منتقد توافق هسته‌ای، رئیس جدید مجلس نمایندگان آمریکا

دیپلماسی ایرانی: جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان ایالات متحده دچار اختلاف و شکاف درونی شده اند. استعفای جان بینر، رئیس مجلس نمایندگان در تاریخ 25 سپتامبر نشان دهنده این موضوع است. پس از انتقاداتی که به نحوه علمکرد بینر از سوی جناح هایی از جمهوری خواهان صورت گرفت و این که به اندازه کافی در مقابل دولت اوباما ایستادگی از خودش نشان نداده است، وی پس از چهار سال از سمتش استعفا داد.

پس از استعفای بینر، گمان می رفت که معاون وی و رهبر اکثریت، کوین مک کارتی به ریاست مجلس نمایندگان برسد، اما به خاطر مخالفت فراکسیون آزادی مجلس نمایندگان وی در انتخابات کاندیدا نشد. فراکسیون آزادی از جناح های درونی جمهوری خواهان است که 38 عضو دارد و نزدیک به تی پارتی است. پس از صرف نظر مک کارتی از شرکت در انتخابات، نام پل رایان مطرح شد. رایان در ابتدا اعلام کرد که کاندیدا نمی شود اما پس از حمایت فراکسیون آزادی از وی، کاندیدا شد و توانست در 29 اکتبر با کسب 236 رای رئیس مجلس نمایندگان شود. رایان پس از جیمز بلین در سال 1878، جوان ترین رئیس مجلس نمایندگان محسوب می شود.

پل رایان کیست؟  

پل دیویس رایان، 29 ژانویه 1970 (45 ساله) در جینزویل ویسکانسین به دنیا آمده است. پدر وی پل موری رایان یک حقوقدان بود و اصلیتی ایرلندی داشت و مادر وی الیزابت بتی اصلیتی آلمانی و انگلیسی داشت. وی در سال 2000 با جنا لیتل که یک وکیل در امور مالیاتی بود ازدواج کرد و دارای سه فرزند است. رایان از لحاظ مذهبی کاتولیک است و در سال 1992 لیسانس علوم اقتصادی و سیاسی گرفت.

نظرات و عقاید

رایان از لحاظ فلسفی تحت تأثیر اندیشه ها و نوشته های آین رند نویسنده محافظه کار قرار دارد. البته بعد از این که کلیسای کاتولیک از طرح بودجه و پیشنهاد بیمه تأمین اجتماعی رایان انتقاد کرد که برخلاف مذهب کاتولیک است، وی تأثیر خود را از رند رد کرد و گفت تحت تأثیر اعتقادات کاتولیک و توماس آکوئیناس است. این در حالی است که در مراسمی که به مناسبت 100 سالگی رند در سال 2005 در واشینگتن برگزار شد رایان گفت دلیل این که من روی به خدمت به جامعه آوردم تأثیر نوشته های رند است. همچنین در سخنرانی دیگری وی از اهمیت نوشته های رند سخن گفت و در 2003 به کارآموزان کنگره توصیه کرد که کتاب های رند را بخوانند و در کریسمس به کارکنانش نسخه ای از آخرین کتاب رند را هدیه داد.

رایان در 16 سالی که در مجلس نمایندگان حضور دارد 71 لایحه را پیشنهاد داده است که 2 لایحه تبدیل به قانون شده است. طبق بررسی مجله نشنال ژورنال در سال 2011 که براساس رأی نمایندگان به لوایح مختلف سنجیده شده است، رایان یکی از محافظه کارترین اعضای کنگره محسوب می شود. رایان از مخالفین سقط جنین می باشد و پرو لایف یا طرفدار حق حیات می باشد. همچنین وی از حامیان سرسخت حمل اسلحه می باشد تا جایی که از خود به عنوان «خیلی خیلی طرفدار اسلحه» نام می برد. رایان از مخالفین اصلی قانون بیمه درمانی اوباما محسوب می شود.

سوابق سیاسی

در دوران دانش آموزی رایان در کمپین جان بینر رئیس کنونی مجلس نمایندگان به طور داوطلبانه فعالیت می کرد. بعد از اتمام دانشگاه وی دستیار سناتور باب کستن از ویسکانسین شد. همچنین وی مدیر قانون گذاری سناتور سم برونبک از کانزاس هم بود. رایان نویسنده سخنرانی های جک کمپ معاون باب دال در انتخابات ریاست جمهوری 1996 هم بوده است. در 1998 وی از ناحیه 1 ویسکانسین در انتخابات مجلس نمایندگان شرکت کرد و توانست در آن پیروز شود. و از 3 ژانویه 1999 به عضویت مجلس نمایندگان درآمد و تا امروز که هشتمین دوره نمایندگی اش را پشت سر می گذارد مشغول به فعالیت است. وی در 3 ژانویه 2011 بعد از به دست گرفتن اکثریت مجلس نمایندگان توسط جمهوری خواهان به عنوان رئیس کمیته بودجه مجلس نمایندگان انتخاب شد.

مهمترین فعالیت رایان در طول این سال ها مربوط به لایحه بودجه وی موسوم به بودجه رایان است که سر و صدای زیادی به پا کرده است. رایان یکی از شدیدترین انتقادات را به سیاست های اقتصادی دولت باراک اوباما دارد. وی از سال 2008 تاکنون لایحه بودجه خود را با تغییراتی ارایه می دهد. تا این که در سال 2011 رئیس کمیته بودجه مجلس نمایندگان شد و طرح وی مورد حمایت محافظه کاران و جمهوری خواهان قرار گرفت. پیشنهاد جنجالی دیگر رایان مربوط به خصوصی سازی بیمه بازنشستگی است. وی قصد دارد مدیکر که یک بیمه اجتماعی است که توسط دولت فدرال از سال 1965 اجرا می شود را حذف کند. این کار به ضرر سالمندان و فقرا و به نفع کارتل های بیمه است. به همین دلیل مجمع کشیش های کاتولیک با طرح وی مخالف هستند. این در حالی است که در سال 2010، 48 میلیون آمریکایی تحت پوشش مدیکر بودند.

انتخابات 2012

میت رامنی کاندیدای جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری 2012 بود. وی در میان گزینه های مختلف در 11 آگوست 2012 رایان را به عنوان معاون خودش انتخاب کرد. انتخابی که در آن زمان باعث شگفتی بسیاری شد. نیت سیلور، رایان را محافظه کارترین عضو کنگره نامیده بود که از سال 1900 به عنوان معاون رئیس جمهور کاندیدا شده است. در نظرسنجی که گالوپ در آن زمان انجام داده بود، 39 درصد از رای دهندگان وی را گزینه ای خوب برای معاونت و 42 درصد وی را گزینه ای ضعیف نامیده بودند. در نهایت رامنی و رایان در انتخابات شکست خوردند اما رایان مجدداً در انتخابات مجلس نمایندگان پیروز شد و در این مجلس ماند.

دیدگاه های سیاست خارجی

رایان در سال های 2001 و 2004 به پایان تحریم های کوبا رای داده بود، اما بعداً در سال 2007 به باقی ماندن تحریم ها رای داد. در سال 2008 وی به نشریه میلواکی ژورنال سنتینل گفته بود: «وقتی ما با چین مبادلات آزادانه داریم، چرا با کوبا نداشته باشیم؟»

رایان مدافع شدید اولویت های سیاست خارجی دولت جورج دبلیو بوش بود. وی در سال 2002 به نفع جنگ عراق رای داد. همچنین به افزایش نیروها در سال 2007 هم رای مثبت داد. در می 2012 هم به لایحه افزایش هزینه های نظامی که شامل هزینه های جنگ افغانستان بود رای مثبت داد. رایان در سال 2009 با انتقاد از رویکرد دولت اوباما در بهبود روابط با روسیه این اقدام را «دلجویی» نامید.

رایان همانند دیگر جمهوری خواهان از منتقدان سیاست دولت اوباما در زمینه ایران و توافق هسته ای محسوب می شود. از آن جایی که وی تخصص بیشتری در زمینه امور مالی و بودجه دارد، در نامه ای که در 23 سپتامبر به اوباما نوشته بود خواستار این شده بود که مجازات های مالی علیه ایران برداشته نشود.