هنر دیپلماسی فابیوس را واداربه پذیرش واقعیت کرد
تحلیل گران سیاسی افزایش رفت و آمدهای سیاسی و دیپلماتیک میان ایران و پایتخت سایر کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای را ناشی از شکست پروژه امنیتی سازی ایران و ایران هراسی می دانند.
به گزارش «تابناک» این گسترش روابط میان ایران و سایر کشورهای اروپایی و جهان با واکنش مثبت میان افکار عمومی کشور روبرو شده است. به نحوی که اذهان عمومی معتقدند این گسترش روابط به معنای برون رفت از انزوای ساختگی بدخواهان ملت ایران خواهد بود.اگرچه در روزهای اخیر شاهد بودیم که افکار عمومی نسبت به یک سفر دیپلماتیک واکنش های منفی و بعضاً انزجار آمیز نشان دادند.
سفر وزیر امور خارجه فرانسه به تهران با واکنش های منفی از سوی افکار عمومی روبرو شد. در واقع عملکرد دولت فرانسه در قبل از شروع تحریم های بین الملی علیه ایران در ماجرای خون های آلوده، بدقولی شرکت پژوی فرانسه در حین تحریم ها و کارشکنی های فرانسه در مذاکرات هسته ای باعث ایجاد چنین فضای غبار الودی علیه سیاست های فرانسه در قبال ایران شد.
تابناک در مطلبی که قبل از سفر فابیوس در این ارتباط نگاشت، بر این مسئله تاکید کرد که اگرچه عملکرد فرانسه به هیچ عنوان در سال های اخیر قابل دفاع نیست اما راهکار پاسخ به اقدامات فرانسه در طول این سال ها قطع رابطه و جلوگیری از سفر وزیر امور خارجه فرانسه به تهران نیست.
در واقع باید این نکته را متذکر شدکه هیچگاه آسان ترین روش بهترین روش نخواهد بود. به عبارت دیگر قطع رابطه و اجازه ندادن به فابیوس برای سفر به تهران به عنوان یکی از راحترین اقدامات در مقابله با اقدامات اخیر فرانسه در سال های اخیر نیست. چرا که هنر دیپلماسی و مذاکره، گفت و گو با دشمن و رقیب است.
در نظام بین الملل امروز که از آن به جهان «وابستگی متقابل پیچیده»تعبیر می شود، حفظ منافع ملی مبتنی بر اصول یکی از دشوارترین و پیچیده ترین امور می باشد. در جهانی که کشورها به سه گروه دوست، دشمن و رقیبتقسیم می شوند، حفظ دوستان، گفت و گو با دشمن و تبدیل دشمن به رقیب هنر دیپلماسی یک کشور است.
در همین راستا باید گفت که بر عکس دیدگاهی که معتقد به قطع روابط به عنوان راهکار حفظ منافع ملی است باید گفت که گفت و گو و دیپلماسی با حفظ منافع مبتنی بر اصول بیشتر منافع ملی را حفظ و تداوم خواهد بخشید.
البته در این میان باید گفت که دیپلماسی رسانه ای که حاصل نمایش و انتقال افکار عمومی به طرف مقابل است نیز باید به وظیفه ذاتی خود عمل نماید. در همین راستا شاهد بودیم که دیپلماسی رسانه ای در رابطه با اقدامات فرانسه به وظیفه خود عمل کرد و نفرت ایرانیان از تحریم های بین المللی، خون های آلوده، سنگ اندازی در مسیر مذاکرات هسته ای و... را به گوش دولتمردان فرانسوی رساندند.
اما نکته اینجاست که دیپلماسی رسانه ای باید به عنوان مکمل و کمک کننده دیپلماسی رسمی برای ارتقاء منافع ملی عمل نماید. در واقع دیپلماسی رسمی باید به وظیفه خود در قالب تلاش در جهت گسترش روابط عمل نماید، از سوی دیگر سایر ارکان دیپلماسی غیر رسمی نیز باید به وظیفه خود در راستای منافع ملی و مکمل دیپلماسی رسمی عمل نماید.
در سفر فابیوس به تهران شاهد بودیم که این تقسیم کار صورت گرفت و رسانه ها به عنوان زبان افکار عمومی انزجار خود از اقدامات فرانسه را متذکر شدند و در عین حال دیپلماسی رسمی کشور نیز به وظیفه خود در جهت تعمیق روابط عمل کرد. تاثیر این هماهنگی را می توان در اظهارات وزیر امور خارجه فرانسه به صراحت دید.
وی یکی از اولین وزرای خارجه کشورهای اروپایی است که پیش از سفر به ایران در روزنامه دولتی ایران یادداشتی را منتشر می کند و در آن به بزرگی فرهنگ ایرانی و ایرانیان اذعان می نماید. این اقدام فابیوس را می توان در جهت کاهش جو ضد فرانسوی در ایران تحلیل و ارزیابی کرد.
اما اوج بهره برداری از این گونه هماهنگی میان دستگاه دیپلماسی رسمی کشور و همچنین دیپلماسی غیر رسمی را در کنفرانس خبری میان آقای ظریف و فابیوس مشاهده کرد. جایی که فابیوس با اذعان بر جو ضد فرانسوی در ایران می گوید:« یک ذهنیت در افکار عمومی ایران نسبت به فرانسه وجود دارد. من برای اولین بار است که به ایران می آیم، بنابراین در بهترین جایگاه نیستم که بخواهم نسبت به این ذهنیت داوری داشته باشیم.»
این سخنان نشان از رسیدن به منافع ملی ناشی از همکاری و هماهنگی میان دیپلماسی رسانه ای و رسمی است. در واقع این گونه عملکردها نشان می دهد که می شود همگام با مذاکره بر اساس اصول به اهداف و منافع ملی بدون عدول از مواضع دست پیدا کرد.
نظر شما :