولو کوتاه می دهید . احسنت بر شما .