تحرکات  آمریکا پس از سفر عراقچی به افغانستان

۳۰ تیر ۱۳۹۹ | ۰۸:۵۱ کد : ۱۹۹۳۴۳۳ سرخط اخبار

دیدار و تماس دو مقام آمریکایی با مقامات افغانستان همزمان با سفر معاون سیاسی وزیر امور خارجه ایران به کابل، می‌تواند نشانه‌ای از ترس و واهمه واشنگتن از روابط مستحکم میان ایران و افغاستان باشد.

به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، همزمان با سفر «سید عباس عراقچی» معاون سیاسی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به کابل، دو مقام ارشد آمریکایی نیز به‌صورت جداگانه با مقامات افغانستان گفت‌وگو کردند.

ژنرال «کنث مک‌کنزی» فرمانده تروریست‌‌های آمریکایی «سنتکام»، درست همان روزی که معاون سیاسی ظریف به کابل می‌رود، با اشرف غنی رییس‌جمهور افغانستان دیدار و گفت‌و‌گو می‌کند. مک‌کنزی در این دیدار بار دیگر مدعی شد که آمریکا خواهان صلح و ثبات در افغانستان بوده و از افغانستان آرام حمایت می‌کند.

مک‌کنزی این بار در حالی به افغانستان سفر کرد که آمریکا روزهای پر التهابی را می‌گذراند. از شعله‌ور بودن آتش اعتراضات مردمی به نژادپرستی تا آتش‌سوزی‌های سریالی در سن‌دیه‌گو، آتلانتا، ایندیانا و چند ایالت دیگر این کشور.

آمریکا در مسیر خروج از افغانستان

وضعیت ایالات متحده آمریکا در منطقه و خصوصاً غرب آسیا، نشان می‌دهد که این کشور، این روزها سیاستی متزلزل را تجربه می‌کند؛ در مهم‌ترین مورد آن می‌توان به وضعیت سردرگم آمریکا در افغانستان اشاره کرد.

پس از انعقاد توافقنامه دوحه در 29 فوریه 2019 میلادی میان آمریکا و طالبان، دو طرف متعهد شدند تا علیه مواضع یکدیگر در افغانستان حمله‌ای صورت نگیرد اما این آمریکا بود که چند ماه پس از امضای توافق به مواضع طالبان حمله کرد و دلیل این کار را حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان عنوان کرد.

این حمله سبب شد تا طالبان نیز حملاتی را علیه نیروهای آمریکا و افغانستان انجام دهد. طالبان همزمان با این حملات اعلام کرد که آمریکایی‌ها به توافقنامه پایبند نیستند تا آنجا که گروه طالبان پس از امضای توافقنامه شکست خورده دوحه، از حدود سه ماه پیش تاکنون، حملاتی به مناطق مختلف افغانستان را تشدید کرده و آمریکا را به نقض توافقنامه متهم کردند.

نگاهی به روزهای ناآرام اخیر کابل و دیگر شهرهای افغانستان نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها همچنان در برقراری صلح و امنیت در افغانستان ناکام مانده و این موضوع تنها در دیدارهای رسمی و پشت تریبون‌‌ مطرح می‌شود؛ موضوعی که مکرراً توسط مقامات نظامی و دولتی آمریکا مطرح می‌شود اما کارشناسان معتقدند واشنگتن در موضوع طالبان به بن‌بست رسیده و برای رهایی خود از هزینه‌های سرسام‌آور جنگ افغانستان، قصد خروج از این کشور را دارد.

ایران؛ در مسیر توسعه روابط با افغانستان

پس از سفر دو روزه «حنیف اتمر» سرپرست وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی افغانستان به تهران که در یکم تیرماه صورت گرفت، روزنه‌های جدیدی به روی روابط دو کشور باز شد. همکاری‌های مرزی و بررسی وضعیت تردد مهاجرین غیرقانونی افغانستانی در ایران، از جمله موارد مهم در گفت‌وگوهای هیئت افغانستان با مقامات جمهوری اسلامی ایران بود.

«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، در سه دور گفت‌وگو با اتمر، آخرین تحولات روابط دوجانبه از جمله همکاری‌های سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی، مرزی، اتباع و پناهجویان، حمل‌ونقل و دیگر موضوعات مورد علاقه را مورد گفت‌وگو و تبادل نظر قرار داد.

اما تازه‌ترین سفر مقامات ایرانی به افغانستان، سفر عراقچی به کابل بود که هفته گذشته در راس هیئتی عالی‌رتبه صورت گرفت.

بر اساس اعلام تهران و کابل، هدف این سفر، پیگیری نقشه راه و تعیین جدول زمانی برای نهایی سازی سند جامع همکاری‌های دو کشور بود. موضوعی که عراقچی در دیدار اتمر و عبدالله آن را بررسی کرد.

عراقچی در این دیدارها از عزم جمهوری اسلامی برای امضای اسناد همکاری‌های دوجانبه سخن گفت و آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای کمک به دولت افغانستان جهت پیشبرد روند صلح را مورد تأکید قرار داد.

یک روز پس از پایان سفر معاون سیاسی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به کابل، «رابرت اوبراین» مشاور امنیت ملی آمریکا در تماسی تلفنی با «اشرف غنی» و «عبدالله عبدالله» گفت‌وگو کرد.

وی در این گفت‌وگو با ابراز نگرانی از افزایش خشونت‌ها از سوی طالبان، مدعی شد که ایالات متحده آمریکا از یک افغانستان متحد، مستقل، دموکرات و واحد که دوباره به مکان امن برای تروریسم مبدل نگردد، حمایت می‌کند.

اما دیدار و تماس دو مقام آمریکایی با رهبران افغانستان همزمان با سفر معاون سیاسی وزیر امور خارجه ایران به کابل می‌تواند نشانه‌ای از ترس و واهمه واشنگتن در قبال روابط مستحکم میان ایران و افغاستان باشد. موضوعی که آمریکا و برخی متحدانش خواهان آن نیستند.

به گفته مقامات ایران و افغانستان، سند همکاری‌های جامع دوکشور که کار بر روی بخش زیادی از آن به اتمام رسیده می‌تواند نقطه عطفی در روابط دو کشور به شمار آید. به‌طوریکه بسیاری از همکاری‌ها دوجانبه در زمینه‌های آب، اتباع، امور فرهنگی، اقتصادی، امنیتی و سیاسی در بستر این سند شکل خواهد گرفت.


( ۱ )

نظر شما :