کاندیدای دموکراتی که توافق هسته‌ای را بد می‌داند

نویسنده: مایکل برندان داوتری

دیپلماسی ایرانی: «اوه این مرد درباره کشتن سرباز ویتنامی که به سمتش نارنجک پرتاب کرده بود، اغراق می کند؟» این پاسخ معمولی بود که به جیم وب پس از اولین مناظره انتخاباتی دموکرات ها داده می شد. و بسیار بد هم هست، چون وب اولین پاسخ نگاه اجمالی درباره داشتن سلامت عقل در زمینه سیاست خارجی در مبارزات انتخاباتی سال 2016 را به ما نشان داد.

اندرسون کوپر (مجری سی ان ان) با اشاره به جملات وب گفت که شما هرگز از نیروی نظامی در لیبی استفاده نمی کردید و این که حمله به کنسولگری ایالات متحده در بنغازی «اجتناب ناپذیر» بوده است. وب در پاسخ گفت: «سه شکست استراتژیک منجر به وقوع این مشکلات شده است. اول، اشغال عراق بود که موجب بی ثباتی در ساختار قومیتی عراق و قدرت یافتن ایران شد. دوم، بهار عربی بود که موجب ایجاد خلاء بزرگی در لیبی و سوریه شد که تروریست ها توانستند در آنجا ظهور کنند. و سوم، توافق اخیر با ایران که پیشرفتی در دستیابی به تسلیحات هسته ای است و سیگنال های بد و زبان بدنی را ارسال می کند که ما در مقابل خواست ایران برای تبدیل شدن به قطعه ای قدرتمندتر از جهان، تسلیم شده ایم.»

دومین زندگی سیاسی وب به عنوان دموکرات (وی در دولت ریگان حزبش را تغییر داده بود) با مخالفت با جنگ عراق آغاز شد. موضع وی درباره بهار عربی حتی مستحکم تر است و جسورانه سیاست خارجی غالب هر دو حزب را مورد انتقاد قرار می دهد. بهار عربی مجموعه ای از انقلاب ها در سراسر خاورمیانه بود که مورد حمایت لفظی و دیپلماتیک دولت اوباما به ویژه از سوی هیلاری کلینتون، وزیر خارجه قرار گرفت.

در مورد لیبی، کلینتون طرفدار پروپا قرص تغییر رژیم بود. اما وقتی معمر قذافی سقوط کرد، گروه های مخالف مختلفی از جمله افراط گرایان به قدرت رسیدند. حالا داعش در لیبی تشکیل شده است. کشور دچار دولت های مختلفی شده و تولید نفت به پایین ترین حد خودش رسیده است. لیبی اوضاع خوبی ندارد و بحران آوارگان را تشدید کرده و این بحران هم اتحادیه اروپا را مورد تهدید قرار می دهد.

وب با عجله به ما یادآوری کرد که جنگ لیبی در راستای منافع ملموس آمریکا نبوده است: «پیمان های ما در خطر قرار نگرفته بود. آمریکایی ها در خطر قرار نداشتند. هیچ تهدیدی برای حمله یا حمله قریب الوقوعی وجود نداشت.»

هیلاری کلینتون چه پاسخی به سوال درباره لیبی داد؟ «خوب، اجازه دهید به یاد بیاوریم چه اتفاقی افتاد. ما یک دیکتاتور قاتل به نام قذافی داشتیم که دستش آغشته به خون آمریکایی ها بود.» سپس به این نکته اشاره کرد که متحدین اروپایی اقدامات را انجام می دادند و تعهد ما حداقلی بود. سپس این گونه ادامه داد: «و مردم لیبی برای اولین بار پس از 1951 انتخابات آزاد داشتند و شما می دانید که آنها به میانه روها رای دادند، آنها به امید دموکراسی رای دادند.» به جز قسمتی که درباره تعهد حداقلی آمریکا صحبت شد، کلمات کلینتون همان کلماتی بود که جورج دبلیو بوش برای توجیه اشغال عراق به کار می برد.

الان فصل دشواری برای کسانی است که به دنبال سلامت عقلی در سیاست خارجی هستند. هیچ کس از کاندیداهای دو حزب درباره حمایت ایالات متحده از جنگ سعودی ها در یمن نپرسید. چند نفر از صداهای سیاست خارجی در جبهه جمهوری خواهان متعهد به پیاده کردن نیروهای نظامی آمریکا در سوریه شده اند و قصد شکست همه طرفین در جنگ داخلی سه طرفه این کشور را دارند. کریس کریستی حتی این هفته قول داده در صورتی که رئیس جمهور شود، هواپیماهای جنگی روسیه بر فراز سوریه را مورد اصابت قرار خواهد داد.

در آمریکا ابزار چندانی برای تنبیه شما در صورتی که در سیاست خارجی اشتباه کنید وجود ندارد. در بدترین حالت، حزب شما موقتاً اکثریت کنگره را از دست خواهد داد. اما یک سیاستمدار در یک کشور کوچک اگر در زمینه سیاست خارجی اشتباه کند، زندگی سیاسی اش به پایان می رسد.   

منبع: ویک/ مترجم: حسین هوشمند