سه راهکار پیشنهادی اشتون به بایدن برای بازگشت به برجام

مسئول سیاست خارجی پیشین اتحادیه اروپا که در مذاکرات هسته‌ای حضور داشت در یادداشتی سه راهکار به دولت جو بایدن پیشنهاد کرد تا روندی درست و اساسی برای بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای طی شود.

به گزارش ایسنا به نقل از مجله تایم،  کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در زمان مذاکرات هسته ای، در یادداشتی با اظهار این که مسیر بازگشت دولت جو بایدن رئیس جمهور منتخب آمریکا به توافق هسته ای مسیر سختی خواهد بود،  سه راهکار برای پیش‌برد این مسیر به رئیس جمهور منتخب پیشنهاد کرد.
راهکار اول جمع آوری گروه مذاکره کننده است. اشتون در این یادداشت می نویسد که بایدن باید اتحادیه اروپا را قانع کند گروه ۱+۵ را گرد هم بیاورد. با رهبران هر کشور به ویژه در این باره گفت‌وگو کند و از آن ها بخواهد وزیران امور خارجه کشورشان را آماده دیدار با وزیر امور خارجه جدید آمریکا کنند.  تصمیم گرفته شود که چه کسی باید مذاکرات را هدایت کند. 
این مقام پیشین اتحادیه اروپا در ادامه می نویسد که راهکار دوم در نظر گرفتن برجام به عنوان توافق اول است نه آخر. چرا که توافق سال ۲۰۱۵ هیچ گاه قرار نبود نقطه پایان مذاکرات باشد. این توافق یک نگرانی بزرگ به‌خصوص را مطرح کرد که برنامه غنی سازی اورانیوم ایران بود و نسبتا موفق بوده است. تا این که رئیس جمهور ترامپ از توافق خارج شد،  ایران همچنان به توافق پایبند بود. همه ی ما بر بسیاری دیگر از مسائلی که باید متوقف می شدند،  مانند برنامه موشک های بالستیک و بلندپروازی های آن در منطقه واقف بودیم اما این تخته سنگی پشت در مذاکرات بود که باید قبل از پیش رفتن ما برای حل کردن بقیه موارد کنار زده می شد.                بایدن و گروه او با در نظر گفتن معاهده صلح آبراهام میان اسرائیل و برخی کشورهای عربی باید متصور شوند که این اقدام چگونه می تواند در چارجوب یک استراتژی بزرگ تر منطقه ای قرار بگیرد. 
راهکار سوم پیشنهادی اشتون برای بایدن این است که پایه های مستحکمی برای برجام در نظر بگیرد. 
او در این باره توضیح می دهد که این به معنای همکاری با کنگره آمریکا برای ایجاد اطمینان در این توافق است تا زمانی که همه به آن پایبند باشند و همچنین ایجاد اهدافی بلندمدت تر به عنوان وسیله ای برای جلب حمایت (کنگره) . بازگشت به برجام تنها با اختیارات ریاست جمهوری برای حفظ آن ممکن است برای مدت کوتاهی کارآمد باشد اما رویکردی بنیادین نیست. 
انتهای پیام