جنگ میان ایران و امریکا بعید است

دیپلماسی ایرانی: امسال دیپلماسی ایرانی دهمین سال از یادداشت های متوالی سرکیس نعوم را متفاوت از سال های گذشته منتشر می کند، چرا که امسال آگاهی بیشتری از او و دیدگاه هایش دارد. در دیداری که در تهران با او داشتم متوجه شدم که او ایران را دوست دارد، طرفدار انقلاب اسلامی است "چرا که با ظلم مخالف است" و می گوید حکومت سابق ایران را که حکومت شاهنشاهی بوده، حکومت ظالمی می دانسته که اراده ای از خود نداشته است. با سیاست های امریکا مخالف است و آن را در جهت استثمار کشورهای دیگر و تصاحب اختیار و توانایی هایشان می داند اما واقعگراست و اعتقاد دارد نمی توان امریکا را نادیده گرفت. می گوید در طول بیست سال سفر مداومی که به امریکا داشته و با مقام های مختلف فعلی و سابق امریکایی در ارتباط بوده و گفت وگو داشته است، امریکا را خوب می شناسد. امریکا را به خاطر مردمان خوبش، دنیای پیشرفته اش و زندگی مدرنش دوست دارد، اما همواره به سیاست های سلطه جویانه امریکا انتقاد داشته است. او همچنین می گوید که ارزش قلمش را بالاتر از هر چیز می داند و هرگز حاضر نیست آن را بفروشد. نعوم همچنین گفت با وجود این که می توانسته از سال ها قبل شناسنامه امریکایی بگیرد اما این کار را برای خود خفت می داند و هرگز حاضر به انجام این کار نشده است و هر دفعه مانند هر شهروند لبنانی به سفارت امریکا می رود و برای سفر به این کشور ویزا می گیرد. 

سرکیس نعوم حدود دو ماه قبل از این که به امریکا برود و یادداشت های هر ساله اش را تهیه کند، در ایران بود. برای همین توانستیم امسال با او هماهنگ کنیم که بر خلاف دو سال اخیر، یادداشت هایش را به طور کامل در اختیار ما قرار دهد تا شامل محدودیت هایی که روزنامه النهار برای خوانندگانش ایجاد کرده است، نشویم. در این جا دیپلماسی ایرانی ششمین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند:

به سراغ پژوهشگر فعلی که با قضایای مختلف منطقه ای و بین المللی درگیر است و در گذشته مشارکت فعالی در سمت های مختلف در فرایند صلح خاورمیانه از همان ابتدا داشت، رفتم. صحبت از دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا و احتمال درگیری مستقیم نظامی بین امریکا و ایران آغاز شد. او بعید می دانست که جنگ مستقیم و فراگیری میان ایران و امریکا صورت بگیرد. اما بعید ندانست در صورتی که ایران از حدو مرزها بگذرد و منافع و نیروهای امریکایی در منطقه را تهدید کند و به آنها حمله ای را موجب شود، حملات مهمی را متحمل شود.   

همچنین تاکید کرد که اسرائیل به حمایت امریکا نیازی ندارد و منفعت اصلی اش عدم گسترش سلاح هسته ای در منطقه است. مساله ای که به گفته او ایران خلاف آن را دنبال می کند و اعراب از زمان ها پیش دنبال ترویج آن بودند. او گفت که اسرائیل می تواند از خودش با قدرت حمایت کند و اگر مجبور شود در برابر همه جهان عرب و منطقه پیرامونی اش بایستد. 

وی همچنین به این اشاره کرد که انرژی همچنان مصلحت اصلی و حیاتی برای امریکا با وجود خودکفایی در تولید انرژی باقی خواهد ماند و تاکید کرد که خروج امریکا از خاورمیانه و منزوی شدنش و دور شدن از متحدان بین المللی و سنتی اش به سود منافع آن نخواهد بود. جدایی امریکا از منطقه آن را به جنگی فراگیر و سخت خواهد کشاند. همان اتفاقی که برای روسیه افتاده با وجود این که همانند اتحاد جماهیر شوروی دیگر ابرقدرت محسوب نمی شود هرچند میراث آن دوران را تا حد زیادی به ارث برده است. دلایل آن بسیار و گوناگون است.   

درباره چین نیز گفت، بعد از چند دهه هم سطح امریکا خواهد شد و شاید هم تلاش کند که اولین ابرقدرت جهان شود. اما آیا به سطح امریکا خواهد رسید؟ بعد پرسید: «ایران در عراق چه به دست آورد؟»

به طور خلاصه جواب دادم: عراقی های شیعه ای که روزگاری برای فرار از ستم صدام حسین به آن پناه آوردند، در حال حاضر از نوع و شیوه معامله با ایران دلخورند. ایرانی که وقتی به آنها نیاز داشت مسلحشان کرد و آموزششان داد و کمکشان کرد که به امریکا اجازه دهند مستقیما دخالت نظامی کند و عراق را اشغال کند تا حکومت مستبد صدام حسین را کنار بزند. بعد از آن ایران از آنها حمایت کرد تا در برابر امریکا مقاومت کنند تا وادار شود عراق را ترک کند، همچنین سنی های عراق را نیز برای رسیدن به این هدف ترغیب کرد. با این وجود الآن فضای شیعی به شدت از ایران دلخور است. چرا؟»

ادامه دارد...