ایران تا آزادسازی کامل در سوریه می ماند

نویسنده: الیژا جی مگنیر

دیپلماسی ایرانی: درباره دیدار اخیر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در مسکو گمانه زنی های بسیاری شده و حتی عده ای از «نتیجه مثبت توافق پنهانی» سخن گفتند که بنا به گفته برخی، در این دیدار حاصل شده است.

رسانه های اسرائیل این دیدار را همانند دیدارهای پیشین (سه دیدار در شش ماه گذشته)، «موفق» توصیف کردند. اما منابع روسی دقیقا عکس این مساله را می گویند. اگرچه شخص پوتین اشاراتی به مثبت بودن این دیدار کرده، اما نتانیاهو با غلو درباره این اشارات آنها را «دستاورد» انگاشته است.

فرستاده روسیه به دولت سوریه درباره نتیجه دیدار نتانیاهو این چنین اطلاع رسانی کرده است که از اشاراتی مثبت از سوی پوتین به میهمان اسرائیلی اش حکایت دارد:

• رئیس جمهوری روسیه به گرمی از نخست وزیر اسرائیل استقبال کرد که نشانه روابط حسنه بین دو مقام است. او گقت که خط مرزی 1974 که دولت دمشق در 40 سال گذشته به آن احترام گذاشته است را به رسمیت می شناسد.
• پوتین گفت نگرانی های اسرائیل را درباره حضور نظامی ایران در سوریه درک می کند.
• پوتین به میهمان خود اطلاع داد که هر بحثی درباره حضور ایرانی در سوریه بایستی تا زمان شکست تروریسم در سوریه و در سراسر سرزمین های سوری، به تعویق بیافتد.
• پوتین به نتانیاهو گفت از صحبت با ایرانی ها دریافته که زمانی که خطر موجود علیه دولت سوریه از بین برود و سرزمین های سوری تا آخرین سانتیمترهای آن آزاد شود، ایرانی ها دیگر تمایلی به ماندن در سوریه ندارند.

منابعی در دولت سوریه اعلام کردند که رئیس جمهوری روسیه به وضوح به نخست وزیر اسرائیل گفته که صحبت ها درباره نگرانی های او بایستی تا پایان پرونده تروریسم در سوریه به تعویق بیافتند. این منبع گفت: «اگر تروریست ها در مناطق تحت کنترل اسرائیل پنهان شده باشند (بلندی های جولان اشغالی)، ما (روسیه و متحدانش) آنها را دانه به دانه نابود خواهیم کرد.»

پوتین به نتانیاهو یادآوری کرده است که نیروهای متحد دوشادوش نیروهای روسی می جنگند و در سراسر سوریه حضور دارند. از این رو، مسکو در موقعیتی نیست که از متحدان دمشق بخواهد به درخواست های اسرائیل عمل کنند و نگرانی های آن را برطرف سازند، به ویژه که کمک های تل آویو به القاعده و دیگر گروه های جهادگرا و حمایتش از «تغییر نظام در سوریه» که شکست خورده، بر کسی پوشیده نیست.

منابع آگاه بر این باورند که اسرائیل نظاره گر صف آرایی های نظامی حزب الله، مشاوران ایرانی و متحدانشان در مناطق جنوبی سوریه در جریان جنگ جنوب سوریه هستند. این صف آرایی ها ماهیتی تحریک کننده دارند و حضور نیروها را نشان می دهند تا پیامی واضح به اسرائیل ارسال کنند: اینکه تهدیدهایش جدی گرفته نمی شود. خواسته اسرائیل مبنی بر اینکه حزب الله و ایران 80 کیلومتر یا حتی 10 کیلومتر دورتر از مرزهای بلندی های جولان بمانند هیچ گاه به طور رسمی با دولت سوریه مطرح نشده و در حد خبری در رسانه ها مانده است. از این رو، دمشق هیچ دغدغه ای برای تضمین دادن به اسرائیل یا رسیدگی به نگرانی هایش در ارتباط با حضور حزب الله یا ایران در میدان های جنگ در سوریه، ندارد.

در همین حال، پوتین اخیرا در اقامتگاه خود در خارج از مسکو میزبان علی اکبر ولایتی، فرستاده ویژه رهبر معظم ایران بود. ولایتی در همین سفر از برنامه سرمایه گذاری 50 میلیارد دلاری روسیه در بخش گاز و نفت ایران خبر داد که سیلی محکمی به ترامپ بود. این مساله نشان می دهد که روسیه تا چه اندازه به ایران متعهد است و اینکه حضور ایران در سوریه نشان دهنده رابطه ای راهبردی است. همچنین پیامی واضح به نتانیاهو است که «پسر طلایی» پوتین نیست.

اسرائیل می داند که جنگ علیه اسد را باخته است و از این رو، سعی دارد با کمترین خسارت ممکن از درگیری ها خارج شود. نتانیاهو شاید روی نتیجه دیدار هلسینکی بین پوتین و ترامپ و موافقت آنها با احترام به معهده 1974 و خط مرزی در بلندی های جولان حساب کند، اما دولت سوریه از چنین توافقی حمایت نمی کند و پیامش کاملا واضح است: خروج ایرانی ها از سوریه تا زمانی که اسرائیل از بلندی های جولان اشغال شده عقب نشینی نکند، ممکن نخواهد شد. این معادله به این معناست که درگیری بین «محور مقاومت» و اسرائیل وارد مرحله جدیدی شده است. احتمالا این تازه آغاز ماجراست.

منبع: راشا اینسایدر / مترجم : طلا تسلیمی