تبعیض، پاریس را تبدیل به موصل می‌کند

دیپلماسی ایرانی: افزایش موج افراط گرایی و منازعات خونین در خاورمیانه اکنون می رود تا دامنه خود را به خارج از مرزهای این منطقه گسترش دهد و به دنبال آن فشارهای بسیاری را به مسلمانان مقیم اروپا به ویژه فرانسه وارد کند. بعد از حوادث تروریستی مکرر در فرانسه که نخستین آنها در ابتدای سال جاری میلادی انجام شد و حادثه پاریس در روز جمعه گذشته که خونین ترین آنها محسوب می شود، انتظار می رود مسلمانان بیش از پیش در انزوای اجتماعی قرار بگیرند و شک و تردیدهای بسیاری متوجه آنها و آینده شان شود. این مساله فشارها را بر زندگی عادی آنها افزایش خواهد داد.  

به گزارش روزنامه العرب، چاپ لندن، حملات انتحاری که افراد وابسته به داعش در پاریس مرتکب شدند و جان دست کم 132 نفر را تا کنون گرفته اند، به مثابه ورود مرحله تازه ای از زندگی مسلمانان است که در آن مشکلات فرهنگی و اجتماعی بیش از هر زمانی نمود خواهد داشت.

در حالی که بسیاری از مسلمانان فرانسه در جامعه این کشور حل شده اند و دیگر جزئی از جامعه فرانسه محسوب می شوند، اکنون این مشکل بروز کرده که برخی از کسانی که دست به اقدامات تروریستی می زنند فرانسویان مسلمانی هستند که متولد فرانسه هستند اگرچه عربی الاصل محسوب می شوند.

از سوی دیگر بسیاری از مسلمانانی که در فرانسه زندگی می کنند به قدری با جامعه این کشور تنیده شده اند و به معنای دیگر فرانسوی شده اند که از نزدیکان به مقامات دولتی و حکومتی فرانسه محسوب می شوند. مثل زهیر، محافظ مسلمان عربی الاصل فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه که در جریان دیدار فوتبال دو تیم آلمان و فرانسه در استادیو دو فرانس پاریس مانع از نزدیک شدن سه انتحاری به رئیس جمهوری فرانسه شد. مقاومت او سبب شد تا انتحاری ها خود را در خارج از ورزشگاه منفجر کنند.

جیمز دورسی، تحلیلگر سیاسی در این باره می گوید: «تیم فرانسه نمونه کوچکی از جامعه فرانسه است که آغوش خود را باز کرده بود اما اکنون آماده دور کردن طرف های مسلمان از خودش است.»

وی در ادامه می افزاید: «تیم ملی فرانسه در سال 1998 با اکثریت اعضای مهاجری که اتفاقا مسلمان هم بودند موفق شد برنده جام جهانی شود اما بعد از آن مورد عمل جراحی شدید قرار گرفت که نتیجه آن را در جام جهانی افریقای جنوبی 2010 دیدیم که شکست و حذف آن در همان رده های مقدماتی، فرانسه را به شدت تحت فشار قرار داد.»

در ظرف 12 سال تیم ملی فرانسه که به صدر رنکینگ فوتبال جهانی رسیده بود از هم فروپاشید و سقوط کرد، بعد از آن مناطق مختلف مسلمان نشین فرانسه شاهد شدیدترین شورش های خیابانی در دهه های اخیر بود.

به نظر می رسد جامعه فرانسه به سمت یک انتقام گیری سخت نژادی – قومی در حرکت است. نگاهی غیر عقلانی در حال شکل گیری است که می گوید باید با مسلمانان برخورد کرد. در مقابل نگاه دیگری نیز متولد شده که می گوید از آن جا که جامعه فرانسه با ما تبعیض آمیز برخورد می کند، ما نیز باید با جامعه فرانسه مبارزه کنیم تا حق خود را بگیریم چرا که با وجود این که در فرانسه متولد شده ایم اما از آن جا که مسلمانیم ما را فرانسوی نمی داند. این مساله سبب شده است تا شکاف های اجتماعی عمیق و عمیق تر شوند و در عین حال طرفداران دو نگاه روز به روز به صف آرایی در برابر یکدیگر بیشتر فکر کنند. انزوای اجتماعی مسلمانان می تواند سوخت لازم برای تشدید فعالیت های تروریستی را فراهم کند و به تحقق رویای تکفیری ها که به ادعای خود می گویند جهادی ها از دل میلیون ها مسلمان خشمگین اروپایی قیام می کنند، کمک کند.

از سوی دیگر حادثه پاریس نمونه ای از این رویکرد در فرانسه بود که گرایش به داعش، خطرناک ترین گروه تندروی جهادی، به واسطه مشکلات و تبعیض های اجتماعی روز به روز در حال افزایش است. در عین حال این واقعیت را نیز نشان می دهد که کسانی که گذرنامه اروپایی دارند و هر روز در خاورمیانه جنایتی را مرتکب می شوند، اکنون می روند تا به اروپا بیایند و مشابه همان جنایت ها را این بار در اروپا مرتکب شوند.

پاتریک کوبرن، نویسنده و روزنامه نگار انگلیسی در مقاله ای که در روزنامه ایندیپندنت منتشر کرد، در این باره می نویسد: «رهبران شبکه تندروی داعش از این که نتوانستند جنگ را در کوبانی یا عین العرب، در شمال سوریه تشدید کنند، پشیمانند. جنگی که با حمله هوایی جنگنده های امریکایی جان حداقل دوهزار نفر از آنها را گرفت. بعد از آن شکست گروه های تبهکار داعش در سوریه و عراق تصمیم گرفتند دامنه فعالیت های خود را به خارج از مرزهای خاورمیانه بکشانند و فعالیت های تروریستی خود را در نقاطی خارج از این منطقه دنبال کنند.»

اکنون این اطمینان حاصل شده است که لاجرم درگیری با تندروها استراتژی مغایری خواهد داشت. آنها اکنون از عراق و سوریه به عنوان مبدئی برای ورود به دنیای غرب استفاده می کنند تا عملیات تروریستی خود را در آن جا دنبال کنند. طرح جنگی که رهبران اروپا و ایالات متحده در حال حاضر در خاورمیانه دنبال کرده اند از حالا به بعد دیگر نمی تواند محدود به خاورمیانه باشد. تروریسم در حال نفوذ به سرزمین، جامعه و خاک آنها است و آنها نمی توانند دیگر فقط به فکر حمله به مواضع داعش و دیگر گروه های تروریستی مشابه در خاورمیانه باشند.

دورسی در این باره می گوید: «جنگی که بیش از همه احتمال وقوع آن از سوی داعش می رود در شهرهای کوچک و حواشی شهرهای فرانسه است که تفکر داعش در میان آنها نفوذ کرده است. این خطر به اندازه ای جدی است که می توان سناریوی شهر رقه در سوریه یا موصل در عراق را این بار در فرانسه متصور شد.»

اکنون افراد بسیاری از داعش گذرنامه های اروپایی دارند که می توانند به اروپا بیایند و فعالیت های تروریستی خود را در قاره سبز دنبال کنند، بنابراین چاره ای برای اروپایی ها و امریکایی ها نمی ماند جز این که استراتژی خود را در مبارزه با داعش تغییر دهند.

ترجمه: سید علی موسوی خلخالی