تکرار سناریوی جنگ عراق برای حمله به ایران!

فرارو- تاریخ دوباره تکرار می شود.

 

به گزارش فرارو، در ۵ فوریه ۲۰۰۳، کالین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا، با گرفتن شیشه ای از انثراکس -ماده ای که در تسلیحات بیولوژیک استفاده می شود - ادعا کرد که عراق دارای تسلیحات کشتار جمعی است. این اقدام پاول حلقه ای در سلسله اقدامات آمریکا برای حمله به عراق بود. اکنون برخی از ناظران که سابقا حتی برای حمله به عراق تبلیغ کرده بودند، درباره سناریوی پرونده سازی علیه ایران به سبک جنگ عراق، هشدار می دهند.

سرهنگ لارنس ویلکرسون، رئیس کارکنان وزارت خارجه آمریکا در دوران کالین پاول، یکی از آن ناظران است که ضمن اذعان به ترویج «گزینه اشتباه جنگ»، هشدار داد که در مسئله ایران هم این سناریو در حال تکرار شدن است.

لارنس طی یادداشتی در نیویورک تایمز نوشت: «۱۵ سال پیش، کالین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا، برای ترویج جنگ پیشگیرانه علیه عراق در سازمان ملل سخنرانی کرد. من به عنوان رئیس کارکنان، به وزیر پاول کمک کردم تا تصویر واضحی ترسیم کند مبنی بر اینکه جنگ تنها گزینه است.»

به گفته ویلکرسون، همه آنچه که آن ها انجام داده اند، پوچ و بی ارزش بوده و علیرغم تلاش های پاول برای جنگ افروزی، آمریکایی ها نتوانستند حمایت قابل توجه بین المللی بدست آورند.

حتی اگر پاول در سخنرانی اش در سازمان ملل شکست می خورد، جورج بوش، دستور جنگ را صادر می کرد. با این حال، اقدام پاول، گام مهمی در تلاش دو ساله دولت جورج بوش برای کسب تایید و حمایت آمریکایی ها برای جنگ بود. آن تلاش ها به جنگ با عراق منتهی شد. جنگی که خسارت های فاجعه بار برای منطقه و ائتلاف آمریکایی به بار آورد و همچنین کل منطقه را بی ثبات کرد. این نباید فراموش شود، زیرا دولت ترامپ در حال استفاده از همان دستورالعمل است تا یک تلقی اشتباه ایجاد کند که جنگ تنها راه پرداختن به تهدیدات ناشی از ایران است.

همین ماه گذشته، نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل، گفت که دولت ترامپ، مدرک «انکارناپذیر» دارد که ایران به قطعنامه های سازمان ملل در خصوص برنامه موشک های بالستیک و یمن پایبند نیست. هیلی هم دقیقا مانند پاول، برای اثبات مسئله، تصاویر ماهواره ای و سایر شواهد فیزیکی نشان داد که فقط در اختیار جامعه اطلاعاتی آمریکا هستند. اما این شواهد نتوانستند به شکل مهمی، هدف را محقق کنند.

حیرت آور است که آن لحظه (نمایش بقایای موشک توسط هیلی) چقدر شبیه آن لحظه ای بود که پاول در آن در سال ۲۰۰۳ درباره تسلیحات کشتار جمعی عراق سخنرانی کرد و اینکه چگونه روش های دولت ترامپ به طور کلی با روش های دولت بوش و دیک چنی، معاون بوش، همسان است.

ویلکرسون افزود: «هنگامی که خانم هیلی را در آژانس اطلاعات دفاعی مشاهده کردم، خواستم ویدئوی آقای پاول را بر روی دیوار پشت سر او پخش کنم تا آمریکایی ها فورا تشخیص دهند که چگونه آن ها در مسیری مانند مسیر سال ۲۰۰۳ و نهایتا به جنگ، هدایت می شوند. جنگ با ایران، کشور تقریبا ۸۰ میلیونی که عمق استراتژیک و سرزمین دشوارش، جنگ با آن را، به یک چالش خیلی بزرگتر از جنگ عراق، تبدیل می کند و به لحاظ تلفات و هزینه ها ۱۰ تا ۱۵ برابر بدتر از عراق خواهد بود.»

اگر دنبال یک بیانیه اندکی رسمی تر از دولت ترامپ درباره طرح هایش در مورد ایران هستیم، کافی است فقط نگاهی به سند اخیرا منتشر شده استراتژی امنیت ملی بیندازیم. این سند می گوید: «هر چه برای مدت طولانی تر تهدید ها از جانب کشور های مصمم به اشاعه و توسعه تسلیحات کشتار جمعی را نادیده بگیریم، این تهدید ها بدتر شده و گزینه های دفاعی ما کمتر می شوند.» تیم بوش- چنی، هنگامی که به فکر حمله به عراق بودند، نمی توانستند به این خوبی مقصودشان را بیان کنند.

این استراتژی، ایران را در جایگاه یکی از بزرگ ترین تهدیدات فراروی آمریکا قرار می دهد و خیلی شبیه روشی بود که در آن بوش، صدام حسین را به تصویر کشید.

اگر چه ارائه خانم هیلی شکست خورد و هیچکس جز نخبگان امنیت ملی، استراتژی را نخواهد خواند، اما این مهم نیست: ما قبلا این را دیده بودیم: یک کارزار متکی بر سیاسی سازی اطلاعات و تصمیمات کوته نظرانه سیاستی جهت پرونده سازی برای جنگ. مردم آمریکا به جنگ افروزی قوه مجریه عادت کرده اند.

 

تاکنون، سازمان های خبری، در رد کردن روایت های کاخ سفیدِ ترامپ درباره ایران به طور وسیعی شکست خورده اند. در اوایل نوامبر، ادعا هایی از مقامات بی نام آمریکایی منتشر کردند که اسناد تازه منتشر شده از اقامتگاه اُسامه بن لادن، شواهدی از حمایت ایران از جنگ القاعده با ایالات متحده را نشان داد.

این یادآور تلاش مذبوحانه چنی در ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ برای خلق شواهدی درباره رابطه صدام حسین با القاعده از طریق بازداشتی ها در خلیج گوانتانامو است. این یادآور اطمینان دهی های جورج تنت، رئیس وقت سیا، به پاول در ایام منتهی به ارائه پاول در سازمان ملل که ارتباط میان صدام حسین و اسامه بن لادن، محکم است. امروز می دانیم که تنت چقدر به طور وحشتناکی اشتباه می گفت.

امروزه، تحلیل های مدعی روابط نزدیک بین القاعده و ایران، از سوی بنیاد دفاع از دموکراسی ها بیرون می آیند که شدیدا با توافق هسته ای ایران مخالفت می کند و به شکل بی پروا خواهان تغییر رژیم در ایران است.

گویا اینکه ۱۵ تا ۱۹ هواپیماربای حوادث ۱۱ سپتامبر سعودی بودند و نه ایرانی، مهم نیست. یا اینکه طبق گزارش جامعه اطلاعاتی آمریکا، از بین گروه هایی که فعالانه با آمریکا خصومت دارند، تنها یکی از آن ها با ایران -حزب الله- روابط دارد، اهمیتی ندارد. ظاهرا، بنیاد دفاع از دموکراسی ها، بیش از هر زمانی، شبیه دفتر برنامه های خاص پنتاگون شده که سخنان اشتباهی در حمایت از جنگ با عراق منتشر کرد.

به گفته ویلکرسون پرونده دولت ترامپ برای جنگ با ایران، خیلی بزرگتر از کار هیلی است. این پرونده مواردی همچون اولیتماتوم ترامپ به کنگره برای «اصلاح» برجام علیرغم این واقعیت که ایران پایبند بوده، فشار کاخ سفید بر جامعه اطلاعاتی برای سرهم بندی کردن مدارکی درباره عدم پایبندی ایران به برجام و نیز دیدگاه دولت آمریکا درباره ناآرامی های اخیر به عنوان آغازی برای تغییر رژیم را شامل می شود. مانند دولت بوش، این وقابع نامرتبط، همگی این روایت را ایجاد می کنند که تنها سیاست پایدار در قبال ایران، جنگ با آن است.

ویلکرسون در پایان هشدار داد: «تنها هدف اقدامات ما، اقناع مردم آمریکا در مسئله جنگ با عراق بود. نظرسنجی ها نشان می دهد که ما این کار را انجام دادیم. آقای ترامپ و تیمش، در حال انجام دوباره این کار هستند، اگر مواظب نباشیم، آن ها موفق خواهند شد.»