ایران شدیدتر از قبل اصولگرا می شود

نویسنده: عدنان طباطبایی

دیپلماسی ایرانی: سید ابراهیم رئیسی، روحانی اصولگرا در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ جمهوری اسلامی ایران پیروز شد. وی تقریبا 60 درصد آرا را بدست آورد. میزان مشارکت در انتخابات تنها کمی بیش از 50 درصد بود، که از نظر تاریخی بی سابقه است.

میزان پایین مشارکت مردم، سرخوردگی، خستگی و عصبانیت را در میان مردم ایران نمایان می کند: ناامیدی، زیرا امید به تنش زدایی در سیاست داخلی و سیاست خارجی در دوران حسن روحانی نقش بر آب شد؛ خستگی، زیرا اوضاع نامطلوب اقتصادی زندگی روزمره را برای ایرانیان به شدت سخت می کند؛ عصبانیت، زیرا دولت، مجلس، قوه قضائیه و دستگاه های امنیتی به جای برخورد جدی با بحران، یکدیگر را مقصر اوضاع کشور می دانند.

شهروندان ناراضی بسیاری در میان حدود 32 میلیون رأی دهنده وجود دارد، این را می توان از 14 درصد آرا باطله نتیجه گرفت. بسیاری نیز در رای گیری شرکت نکردند، زیرا احساس می کردند هیچ انتخاب واقعی برای آنها وجود ندارد.

ابراهیم رئیسی در مقایسه با انتخابات 2017، رای خود را از 16 به بیش از 19 میلیون نفر افزایش داده است. وی نه تنها از این که هیچ رقیب جدی پذیرفته نشده بود، بلکه از عدم موفقیت دولت حسن روحانی نیز سود برد. علاوه بر مشکلات داخلی مانند فساد، سوءمدیریت و رویه متکبرانه حکمرانی دولت، خروج آمریکا از توافق هسته ای، تحریم های همراه با آن و عواقب ویرانگر پاندمی کرونا نیز دوره دوم ریاست جمهوری روحانی را تحت تاثیر قرار داد.

پس از هشت سال، آونگ سیاسی از سمت نیروهای میانه رو و اصلاح طلب به اردوگاه اصولگرایان محافظه کار برمی گردد. آنها از چند سال پیش در تلاشند تا ابراهیم رئیسی را به عنوان نامزد خود برای این انتخابات آماده کنند. آنها تلاش دارند رئیسی را به عنوان یک رهبر موفق محبوب جا بیندازند. اما هنوز زود است که گمان برده شود که پیروزی رئیسی در این انتخابات افزایش محبوبیت او را موجب خواهد شد. زیرا ابراهیم رئیسی مجبور است به عنوان رئیس جمهوری با مشکلات عظیم، از جمله بحران اقتصادی مقابله کند. بنابراین جای تعجب نیست وقتی که رئیسی بارها بگوید که می خواهد به توافق هسته ای پایبند باشد و در پی کاهش یا حتی لغو تحریم های سختگیرانه است.

علاوه بر این، موقعیت سیاسی ابراهیم رئیسی هنوز مشخص نیست، زیرا او تاکنون فقط در قوه قضاییه کار کرده است. البته همه چیز به چگونگی تنظیم کابینه و انتخاب مشاورانش بستگی دارد.

منبع: دی سایت آلمان / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11