انتخابات هند: امنیت شغلی در برابر امنیت ملی

دیپلماسی ایرانی: اتفاق تعیین کننده تقویم سیاسی هند ظرف چند هفته آینده رخ خواهد داد. تا ماه مه بیش از نیم میلیارد رای دهنده 543 نماینده را برای خدمت در مجلس عوام پارلمان هند انتخاب خواهند کرد. این انتخابات که بزرگ ترین برنامه دموکراتیک در جهان به شمار می رود، به شدت تاثیرگذار خواهد بود: نارندرا مودی قدرتمندترین نخست وزیر هند در نسل گذشته حزب بهاراتیا جاناتا را در برابر احزاب اپوزیسیون که زیر پرچم کنگره ملی هند فعالیت می کنند، هدایت خواهد کرد.

پیروزی حزب بهاراتیا جاناتا در انتخابات سال 2014، اولین اکثریت تک حزبی در نزدیک به 3 دهه در هند بود و این حزب اکنون به دنبال یک پیروزی دیگر در کشور است. اما جدای از فعالیت کنگره ملی هند به عنوان رقیب اصلی بهاراتیا جاناتا، فضایی که 5 سال پیش به پیروزی این حزب انجامید اکنون اندکی تغییر کرده که می تواند مودی را به تغییر تاکتیک در کمپین های انتخاباتی وادار سازد.

بهاراتیا جاناتا پیروزی تاریخی خود در انتخابات پیشین را به چند عامل مدیون بود. چندین مورد ادعای فساد علیه کنگره ملی هند حزب حاکم آن زمان را به دردسر انداخته و چشم انداز پیروزی مجدد آن در انتخابات پس از حدود یک دهه فعالیت را تیره و تار کرده بود و همین مساله مسیر حزب بهاراتیا جاناتا را به سوی دهلی نو از طریق کمپین مبارزه با فساد، هموار ساخت.

وقتی کار به رقابت رهبران دو حزب کشید، مودی به سادگی توانست خود را در قیاس با رائول گاندی رهبر حزب کنگره ملی هند رهبری قدرتمندتر و تواناتر نشان دهد. کمپین مودی در آن زمان با پیام شکوفایی اقتصادی همراه بود. رگ و ریشه مودی هم به عنوان پسر یک فروشنده چای حزب بهاراتیا جاناتا را قادر ساخت تا از رای دهندگان عمدتا شهرنشین، به جلب حمایت بیشتر رای دهندگان سطح پایین تر برسند. در مقابل مودی که فردی بی تجربه و بدون اسم و رسم به نظر می رسید، رائول گاندی به مثابه فردی بود که برای پیروزی روی اسم خود حساب می کند.

نتیجه مجموع این عوامل این شد که حزب بهاراتیا جاناتا در انتخابات سال 2014 توانست در برابر 44 کرسی تحت کنترل حزب کنگره ملی، 282 کرسی پارلمانی را به دست آورد. اما از زمان قدرت گرفتن بهاراتیا جاناتا پس از انتخابات 2014، اتفاقات زیادی رخ داده است. نه تنها انتقادهای رائول گاندی از مودی به جا و درست است، فضای سیاسی کنونی هم هیچ شباهتی به فضای سال 2014 ندارد.

مودی در سال 2014 با هدف ایجاد میلیون ها فرصت شغلی و ارتقاء موقعیت هند به عنوان یکی از مراکز تولید جهانی و یک مقصد سرمایه گذاری جذاب، کمپین «ساخت هند» را آغاز کرد. اما به مرور زمان مشخص شد که این کمپین برای نتیجه دادن با چالش های بسیاری مواجه است و تغییر اقتصاد مبتنی بر کشاورزی هند به اقتصادی صنعت محور کار ساده ای نیست.

هند در سال های اخیر با کاهش رشد اقتصادی و کمبود بازار کار مواجه شده است. نرخ بیکاری در بیش از 2.5 سال گذشته در بالاترین سطح (7.2 درصد) بوده و این در حالی است که نتایج نظرسنجی های اخیر نشان می دهد اشتغال زایی دغدغه اصلی رای دهندگان هندی است. به همین جهت، جای تعجب ندارد که با توجه به شکست مودی در ایجاد فرصت های شغلی، چشم انداز روشنی پیش روی حزب بهاراتیا جاناتا در انتخابات 2019 نیست.

مودی در مواجهه با این واقعیت جدید کمپین سال 2019 خود را بر توسعه و تداوم متمرکز کرده و گفته ماموریت حزب بهاراتیا جاناتا در ایجاد تحول در اقتصاد هند ناتمان است و از این رو، برای نتیجه بخشی آن باید یک دوره دیگر قدرت را در دست داشته باشد.

اما علاوه بر تمرکز بر تقویت توسعه در کشور، مودی همچنین سعی دارد امنیت ملی را که همواره نقطه قدرت عملکرد حزب بهاراتیا جاناتا بوده، به مساله ای تعیین کننده در انتخابات تبدیل سازد. تشدید تنش ها با پاکستان که از ماه فوریه در پی یک بمب گذاری در منطقه مورد مناقشه کشمیر آغاز شد، فرصت لازم برای مودی در جلب حمایت بیشتر در آستانه انتخابات را فراهم آورده است. او سعی دارد خود را مناسب ترین فرد برای دفاع از کشور در برابر تهدیدهای پاکستان و سایر تهدیدهای خارجی نشان دهد. اگرچه موقعیت مودی به اندازه انتخابات 2014 خوب نیست، اما او همچنان محکم جای خود ایستاده است؛ اگرچه شکست دادن او غیرممکن نیست و درباره این مساله در هفته های آتی و پای صندوق های رای تصمیم گیری خواهد شد.

منبع: استرتفور / مترجم: طلا تسلیمی