سایه سنگین سکوت بر زادروز رهبر کره شمالی
کیم جونگ اون به تازگی ۳۵ ساله شده اما در تقویم رسمی کره شمالی - کشوری که به گفته کارشناسان، همه چیز در آن بر اساس روابط علت و معلولی صورت می گیرد- هیچ اشاره ای به زادروز او نشده و همچنین برای این مناسبت رژه یا پرتاب موشکی هم صورت نمی گیرد.
به گزارش ایسنا، روزنامه ایندیپندنت در گزارشی نوشت: برخورد حکومت کره شمالی با شخصیت های این نظام، همچون حکومتشان است که بر یک قدرت مرکزی تمرکز دارد و همین امر است که از دهه ۱۹۴۰ میلادی، جایگاه خانواده کیم را تقویت کرده و مجازات مخالفان آن ها را در پی داشته است.
با توجه به چنین رویه ای در نظام کره شمالی، عجیب است که حکومتی که رهبران خود را تا حد یک بُت بالا می کشد، زادروز کیم جونگ اون، رهبر این کشور را به رسمیت نشناسد. ۸ ژانویه روز تولد رهبر کره شمالی است، با این حال در تقویم این کشور، هیچ اشاره ای به مناسبت این تاریخ نشده است.
زادروز کیم جونگ ایل، پدر فقید رهبر فعلی این کشور، هر سال در روز ۱۶ فوریه جشن گرفته می شود. این روز جزو تعطیلات ملی کره شمالی است و آن را "روز ستاره درخشان" می نامند.
همچنین ۱۵ آوریل، تولد کیم ایل سونگ، پدربزرگ کیم جونگ اون نیز از تعطیلات ملی این کشور است و "روز خورشید" نامیده می شود. اما هیچ تعطیلات ملی به مناسبت زادروز رهبر جوان کره شمالی ثبت نشده است.
تولد او نه تنها از جانب حکومت به رسمیت شناخته نشده، بلکه به نظر می رسد در گذشته نیز تلاش بسیاری برای پنهان کردن این مناسبت انجام گرفته است. در سال ۲۰۱۴، دنیس رادمن، بسکتبالیست آمریکایی پس از یک بازی دوستانه که در پیونگ یانگ برگزار شد، آهنگ "تولدت مبارک" را برای کیم خواند. بینندگانی که در خارج از کره شمالی بودند، می توانستند ویدئوی این حرکت رادمن را ببینند اما به مردم کره شمالی گفته شد، این بازیکن بسکتبال "آهنگ ویژه ای" را برای کیم جونگ اون خوانده است. برخی بر این باورند که این پنهان کاری می تواند نشانه احترام به دو رهبر پیشین این کشور باشد.
همه مردم کره شمالی پیکسلی را به عنوان نشان وفاداری، با تصویر چهره کیم ایل سونگ، کیم جونگ ایل و یا هر دو آن ها برروی سینه چپ خود می گذارند.
آیدان فاستر-کارتر، پژوهشگر افتخاری دانشگاه لیدز در زمینه جامعه شناسی و کره مدرن می گوید: شکی وجود ندارد که کیم رهبر کره شمالی است اما این تازه اول کار او است. اگر او به اندازه پدربزرگش زنده باشد یعنی نیم قرن دیگر را در پیش دارد و این بخشی از پیروی وفادارانه او از رهبران گذشته کره است. به همین دلیل است که نشانی با چهره اون وجود ندارد و مجسمه ای از او ساخته نشده است، بنابراین من چنین چیزی را غیرعادی نمی دانم. فکر می کنم معطوف کردن تمرکز به کیم جونگ اون در حال حاضر، به طرز زننده ای شتابزده به نظر خواهد رسید.
دکتر اوون میلر، استاد مطالعات کره در دانشگاه پژوهش های شرقی و آفریقایی در لندن هم همین نظر را دارد. او معتقد است: احتمالا آنان بر این باورند که حالا برای بالا کشیدن شخص کیم جونگ اون تا حد رهبران پیشین خیلی زود است. باید در نظر داشت که کیم جونگ ایل در سال ۱۹۸۰ به عنوان جانشین منصوب شد و روند بالا کشیدن جایگاه وی مدت ها پیش از اینکه رهبر کره شمالی شود، آغاز شد. کیم جونگ اون اما تنها یک یا دو سال پیش از بر عهده گرفتن رهبری این کشور به کره ای ها معرفی شد.
به گفته فاستر-کارتر، این پنهان کاری عجیب وغریب از فعالیت های داخلی تاریک این حکومت کمونیستی خبر می دهد که در آن"هر چیزی بر اساس روابط علت و معلولی صورت می گیرد".
وی افزود: اگر در کره شمالی باشی، سرت فقط به کار خودت است و به چپ و راست هم نگاه نمی کنی. فکر نمی کنم ما اطلاعات دقیقی درباره محبوبیت کیم داشته باشیم زیرا اعتراض علیه او بسیار خطرناک است.
گرامیداشت تولد دو رهبر پیشین کره شمالی در حال حاضر با نمایش اجباری ستایش این دو در رسانه های دولتی همراه است. مردم حتی جشن تولد مادربزرگ درگذشته کیم جونگ اون را نیز با رفتن به شهر زادگاه او در شمال شرقی این کشور جشن می گیرند.
مردم کره شمالی در همه مناسبت ها و سالگردهای مهم، با اعمال فشار از سوی مسئولان در خصوص جشن های سنتی، احترام خود را نسبت به رهبرانشان نشان می دهند. بر اساس گزارش ها، ادعا شده است که حکومت کره شمالی آن دسته از مردمی که به خاطر مرگ کیم جونگ ایل در سال ۲۰۱۲ گریه نکردند را مجازات و آنان را که در مراسم سوگواری شرکت نکردند، دست کم به شش ماه کار اجباری محکوم کرد.
نظر شما :