انتخاب منطقی کلینتون

دیپلماسی ایرانی: سرانجام هیلاری کلینتون، تیم کین را به عنوان معاون خود انتخاب کرد. تیم کین یکی از گزینه های اصلی معاونت کلینتون بود و در کنار وی افرادی همچون جولیان کاسترو و الیزابت وارن هم از شانس بالایی برخوردار بودند، اما انتخاب نهایی کین بود، انتخابی که نشان دهنده عقلانیت بالای کمپین کلینتون و دموکرات ها است.

تیم کین کیست؟

تیموتی مایکل "تیم" کین در 26 فوریه 1958 (58 ساله) در سنت پل، مینه سوتا به دنیا آمد. پدر وی آلبرت الکساندر کین، جوشکار و صاحب یک مغازه آهنگری بود و مادرش مدرس اقتصاد بود. کین به عنوان یک کاتولیک بزرگ شده است و خانواده اش ریشه اسکاتلندی و ایرلندی دارند. کین به همراه خانواده اش در دو سالگی به اوورلند پارک، کانزاس نقل مکان کرد.

تیم در سال 1976 از دبیرستان راکهرست فارغ التحصیل شد و در سال 1979 از دانشگاه میزوری، مدرک لیسانس خود در رشته اقتصاد را دریافت کرد. وی در سال 1979 وارد دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد شد اما در حین تحصیل برای کمک به میسیونرهای مذهبی یسوعی (یکی از فرقه های مسیحیت) که مدرسه ای کاتولیک را در ال پروگرسو، مدیریت می کردند، به هندوراس سفر کرد. کین در سال های 1980 تا 1981 که در هندوراس حضور داشت، توانست زبان اسپانیولی را به خوبی فرا بگیرد.

کین پس از بازگشت از هندوراس با آن هالتون، دانشجوی سال اول رشته حقوق دانشگاه هاروارد آشنا شد و در سال 1983 مدرک فوق لیسانس خودش را در رشته حقوق دریافت کرد. کین و هالتون پس از ازدواج به ریچموند، ویرجینیا نقل مکان کردند. کین پس از فارغ التحصیلی در موسسات حقوقی مشغول به فعالیت شد و در سال 1988 به عنوان استاد حقوق در دانشگاه ریچموند تدریس را آغاز کرد.

سوابق سیاسی

کین در سال 1994 به عنوان عضو شورای شهر ریچموند انتخاب شد و در 1998 به عنوان شهردار این شهر انتخاب شد. کین توانست رای 8 به 1 اعضای شورای شهر ریچموند را که اکثریت آن را سیاهپوستان تشکیل می دادند به دست آورد. با این انتخاب وی به عنوان اولین شهردار سفیدپوست این شهر پس از 10 سال شد.

کین در سال 2001 در انتخابات معاون فرمانداری ویرجینیا شرکت کرد و توانست با شکست جی کاتزان، جمهوری خواه از سال 2002 تا 2005 معاون فرماندار ویرجینیا، مارک وارنر شود. در سال 2005 وی کاندیدای انتخابات فرمانداری ویرجینیا شد و توانست جری کیلگور، رقیب جمهوری خواه را شکست دهد و در سال های 2006 تا 2010، هفتادمین فرماندار ویرجینیا شد.

در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008، کین یکی از گزینه های اصلی باراک اوباما برای معاونت بود. کین یکی از اولین دموکرات هایی بود که از نامزدی اوباما حمایت کرد و با توجه به این که وی فرماندار محبوب یکی از ایالت های جنوبی بود، زمزمه هایی مبنی بر انتخاب وی به عنوان معاون شنیده می شد.

در 28 جولای 2008، پولیتیکو گزارش داد که کین یکی از گزینه های بسیار جدی معاونت اوباما بود. وی در کنار هیلاری کلینتون، کاتلین سبلیوس، سناتور ایوان بای و جو بایدن از گزینه های اصلی معاونت اوباما بود.

کین در سال های 2009 تا 2011 رئیس کمیته ملی دموکرات ها بود و وظیفه کمک و برنامه ریزی برای پیروزی کاندیداهای دموکرات در انتخابات های سراسر کشور به عهده وی بود.

پس از آن که سناتور جیم وب تصمیم گرفت مجدداً در انتخابات سنا شرکت نکند، کین در انتخابات سال 2012 شرکت کرد و توانست به عنوان سناتور ویرجینیا انتخاب شود. همکار وی در سنای ایالات متحده از ویرجینیا، سناتور مارک وارنر است که در دوران معاونت فرمانداری، رئیس وی بود.

مواضع سیاسی

کین در سنا عضو کمیته های نیروهای مسلح، بودجه و روابط خارجی است. وی به عنوان عضو کمیته روابط خارجی، حامی طرح الزام دولت برای تصویب هرگونه حمله نظامی به داعش در کنگره بود. کین از حامیان توافق هسته ای ایران در سنا بود، اما به سناتور باب کورکر برای انجام رای گیری درباره این توافق در سنا کمک کرد. کین یکی از غایبان و مخالفان اصلی سخنرانی بنیامین نتانیاهو در کنگره در سال 2015 بود.

در حالی که کین از حامیان برقراری عادی سازی روابط با کوبا و توافق هسته ای با ایران است، اما از جنگ عربستان علیه یمن هم حمایت می کند. وی در رابطه با جنگ افغانستان معتقد است که آمریکا به هدف اصلی اش -نابودی القاعده- در افغانستان دست یافته و نیروهای نظامی هرچه زودتر باید این کشور را ترک کنند. در سال 2015 کین با انتقاد از رویکرد دولت اوباما به جنگ سوریه، خواهان برقراری منطقه پرواز ممنوع برای جلوگیری از وقوع بحران انسانی در سوریه شد.

بر اساس گزارش سایت فایو ترتی ایت، از لحاظ ایدئولوژی نمره منفی 37 می گیرد. (نمره منفی 100 بیشترین حد لیبرال و نمره 100 بیشترین حد محافظه کاری است) براین اساس کین یک «دموکرات متعلق به جریان اصلی» است و این امتیاز به شدت به جو بایدن شباهت دارد. سه گروه اصلی محافظه کاران به وی نمره صفر درصد می دهند و یکی از اصلی ترین گروه های لیبرال به وی نمره 90 درصد می دهد.

انتخاب عقلانی

کمپین کلینتون و دموکرات ها نشان دادند که با انتخاب کین به عنوان معاون رئیس جمهور از عقلانیت بالایی برخوردار هستند. یکی از دلایلی که شانس کین را برای انتخاب به عنوان کلینتون افزایش داد، انتخاب مایک پنس به عنوان معاون ترامپ بود. از آنجایی که معاونین نامزدهای ریاست جمهوری هم به طور مجزا با یکدیگر رقابت دارند و با هم مناظره خواهند کرد، انتخاب آنها بر یکدیگر تاثیر می گذارد.

کلینتون برای رقابت با پنس به عنوان یک فرد کارکشته باید فردی باتجربه را انتخاب می کرد که توان شکست دادن پنس را داشته باشد. از میان سه نفر نهایی لیست کلینتون، یعنی کاسترو، وارن و کین، تنها فردی که توان رقابت با پنس را داشت، کین بود. کاسترو و وارن دارای تجربه سیاسی کمی بودند و نمی توانستند به طور موثری از پس مایک پنس بربیایند.

در مقایسه با کین، کاسترو و وارن از نقاط ضعف بیشتری برخوردار بودند. انتخاب وارن به عنوان یک زن برای معاون کلینتون، نکته منفی محسوب می شد و می توانست منجر به نقطه ضعف کلینتون شود. کاستروی جوان با وجود این که هیسپنیک بود ولی فاقد تجربه کافی بود.

اما تیم کین با توجه به این که مسلط به زبان اسپانیولی است توانست نقطه قوت کاسترو را برای جلب آرای هیسپنیک ها داشته باشد. کین فردی کارکشته در سیاست است که تجربه بالایی در امور حقوقی هم دارد. وی در هیچ انتخاباتی شکست نخورده است و در زمان فرمانداری ویرجینیا که همزمان با بحران اقتصادی بود، عملکرد خوبی از خودش نشان داد. در دوران سناتوری هم رابطه خوبی با دموکرات ها و جمهوری خواهان به طور همزمان دارد.

برخلاف کاسترو و وارن، کین از تجربه بالایی در سیاست خارجی برخوردار است. برخلاف کاسترو و وارن، کین می تواند آرای ایالت خودش را هم به صندوق آرای کلینتون سرازیر کند. کاسترو از ایالت تگزاس بود، ایالتی که دژ جمهوری خواهان است و امکان ندارد به کلینتون رای دهد. وارن هم از ماساچوست، ایالت سنتی دموکرات ها است که در هر صورت به کلینتون رای می دهند. اما کین از ایالت ویرجینیا، یکی از ایالت های تعیین کننده و رقابتی می آید که پیروزی در آن برای هر کدام از کاندیداها از اهمیت بالایی برخوردار است.

کین در میان دموکرات ها از وجهه خوبی برخوردار است. در نظرسنجی ای که قبل از انتخاب معاون در میان برخی از اعضای حزب صورت گرفته بود، کین با 38 درصد آرا، انتخاب اول دموکرات ها بود و پس از وی الیزابت وارن و جولیان کاسترو با 11 درصد قرار داشتند.

کمپین کلینتون با انتخاب تیم کین به عنوان معاون توانست در مقابل مایک پنس، انتخاب کمپین ترامپ، انتخاب قدرتمندانه تری داشته باشد، انتخابی که در ماه های آتی تاثیر خودش را نشان خواهد داد.