توافق لوزان، مقدمه‌ای برای معامله بزرگ غرب با ایران

دیپلماسی ایرانی: بندهای توافق مقدماتی برای پایان دادن به مذاکرات هسته ای ایران با قدرت های بزرگ هر چه باشد، باعث به وجود آمدن دو دستگی میان طرفداران توافق و مخالفان آن شده است. و حقیقتی که باید به آن اعتراف کرد این است که تهران از لوزان سوئیس در حالی خارج شد که دید امضای توافق اعتماد و قدرت و صلابتی بیشتر به آن داده است.

این صحیح است که ما نمی دانیم دستاوردهای کدام یک از دو طرف مذاکره کننده بیشتر بوده است، و نمی دانیم که آیا واقعا ایران به همه مطالبات غرب تمکین کرده و اسب زین شده داده و فقط افسار پاره گرفته است، اما کسی که مذاکرات هسته ای ایران را پیگیری کرده باشد می داند که نمی توان گفت که این مذاکرات آسان بوده و الا برای هر پیشرفتی امتیازی نخواهد بود که یک نفر به مزایایی برسد و دیگری نرسد، منتها هنوز اطلاعات آن فاش نشده که همه بدانند چه خبر است. و شاید همین راز است که اسرائیل را هم عصبانی کرده است. توافق حداقل حق تهران برای غنی سازی اورانیوم را تضمین می کند، تحریم های تحمیل شده را رفع می کند و به تمامی هشدارها و تهدیدهای تلاویو علیه ایران بی توجه می ماند!

آن چه برای ما اعراب مهم تر و خطرناک تر است این است که نمی دانیم در پشت درهای بسته و دهلیزهای تاریک سیاست چه می گذرد، و فرماندهان و مردان امنیتی این منطقه ملتهب از توطئه ها و دسیسه ها و تدابیر چه فکر می کنند و چه چیزی را می برند و می دوزند. به اعتقاد من آن چه در لوزان سوئیس اتفاق افتاد را نمی توان از این ارزیابی ها جدا کرد. نمی توان توافق لوزان را جدا از تحولات جاری در یمن یا حوادث میدانی لیبی و عراق و سوریه و حتی سرزمین ما مصر دانست!

این موضوع نیاز به حکمت و جرات بیشتر هم زمان دارد. محاسبات دقیق و تحرکات سریع لازمه دریافت واقعیت های موجود است. امریکا و هم پیمانانش از آن چه در شرم الشیخ گذشت هر چند نتایج آن ایجابی باشد، چه در نشست اتحادیه عرب چه در نشست اقتصادی، راضی نیستند، آنها در حال معامله با ایران هستند، و به اسرائیل هم می گویند که چاره ای جز پذیرفتن این معامله ندارد و ناگزیر باید نقش ایران را بپذیرد و هیچ کس هم اجازه ندارد این معامله را به هم بزند یا مورد تهدید قرار دهد، اعراب را هم با برگزاری نشست میان امریکا با اعراب خلیج فارس در کمپ دیوید که صرفا حکم یک ماده مخدر را دارد، فریب می دهند!  

روزهای پیش رو آسان نخواهند بود. دیگر فقط مراقبت و مواظبت کافی نیست و انتظار هم نفعی برای ما ندارد. ما امتی در قلب خطر هستیم. شاید این همان چیزی است که عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهوری مصر تلاش دارد بر آن تاکید کند و بفهمد و درک کند و تلاش کند تصمیم های سخت را در مورد آن چه اکنون در پشت پرده سیاست مصری و عربی می گذرد، بگیرد.  

منبع: الاهرام / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11