از درّ دریای دانا تا رنج ردای رها

جایگاه زبان و ادبیات فارسی در همکاری با اروپا

۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۵:۰۰ کد : ۱۹۹۹۹۶۰ اروپا نگاه ایرانی
نویسنده خبر: علی بمان اقبالی زارچ
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی با موضوع «جایگاه زبان و ادبیات فارسی در همکاری با اروپا» بر این نکته تاکید دارد که باید فضاسازی لازم برای توجه بیشتر زبان فراسی در قاره سبز صورت گیرد و به تبع آن برای افزایش آموزش و توانایی‌های زبان فارسی تدبیری اندیشید و با شیوه هایی جدید جذابیت‌های فرهنگی آن را برای احیاء و گسترش ادبیات فارسی در جهان حد اکثر استفاده را نمود.
جایگاه زبان و ادبیات فارسی در همکاری با اروپا

دیپلماسی ایرانی - زبان وسیله مهمترین وسیله گفت وگو، مفاهمه و ارتباط میان اقوام، فرهنگ و تمدن‌ها مختلف بشری است و یادگیری هر زبان جدید به معنای آشنا شدن با یک فرهنگ متفاوت و دنیای دیگر به شمار می‌رود. آشنایی با زبان خارجی، این فرصت را به دست می‌دهد تا اقوام، زبان‌ها و مردمی که در سرزمین‌های مختلف زندگی می‌کنند، آداب مختلف، ویژگی ها و نقاط مشترک و حتی میراث مشترک فرهنگی و معنوی خویش را بشناسند. یونسکو از سال 1999 میلادی روز 21 فوریه را به عنوان روز جهانی زبان مادری در تقویم خود گنجانده است تا سطح آگاهی از فرهنگ ها و زبان های مختلف را در جهان ارتقاء دهد. 

در کنار کشورهای فارسی زبان  اکنون در بسیاری از مناطق جهان اقلیت های فارسی زبان زندگی می کنند. فارسی در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، پاکستان، عراق، بحرین، ترکیه، قرقیزستان و قزاقستان و بخش بسیار کوچکی از چین از دیرباز صحبت می شود و به واسطه افزایش مهاجرت ها در قرن اخیر به کشورهای دیگر نیز راه یافته است بسیاری از شهرهای جهان که خارج از سه کشور ایران، افغانستان و تاجیکستان قرار دارند، علاوه بر جمعیت قابل توجه فارسی زبان، پیوندهای عمیق تاریخی و تمدنی  با زبان فارسی دارند. ولی مهمترین شهرهای دارای ارتباط نزدیک با زبان و ادب فارسی شامل سمرقند، بخارا، تاشکند، فرغانه و سرخان دریا در ازبکستان، پیشاور، پاراچنار و کویته در پاکستان و سوران در عراق هستند .شهرهای سمرقند و بخارا از پایتخت های ایران باستان و زادگاه بزرگانی همچون رودکی و ابن سینا بوده اند. 

زبان فارسی از خانواده های هندواروپایی به عنوان یکی از شیرین‌ترین زبان‌های دنیا با ویژگی برتر موسیقیایی بوده  و حیف است که این تاریخ و غنای سازنده مورد بی مهری و بی توجهی قرار گرفته و خدای ناکرده در ورطه فراموشی قرار گیرد. شکی نیست که زبان فارسی برای ایرانیان یک زبان ملی و مادری تلقی می‌شود، اما برای بسیاری از مردم جهان، زبان فارسی، اولین وسیله شناخت و آگاهی از اسلام ناب محمدی و به ویژه معارف شیعی می باشد که ذخایر علمی و گرانقدر ادبیات فارسی، یکی از عوامل مهم ارج نهادن و بزرگی مقام زبان فارسی در میان دیگر زبان‌ها قلمداد می‌گردد . بسیاری از استادان رشته‌های زبان فارسی، ایران شناسی و شرق شناسی در اروپا و اقصی نقاط جهان بدون فراگیری و شناخت عمیق  این زبان نمی توانستند در کار خود موفقیت شایانی به دست آورند. 

البته تاکید مقام معظم رهبری در مناسبت های مختلف فرهنگی و دینی بر توجه به زبان فارسی به عنوان اولین زبان گویای انقلاب اسلامی در جهان بر اهمیت موضوع می‌افزاید؛ لذا بهره گیری از این زبان باید به عنوان یکی از وسایل ارتباطی موثر برای معرفی ابعاد گوناگون تمدن ایرانی و انقلاب اسلامی به حساب آید و به عنوان یکی از ابزارهای تحکیم پیوندهای انسانی دنیای حاضر و مخاطبان خود در جهان تقویت روابط دوستی با ملت های مختلف مورد بهره برداری قرار گیرد. در چنین شرایطی باید فضاسازی لازم برای توجه بیشتر این زبان در قاره سبز صورت گیرد و به تبع آن برای افزایش آموزش و توانایی‌های زبان فارسی تدبیری اندیشید و با شیوه هایی جدید جذابیت‌های فرهنگی آن را برای احیاء و گسترش ادبیات فارسی در جهان حد اکثر استفاده را نمود. در دائره المعارف تشریحی زبان رومانی ویژگی و مختصات زبان فارسی این گونه تشریح شده است:

PERSÁN، 1- شخصی که بخشی از جمعیت فارس بوده یا اصالتاً از آنجا بوده است. 2- متعلق به پارس یا فارس 3- مربوط به  فارسی و فرش فارسی (و اسم ، n.) = فرش با کیفیت بالا (که در اصل در پارس ساخته می شود) ، دارای پود ساخته شده از نخ های گره خورده و به طول مشخص در کل سطح فرش برش خورده است. 4- اسم ، زبانی که پارسیان به آن تکلم می کنند.

واقعیت این است که در اواسط قرن بیستم زبان فارسی به واسطه مهاجرت ایرانیان و افغانستانی ها به بسیاری از کشورهای جهان راه یافته است. جمعیت بسیار بزرگی از فارسی زبانان هم اکنون در اروپا، کشورهای حوزه خلیج فارس، شرق آسیا، استرالیا، آمریکا و کانادا زندگی می کنند. آخرین آمارهای رسمی که توسط سازمان ثبت احوال ایران منتشر شده است، تعداد ایرانیان خارج از کشور را سه و نیم میلیون نفر اعلام می کند، اما واقعیت های میدانی این تعداد را بین پنج تا شش میلیون نفر برآورد می نماید. یکی از بهترین روش ها، در توجه و بازنگری جدی به ارزش‌های زبان و ادبیات فارسی در جهان به ویژه در میان غربی ها، تکیه بر جنبه های ارزشی،  اخلاقی  و حتی عرفانی این زبان است و بی جهت نیست که در سال‌های اخیر توجه و استقبال عجیبی از  آثار شعرا برجسته ایرانی نظیر مولانا، حافظ و سعدی در اروپا و امریکا به عمل آمده است. 

موضوع مهم دیگر این که امروزه بیش از 6000 زبان مختلف در سطح جهانی استفاده می شود البته ثلث این زبان ها  توسط 1000 نفر یا کمتر صحبت می شود. فارسی به عنوان دوازدهمین زبان رسمی و تاثیر گذار دنیا پس از زبان های انگلیسی ، فرانسه ، اسپانیایی ، عربی، چینی، پرتغالی، آلمانی، ژاپنی، اردو و مالایی قرار دارد. فارسی با بیش از یکصد میلیون صحبت کننده، دارای وضعیت رسمی در ایران، افغانستان و تاجیکستان با ویژگی پویایی و سابقه طولانی است که به عنوان زبان فرهنگی و مهد تمدن معتبر در سراسر آسیای میانه شناخته می شود. این رتبه بندی بر اساس تعداد صحبت کنندگان به عنوان زبان اول ؛ زبان دوم ، و همچنین تأثیر آن بر تجارت جهانی و همچنین وضعیت استقبال از مفاخر و آثار ادبی و شعری در سطح دنیای پهناور انجام می شود.

همچنین می توان اذعان نمود که زبان و ادب فارسی از طرفی حاوی عالی ترین مشخصه احساسی و تمدن انسان امروزی است که ارزش توجه به ابعاد گوناگون این زبان و نیاز به محتوای ادبی آن را بیش از پیش در میان جهانیان نمایان می‌سازد. بسیاری از آثار خطی و ادبی فارسی، امروزه زینت بخش گنجینه‌ها و کتاب خانه‌های کشورهای شرق و غرب قاره سبز است. این نماد در آرشیوهای ملی و کتابخانه های منطقه بالکان، روسیه و حتی غرب اروپا قوی تر و پررنگ تر می باشد و بی جهت نیست که ادعا می شود از قدیمی ترین نسخ دیوان حافظ در کشورهای آلبانی و رومانی نگهداری می شود؛ از این رو باید بیش از پیش برای تقویت و رشد این زبان به ویژه در میان کرسی‌های زبان فارسی در این منطقه از جهان تلاش کرد و از این فرصت در راه معرفی آثار مکتوب و ریشه دار میراث فرهنگی ایران اسلامی در میان علاقه مندان در جهان غرب بهره برد. از سوی دیگر همین زبان و ادبیات به دلیل ویژگی محتوایی عرفانی؛ اخلاقی و ارزش‌های انسانی و فطری، در تمام دوران تاریخ خود، زبان شعر و ادب، زبان علم، زبان سیاست و زبان صلح در میان مردم این مناطق بوده است. در عین حال که زبان عرفان به ویژه از نوع دینی و اسلامی آن، از کشش و جاذبه نیرومندی برخوردار است و دستی و صفایی که عرفان ایرانی جست و جوگر آن بوده است و زیبایی و اسرار خاص به دست آمده از آن در کمتر ادبیاتی یافت می‌شود. زبان فارسی، هیچ گاه خود را محدود و محصور به جغرافیای خاصی نکرده و حلاوت و شیرینی آن همیشگی است. در قرون گذشته این زبان در انتقال علوم ؛ فنون  و تکوین تمدن اسلامی و انتقال به اروپا در شکل گیری بخشی از تاریخ آن نقش محوری داشته است. 

در حال حاضر زبان فارسی در بسیاری از کشورهای اروپایی آموزش داده می‌شود و در تعدادی از کشورها نظیر رومانی، بلغارستان، صربستان، اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، اتریش، انگلستان، روسیه، استادان بزرگی مشغله اصلی شان تدریس و تحقیق پیرامون ادبیات فارسی است. در اکثر این کشورها کرسی زبان فارسی با امکانات حداقلی دایر است. غیر از کرسی‌های زبان فارسی و نیز نمایندگی‌های فرهنگی و سیاسی رسمی جمهوری اسلامی ایران در خارج که تا حدودی به امر آموزش مبادرت می‌کنند، مراکز و انجمن‌های ایران شناسی و شرق شناسی هم در کنار فعالیت‌های اصلی خود، به آموزش زبان فارسی  ویژه ایرانیان کودکان و فرزندان نسل سوم مهاجران می پردازند. چند سالی است که مشکلات و موانعی بر سر راه آموزش و گسترش ادبیات فارسی در اروپا ایجاد شده است که باید هر چه زودتر در رفع آن‌ها اقدام نمود؛ موضوع مهم این که ایران شناسی و تدریس زبان فارسی در کشورهای اروپایی در سال‌های اخیر به دلایل گوناگون که مهمترین آن تعدد مراکز تصمیم گیری در اعزام استاد و کمبود منابع مالی می باشد، سیر نزولی داشته است. یکی دیگر از موانع این بخش کاهش گرایش نسل جدید اروپایی به آموزش و یادگیری زبان فارسی است و دلیل اصلی آن فقدان اشتغال فارسی آموزان و کسانی که این رشته را یاد می‌گیرند می باشد. این بخش بسیار مهم با پرداختن به تاریخچه حضور زبان و ادبیات فارسی و راه کارهای کمک به آموزش و ترویج زبان فارسی در اروپا ادامه خواهد یافت.

دیپلمات و کارشناس ارشد یورآسیا

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: علی بمان اقبالی زارچ زبان فارسی قاره اروپا


( ۲۱ )

نظر شما :

الله کرم،رحیمی ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۹:۱۸
جناب اقبالی زارچ،شکی نیست که هر زبانی برای متکلمینش شیرین،وعزیز است،،،وزبانها هم مثل اقوام نباید حس برتری بر دیگران داشته باشد،والا همان تبعیض به نوعی وبا پوششی دیگر (به مانند تبعیض نژادی،میشود) البته مثلی است :اندازه نگه دار که اندازه نکوست هم لایق دشمن وهم لایق دوست،، باید قبول کنیم که در ایران لااقل نصف مردم ایران زبان مادریشان غیر از فارسی است، با اینکه زبان رسمی دولتی فارسی است ولی بطوریکه در قانون اساسی نیز قید شده اموزش وتوسعه زبانهای اقوام مختلف طبق ماده ۱۵ لازم ودر میان اقوام مختلف زبان قومی نیز مقبول ومحترم است. ولی اینکه زبان مادری همه مردم ایران را فارسی بدانیم وبقیه را انکار کنیم خود نادیده گرفتن حقوق اولیه انسانها واقوام است، چنانکه در افغانستان نیز بر اموزش وتوسعه اقوام مختلف طبق قانون اساسی عمل ورعایت میشود،،،وبا اینکه تنها ۲۵ در صد مردم افغانستان و۴۰ در صد مردم تاجیکستان دری زبان میباشد ولی اموزش دری، در کنار زبان اکثریت که پشتو است بلامانع است،ودر تاجیکستان هم اقلیتهای ازبک وبدخشانی وسایر اقلیتها در کنار زبان دری رسمیت دارد، ولی در ایران متاسفانه بعد از ۴۲ سال که از تدوین قانون راجع بزبان اقوام میگذرد هیچ قدمی در این مورد برداشته نشده،که تا اندازه زیادی موجب رنجش اقوام مختلف هم گردیده وامید است، به این تبعیض زبانی فرهنگی در مورد اقوام پایانی داده شود،که موجب انسجام وهمبستگی بیش از پیش خواهد شد .وبینش وسو برداشت همسایگان وجهانیان نیز برطرف خواهد شد،وعدالت اسلامی نیز بیشتر شکوفا خواهد شد.وچهره نوینی از دموکراسی اسلامی،ومردمسالاری اسلامی به ظهور خواهد پیوست.
علی ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | ۲۰:۰۵
با توجه به نوشته فوق چنین استنباط می شود که تمامی زبانهای موجود در ایران غیر از فارسی باید به فراموشی سپرده شود چنانکه ایشان هم حداقل 30 میلیون تورک ایرانی را در زمره فارسی زبانان حساب می کند.ولی واقعیت آن است که 80 درصد ایرانیان زبانی به غیر از زبان فارسی دارند که در قله آنها نیز تورکهای ایرانی قرار دارند. سوالی که وجود دارد این است : آیا گسترش زبان فارسی باید با انکار ومحوزبانهای دیگر حاصل شود؟ آیا زبان پرنفوذ و قدرتمندی مانند تورکی باید بایکوت شود که زبان حدود 300 میلیون نفر از جمعیت دنیاست تا فارسی گسترش یابد؟ نکته جالب دیگر این است که ایشان در نوشته خود فرموده اند "فارسی به عنوان دوازدهمین زبان رسمی و تاثیر گذار دنیا پس از زبان های انگلیسی ، فرانسه ، اسپانیایی ، عربی، چینی، پرتغالی، آلمانی، ژاپنی، اردو و مالایی قرار دارد" در حالی که با شمارش این زبانها در مجموع 10 زبان رسمی و تاثیر گذار دنیا نام برده شده است .ولی از یازدهمین زبان حرفی نزده اند چرا؟
خسرو ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | ۲۰:۰۸
روز جهانی زبان مادری ، روزی برای تنوع و هم دیگر پذیری است ، برای نخستین بار با درخواست دانشجویان پاکستان شرقی ( بنگلادش ) برای رسمی شدن زبان دهها میلیون بنگالی و سرکوب و کشتار توسط دولت مرکزی پاکستان ، با درخواست بنگلادش در سال 1999 روز جهانی زبان مادری در یونسکو تصویب شد ، ضمن پاسداشت زبان فارسی امیدواریم دیگر زبانهای ایرانیها نظیر ترکی آذربایجانی و بلوچی و ترکمنی و...به دور از گرایشات شوونیستی با تایید و مدارا و تقویت و اجرای اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی در آموزش و یادگیری گرامی داشته شوند
علیمحمد حسین پناه ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | ۲۰:۴۴
یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت،،اول انکس که خریدار شدش من بودم،باعث گرمی بازار شدش من بودم. بعد از حکومت ۳۵۰ ساله اعراب بر ایران زبان فارسی تقریبا از بین رفته بود، واین سلطان محمود غزنوی بود که فردوسی را با وعده انعام وصله وهر بیت یک دینار تشویق کرد که زبان فارسی را باز سازی وباز افرینی کند،هر چند فردوسی هم بعد از سی سال زحمت وزنده کردن زبان فارسی عمرش وفا نکرد تا انعام ودستمزدش را با حلاوت میل ومصرف کند. واز ان تاریخ گسترش زبان فارسی (دری) در دربار پادشاهان رایج گردید،وگسترش یافت، تا جاییکه سلاطین عثمانی هم در گسترشش در متصرفاتشان از البانی،رومانی،استانبول گرفته تا مصر،حجاز،بغداد،الجزایر،،،،وسلاطین تیموریان وگورکانیان،وبابریان ترکتبار هند در دهلی پایتختشان ۴۰۰ شاعر فارسی گو تربیت میکردند،وحتی سلاطین و خاقان خوارزم وخیوه،سمرقند تاشکند تا امیران وخان های تاتارستان وقازان وکریمه، در گسترش زبان فارسی بیش از زبان مادریشان که ترکی بود کوشش وتلاش کنند وانکشاف زبان فارسی در واقع در سایه ، سلاطین ترک بوده، بطوریکه بعد از واژگونی سلاطین ترکتبار در هند،خوارزم،استانبول، قازان،دیگر هیچ سروده ای،شعری،نوشته ای در این ممالک وسرزمینها به چشم نمیخورد، وحتی در ایران هم سلسله های مختلف ترکی از سلطان محمود،گرفته تا ارسلان،تا شاه اسماعیل وتا نادر،احمد شاه، تا شاهزاده ایرج میرزا، کلا همه در شکوفایی زبان فارسی سنگ تمام گذاشته اند، واین در حالیست که در زمان حکومت اعراب،وپیش از انها هیچ اثری از زبا ن فارسی وجود ندارد. لذا کاش جناب اقبالی زارچ یک قدر شناسی کوچکی هم بخاطر این همه فداکاری سلاطینی که در مورد زبان فارسی (بیش از زبان مادری خودشان) انجام داده اند. ویا لااقل مانع انکشاف زبان فارسی نشده اند. وعلت اینکه زبان فارسی دیگر در سایر کشورها مخصوصا همسایه ها مورد توجه نیست، بیشتر مربوط به انحصار طلبی زبانی در داخل ایران ونفی وانکار زبانهای اقوام مختلف است،که ناخود اگاه تاثیر منفی در هر ناظر بیطرف ایجاد میکند. وما باید احترام دیگر زبانهای رایج در بین اقوام ایرانی را نیز محترم بشماریم تا دیگران هم....
اسلام فروش نژاد پرست ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۰:۳۴
بد ترین نوع فاشیسم وراسیسم تفاخر به زبان وفرهنگ خویشتن است،که در اصل تحقیر زبان وفرهنگ دیگران میباشد،ولی متاسفانه در ایران این بیماری نژادپرستی نوین که در اصل شوونیسم واقعی میباشد ، منتهی در قبل از انقلاب که در واقع رضا خان بیسواد از طرفداران پروپا قرص هیتلر بود،(وبه این دلیل باعث شد ایران به تصرف اشغالگران بیافتد،وخودش هم تبعید شد) ولی در بعد از انقلاب باقیماندههای رژیم منهوس در پوشش اسلام به همان نژاد پرستی رضاخانی ادامه دادند،که وضع به جایی رسیده ،تمام اقوام ایرانی را انکار ونابود کردند،وزبان دری افغانی را در از چین تا البانی گسترش میدهند ودیگر زبانها را به سخره میگیرند. واین نژاد پرستی از نوع اسلامی است که با این کارها ابروی اسلام را هم بردند.،
غلامي ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۶:۴۳
شاعر میفرمایند : بر سر یاران افغان و بلوچ آذری شاخ پر بار زبان پرتوان پارسی ست وحدت کرد و لر و تاجیک در ایران زمین از زبان مشترک با دودمان پارسی ست از ویژگی های ذاتی زبان فارسی شیوایی و اهنگین بودن ان است ، همین مهم منجر به تبدیل شدن زبان زبان فارسی به یک گنجینه غنی از شعر گردیده است . البته هر زبان دیگری نیز میتواند ویژگی های خارق العاده و منحصر به فرد خود را داشته باشد .
جواد انصاری ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۹:۱۱
بسیار صحیح و منطقی است. ابران بارها و بارها نشان داده اگر در میدان ها و صحنه های سیاسی، افتقادی و صنعتی بطور نسبی آسیب پذیر است؛ ولی در عرصه های فرهنگی همواره پیشتاز و طلایه دار و پیروز و یا کمترین آسیب پذیری را داشته است. زبان فارسی، موسیقی روح نواز و هنرهای اصیل ایرانی همچنان در سپهر فرهنگی جهان می درخشد.
امیر ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ | ۲۰:۵۱
در جواب عزیزان تا بعد تجاوز عمر به ایران زبان فارسی به علت داشتن مکاتبات و نویسندگان ،دیوانها و.....بودن است و تمام حاکمان ترک مجبور به گسترش و رسمیت به زبان فارسی بودند ،امام حنفی سنی مذهب حتی فتوا در خصوص زبان فارسی داده است ،منظومه زبان فارسی گسترده تر از حاکمان ترک بوده است ،گواه آن هزاران سند فارسی در شبه جزیره هند و آسیای مرکزی و آثار آنها در چهار گوشه همسایه ایران است ، اگر زبان فارسی این قدرت را نداشت در برابر زبان عربی و حاکمان ترک اضمحلال شده‌بود ،ترکها مجبور به ترجمه تاریخ و آثار خود به زبان ترکی هستند و....،بوی تمام پیام ها سیاست قومیتی و نژادی ضد امنیت ملی است ،مگر مانند ترکیه کسی کردی صحبت کند آیا تنبیه شد ه یا مورد تمسخر و اعتراض قرار گرفته؟؟؟؟؟؟؟؟یا زندانی شده ؟؟؟؟موضوع زبان مادری و قومی با زبان رسمی و ملی چرا مخلوط میکنید ؟؟؟؟؟؟
فرهاد ۲۷ بهمن ۱۳۹۹ | ۰۸:۴۲
در ایران رسما 16 میلیون آذری زبان داریم و جایی هم به اسم ترکستان نداریم. کسانی که هنوز انقدر جرات ندارن که آمار درست ارائه کنن در جایگاهی نیستن که از حق و حقوق صحبت کنن چون تفکراتشون بر مبنای توهمات هست در نتیجه میتونن متل داغش خطرناک باشن.
به امیر ۰۳ اسفند ۱۳۹۹ | ۱۷:۴۹
همون هندوستانی که گفتی در دوره حاکمیت جندصدساله گورکانیان بر هند بود که زبان فارسی گسترش یافت یا در زمان عثمانی در قلمرو اونها یا حتی در اسای میانه یا ترکستان هم در سایه تلاش ترکان بود که فارسی رشد کرد و حتی از انجا به ایران نیز رسوخ کرد والا تا الان هزارسال بود که فارسی منقرض شده بود
ترک ۰۳ اسفند ۱۳۹۹ | ۱۹:۱۵
باز پانترکا ریختن وسط ، باید برای رسمی شدن زبان کوردی در آناتولی به کمک بشتابیم
آقبالی زارچ ۰۴ اسفند ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۴
سلام و سپاس فراوان از خوانندگان محترم و نظرات ارائه شده. واقعیت این است که ذکر زیبائیها و تاثیرگذاری زبان فارسی به مفهوم نقد منفی دیگر زبان های زیبای رایج در ایران عزیز نمی باشد شاید مثال جالب تشریح یک گل رز از مجموعه گل های یک بوستان می باشد چرا که تمجید از رز به مفهوم تحقیر ارکید و یا یاس زیبا نیست. بهرحال ارزش گذاری هر زبان تعریف علمی دارد و مولفه های ذکر شده در مورد زبان و ادب فارسی بیشتر انعکاس دیدگاههای برجستگان ادبی و شعر اروپا و جهان است. در این شرایط سخت کرونایی سلامت همه خوانندگان و دست اندرکاران سایت وزین دیپلماسی ایرانی را از ایزد منان خواستارم. خدانگهدار
الهام ۱۷ تیر ۱۴۰۰ | ۲۲:۲۴
درودو عرض ادب برای اینکه بتوانیم در دانشگاه های اروپا به طور خصوصی تدریس کنیم چه راه هایی وجود دارد؟ منظورم این است که خودم اقدام کنم .ممنون.