افزایش خطر کره شمالی برای امریکا با لغو برجام

رابرت هانتر

دیپلماسی ایرانی: شکست آمریکا در اجرای کامل توافقنامه هسته ای با ایران، یا حتی شاید لغو آن، در حالی که همچنان در تلاش برای به انزوا کشیدن این کشور در جوامع بین المللی است، موجب تحلیل رفتن بیشتر فرصت اندک دیپلماتیک واشنگتن برای تعلیق دستیابی کره شمالی به توانایی حمله با سلاح های هسته ای به ایالت متحده می شود. با وجود اینکه ایران و کره شمالی حدود 6500 کیلومتر با یکدیگر فاصله دارند، اما بیشتر از آنچه آمریکا فکر می کند، از لحاظ سیاستی با یکدیگر مرتبط هستند.

این امر برای آمریکا به منزله تاوان بزرگی است که باید پرداخت کند تا بتواند به میل برخی از متحدان آمریکا در خاورمیانه و حامیان آنها در آمریکا، ایران را به دلیل مسئله ای که حتی به صورت مستقیم بر امنیت ابالات متحده تاثیری ندارد، منزوی کند.

از سوی دیگر، برای اولین بار از سال 1991 تا کنون، ایالات متحده آشکارا با تهدید سلاح های هسته ای بالقوه یک کشور رو به رو شده است. کره شمالی سلاح های هسته ای خود را توسعه داده و آنها را آزمایش کرده است. ایالات متحده از این به بعد باید احتمال دهد که کره شمالی در آینده نزدیک می تواند بخشی از سرزمین اصلی ایالات متحده را هدف حمله هسته ای قرار دهد؛ مگر اینکه بتواند به نوعی آن را متقاعد به تغییر اهداف خود کند.

با وجود بحث های زیاد در خصوص گزینه های موجود برای ایالات متحده، فقط دو مورد واقع گرایانه هستند: متقاعد کردن کره شمالی به صرف نظر از بمب، و یا بازداشتن این کشور از حمله به ایالات متحده (و کشورهای متحد آن). گزینه سومی نیز وجود دارد که آن، رهگیری موشک های کره شمالی با موشک های ضد بالستیک، است، ولی این گزینه مشکل ساز است.  گزینه دیگر، حمله پیشگیرانه به تاسیسات هسته ای و موشک های کره شمالی است، ولی هزینه ای گزاف در پی دارد: تخریب بخش بزرگی از کره جنوبی، به ویژه سئول، توسط سلاح های متعارف کره شمالی.

ایالات متحده بارها و بارها به شورای امنیت سازمان ملل متحد رفته است تا تحریم ها علیه کره شمالی وضع شود، و به تازگی هفته گذشته در این مورد موفق شد. اما تحریم ها  قطعا به خودی خود تاثیری نخواهند داشت. متاسفانه سال هاست بسیاری از آمریکایی ها فکر می کنند تحریم اقتصادی سلاحی موثر است. اما به ندرت چنین است، و در کشوری مانند کره شمالی که احساس در خطر بودن امنیت خود را داشته و به خصوص "بقای نظام" را در دستیابی به آن می بیند، هرگز تحریم ها جلوی کار را نخواهند گرفت.

از همه مهم تر، کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، باید مراقب نحوه برخورد آمریکا با ایران باشد چرا که ایران محدودیت های برنامه هسته ای را پذیرفته است. علاوه بر اینکه ایالات متحده در عمل به تعهدات خود مبنی بر برداشتن تحریم ها کند عمل کرده است، ترامپ تاکنون چندین بار گفته است که احتمال دارد علیرغم متن گزارش سازمان بین المللی انرژی هسته ای، در ماه آتی، پایبندی ایران به برجام را تایید نکند. همچنین کنگره آمریکا تحریم های بیشتری بر این کشور تحمیل کرده است.

پس کیم جونگ اون تنها یک راه دارد: باید به تسلیحات هسته ای و توانایی حمله به ایالات متحده دست پیدا کند.

شاید اتخاذ رویکردی متفاوت نسبت به ایران، کیم جونگ اون را متقاعد به اعتماد به آمریکا نکند، اما رویکرد امروز آمریکا به طور حتم، احتمال مذاکرات را به صفر می رساند. با توجه به اینکه سلاح های هسته ای کره شمالی آمریکا را تهدید می کند، اما خطری از جانب ایران به طور مستقیم آمریکا را تهدید نمی کند، بلکه باعث ایجاد شکاف بین علایق استراتژیکی آمریکا و برخی دیگر از کشورهای خاورمیانه شده است.

در حال حاضر همه چیز به چین (و اندکی هم روسیه) بستگی دارد. کارشناسان چین بر این باورند که این کشور علاقه ای به فروپاشی نظام کره ندارد. چرا که در این صورت، هزاران نفر پناهنده از سمت رود یالو به سمت چین سرازیر می شوند. همچنین چین خطر پیوستن دو کشور کره دارای سلاح هسته ای و تشکیل حکومت واحد و اتحاد با ایالات متحده را نمی تواند نادیده بگیرد.

حقیقت این است که برتری قدرت نظامی آمریکا نمی تواند نتایج دلخواه این کشور را برای آن به ثمر بیاورد. حتی اگر چین حاضر به اعمال فشار حداکثری به کره شمالی شود، و اجازه لغو برجام صادر شود، با این کار آمریکا، کره شمالی برای دستیابی به توانایی حمله به این کشور مشتاق تر می شود.

منبع : لوبلاگ/ تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33

انتشار اولیه: یکشنبه 2 مهر 1396 / انتشار مجدد: دوشنبه 17 مهر 1396