ترکیب کرونا و برگزیت دمار از اقتصاد انگلیس درآورده است

دیپلماسی ایرانی: اکنون نزدیک به دو سال از خروج رسمی بریتانیا از اتحادیه اروپا و یک سال کامل از اجرایی شدن شرایط جدید و شروع فعالیت بریتانیا، مستقل از قوانین بروکسل می گذرد. علی‌رغم وعده‌های "یک استراحت پاک"، لندن و بروکسل همچنان به جدال ها ادامه می‌دهند. 

سال 2021، اولین سال از زمانی که بریتانیا به طور مستقل در خارج از اتحادیه اروپا فعالیت کرد، شاهد سیل شکایات در مورد کمبود نیروی کار بود. همه‌گیری ویروس کرونا تأثیر زیادی داشته است و به نظر می‌رسد بخش‌هایی که قبل از برگزیت به آزادی حرکت کارگران اتحادیه اروپا متکی بودند بیشترین آسیب را دیده‌اند. ترکیبی از قرنطینه و محدودیت‌های COVID-19، و اجرایی شدن برگزیت، باعث شده است که بسیاری از اروپایی‌ها که باید به کشورهای خود بازگردند – بازنگشتند. 

طبق قوانین مهاجرتی جدید بریتانیا، اتباع اتحادیه اروپا دیگر از رفتار ترجیحی برخوردار نیستند. در عوض، یک سیستم جدید مبتنی بر امتیاز برای جذب کارگران ماهر طراحی شده است. در اینجا ما یک ارزیابی از آخرین وضعیت این کشمکش ها ارائه می دهیم. 

مهمان نوازی: سال "کاملاً دردناک"، Rubens at the Palace یک هتل پنج ستاره است که مشرف به اقامتگاه رسمی ملکه در کاخ باکینگهام است. با این حال، مانند بسیاری از هتل‌ها و رستوران‌ها، برای یافتن کارمند با مشکل مواجه شده است. مشتریانی که به دنبال ناهار هستند کنار گذاشته شده‌اند، زیرا کمبود کارگر گاهی اوقات رستوران هتل را مجبور به تعطیلی می‌کند. مالکوم هندری، ترکیب برگزیت و کووید را به عنوان "بزرگترین طوفان" توصیف می کند که او در بیش از 30 سال زندگی حرفه ای شناخته است. او به یورونیوز گفت: «اینکه نتوانیم از کل اروپا کارگر استخدام کنیم، در حالی که سال‌ها به انجام این کار عادت داشتیم، واقعاً یک چالش است. مطمئناً این نظر من است که ما به توانایی جذب نیرو در بازارهای آزاد بازگردیم تا بتوانیم افراد جدید و چهره های جدید را به صنعت خود بازگردانیم و بیاوریم.» 

اسما خان، صاحب رستوران دارجیلینگ اکسپرس در مرکز لندن، می‌گوید که سال گذشته «کاملاً ضرر کرده است» و کمبود شدید کارکنان در صنعت بر عرضه‌ها نیز تأثیر گذاشته است. او به یورونیوز گفت: «تحویل‌ کالاها واقعاً سخت بوده است، هیچ تضمینی وجود ندارد که چیزی بیاید و ما با این ناامنی دائمی زندگی می کنیم.» خان، کارگران اروپایی را «ستون فقرات» صنعت مهمان‌نوازی در لندن توصیف می‌کند و دولت را به «فکر نکردن» در مورد نحوه جایگزینی آنها متهم می‌کند. 

پیش از همه‌گیری، یک چهارم کارگران در بریتانیا اتباع غیرانگلیسی و تقریباً نیمی از آنها از کشورهای اتحادیه اروپا بودند – بر اساس گزارشی که در "سراسر صنعت" در ماه اوت منتشر شد تعداد آنها در پنج سال قبل از رأی گیری برگزیت بیش از 60 درصد افزایش یافته بود. آخرین ارقام رسمی بریتانیا تعداد مشاغل خالی بخش هتلداری را در دوره سه ماهه سپتامبر تا نوامبر 165هزار نشان می‌دهد. یک نظرسنجی صنعت پیشرو آن را تا 188هزار تخمین زده است. 

باغبانی: "بزرگترین مشکل کارکنان است"، کشاورزی بریتانیا قبل از برگزیت به ویژه به آزادی حرکت کارگران اتحادیه اروپا متکی بود. طبق شواهد اتحادیه ملی کشاورزان (NFU) به پارلمان، تقریباً تمام 70هزار کارگر فصلی در چیدن میوه و برداشت سبزیجات در سال 2017 از شرق اروپا بودند. سال بعد، گزارشی از سوی کمیته مشورتی مهاجرت گفت که 99 درصد کارگران فصلی کشاورزی از کشورهای اتحادیه اروپا بودند. حالا خیلی ها به خانه رفته اند. 

کوین هاینز، یک مدیر مزرعه در شمال انگلیس، در ماه مارس به یورونیوز گفت که بخش عمده ای از محصول گل نرگس او در حال حذف شدن است. او گفت: «بزرگترین مشکل، نداشتن کارکنان است. ما امروز 100 تا 150 نفر را انتخاب می‌کردیم – و اکنون به 25 نفر رسیده است، زیرا آنها نمی‌آیند.» 

جولیان مارکس، کشاورز سبزیجات، در اکتبر به یورونیوز گفت: «محدود کردن رفت و آمد آزاد تأثیر مخربی داشته است، اما نه فقط بر باغبانی یا کشاورزی – تقریباً بر هر بخش که مردم خارج از کشور هستند.» 

در واکنش به ادامه فشار صنعت، دولت در ماه دسامبر اعلام کرد که طرح کارگران فصلی خود، که به مهاجران اجازه می دهد تا به طور موقت در مزارع کار کنند، برای پوشش "زیور آلات زینتی" – از جمله گل نرگس – در اقدامی که مورد استقبال صنعت قرار گرفت، گسترش خواهد یافت. در یک اطلاعیه و در شب کریسمس، این سازمان اعلام کرد که طرح کارگران فصلی به مدت سه سال تمدید خواهد شد، با 30هزار ویزا در سال 2022 و در برای 10هزار نفر بیشتر در صورت لزوم باز خواهد شد. با این حال، اضافه کرد که تعداد ویزاها "از سال 2023 شروع به کاهش خواهد کرد". 

پیش از این، دولت درخواست برای افزایش تعداد ویزاهای موقت بیش از 30هزار را رد کرده بود. ابتکارات دیگر شامل یک کمپین ملی برای تشویق بیشتر ساکنان بریتانیا به "انتخاب بریتانیا" است. اما نظرسنجی NFU نشان می دهد که استخدام از نیروی کار خانگی دشوار است. در این بیانیه آمده است: «کارگران بریتانیا به دلیل ماهیت کاری که به نظر می‌رسد خارج از منزل و شامل کار فیزیکی در ساعات غیر اجتماعی است، این رشته کار را جذاب نمی‌دانند.» 

مینت باترز، رئیس NFU در اواسط دسامبر گفت: «دولت تلاش کرده تا با اصلاحات کوتاه‌مدت، شکاف‌ها را برطرف کند، اما اگر می‌خواهیم از ادامه این بحران جلوگیری کنیم، راه‌حل‌های فوری مورد نیاز است». گوشت و لبنیات بریتانیا در پاییز شاهد ترس از کمبود بوقلمون در میز شام سنتی کریسمس بود. دولت حداکثر 5هزار و 500 روادید موقت را برای کارگران مرغداری اعلام کرد و در ماه دسامبر افزود که تنها "دو هزار" روادید در دسترس بوده است. استخدام در صنعت لبنیات نیز به طور فزاینده ای دشوار شده است. 

گزارشی از سوی انجمن سلطنتی کشاورزان لبنی بریتانیا (RABDF) نشان می‌دهد که 63 درصد از کشاورزان در طول پنج سال گذشته با مشکلاتی مواجه بوده‌اند که نسبت به سال 2016 ، 51 درصد و 40 درصد نسبت به سال 2014 افزایش یافته است. 

رانندگان کامیون: "پیشنهادهای Lacklustre کارساز نخواهد بود"، یک زنجیره تامین از اواخر تابستان باعث شد که قفسه‌های سوپرمارکت‌ها بدون انبار مانده و پمپ بنزین‌ها خشک شوند. دلیل آن کمبود درایورهای تحویل کالا بود، مشکلی که در برخی دیگر از کشورهای اروپایی مشترک است، اما به ویژه در بریتانیا حاد است و برگزیت یکی از چندین عامل مؤثر آن است. 

دولت گفت که ویزاهای موقت بیشتری را برای رانندگان کامیون های خارج از کشور اعطا خواهد کرد. تا 5هزار نفر از خارج کشور اجازه ورود دارند و می توانند تا پایان فوریه بمانند. اما صنعت حمل و نقل کمبود کامیون داران را تا 100هزار نفر برآورد کرده است. وزیر حمل و نقل در ماه اکتبر اعتراف کرد که تنها تعداد انگشت شماری از پیشنهادهای ویزا پذیرفته شده، و گزارش شده که تعداد آنها دو ماه بعد تنها به چند صد نفر افزایش یافته است. انجمن حمل‌ونقل جاده‌ای (RHA) گفت: «پیشنهادهای نامناسب و نادرست مانند ویزای سه ماهه کارساز نخواهد بود. کنفدراسیون صنایع بریتانیا این ویزا را "معادل پرتاب یک بند انگشت آب روی آتش" توصیف کرد. نهادهای صنعتی اروپایی می گویند بسیاری از رانندگان حقوق و شرایط کار خوبی در این قاره پیدا کرده اند و پیشنهاد بریتانیا به اندازه کافی جذاب نیست. 

مراقبت های اجتماعی: در 24 دسامبر، دولت اعلام کرد که کارکنان مراقبتی را به فهرست مشاغل اضافه می‌کند و این بخش را برای اجازه دادن به کارگران خارج از کشور با ویزای 12 ماهه باز می‌کند. مایک پادغام، رئیس گروه مراقبت مستقل، با اشاره به بحران کارکنان، در توییتی نوشت: «این خبر عالی است، اما چرا این کار زودتر و در تابستان انجام نشد.» 

از زمان برگزیت، کارکنان مراقبت های اجتماعی از کشورهای اتحادیه اروپا دیگر به طور خودکار واجد شرایط کار در بریتانیا نیستند و باید برای ویزا درخواست دهند. این اقدام به دنبال توصیه کمیته مشورتی مهاجرت (MAC) خود دولت است که در گزارش دسامبر آن آمده است: «استخدام و حفظ کارگران برای این بخش به طور فزاینده ای دشوار شده است». دولت بوریس جانسون به طور مداوم از همه‌گیری و نه برگزیت در رابطه با کمبود نیروی کار استناد کرده است. اما MAC اظهار داشت که بسیاری از مشکلات نیروی کار پیش از برگزیت بوده و این بخش بیشتر به کارگران خارج از اتحادیه اروپا متکی است. درگیری صنعت و دولت مهاجرت کارگران اروپایی در آخرین آمار رسمی مشهود است. بر اساس گزارش ONS، تخمین زده می شود که 94هزار شهروند اتحادیه اروپا در سال 2020 بیشتر از ورود به بریتانیا، کشور را ترک کرده اند، تقریباً 40 درصد نسبت به سال 2019 افزایش یافته است. 

دولت بخش‌های مختلف اقتصاد را به اتکای بیش از حد به نیروی کار ارزان اتحادیه اروپا در گذشته متهم می‌کند. این سازمان استدلال می کند که نقش خود را در کمک به صنایع تا حد امکان انجام داده است و می گوید که آنها باید برای جذب کارگران خانگی بیشتر تلاش کنند. آنها می گویند: انتقال برگزیت هرگز ساده نخواهد بود، و در زمان مناسب مزایای آن برای همه احساس خواهد شد. 

سرمقاله‌ای در مجله The Grocer Trade در دسامبر از طرح‌های دولت به‌عنوان «نقص» انتقاد می‌کند، اما استدلال می‌کند که صنایع باید به دنبال راه‌حل‌هایی غیر از مهاجرت باشند و می‌گوید: «پراگماتیسم به تنهایی به شما می‌گوید که این دولت، که بر اساس یک مانیفست سخت‌گیرانه مهاجرت انتخاب شده است، نمی‌خواهد تکانی بخورد. کوبیدن بر طبل کارگران خارجی به عنوان تنها راه حل کمبود نیروی کار، پنهان‌کاری است و بسیاری از بخش‌ها می‌توانند و احتمالاً باید برای حل مسائل بدون حمایت دولت گرد هم آیند.»

منبع: یورونیوز / ترجمه: ترجمه: سید رحمان موسوی، کارشناس ارشد مسائل سیاست خارجی