٣ سناریوی مجلس در‌صورت شکست مذاکرات
ظریف روزهای شلوغی دارد. چه در داخل و چه در خارج. خارج از کشور کنگره و سنای آمریکا هر روز برای پرونده هسته ای برگ جدیدی رو می کنند و در داخل هم، نقدها به تیم هسته ای تمامی ندارد. جدیدترین مورد، ماجرای پیاده روی با «جان کری» است و سفر به فرانسه و صدها نکته و سوال دیگر از جریان مذاکرات که ادامه دارد. حالا ظریف سه شنبه همین هفته باید برای پاره ای توضیح ها به کمیسیون امنیت ملی برود و پاسخگوی ٢١نماینده ای باشد که اقدام او را خلاف عرف دیپلماتیک دانسته اند؛ نمایندگانی که اغلب نزدیک به جبهه پایداری اند، طیف سیاسی ای که در دوره احمدی نژاد در دفاع از آن دولت شکل گرفت و حالا بیشترین نقدها را به تیم هسته ای دارد. البته همین نمایندگان هیچ پرسشی در مورد گپ مستقیم و پیاده روی سعید جلیلی و ویلیام برنز، در ژنو مطرح نکردند، همان طور که هیچ گاه نسبت به آغاز مذاکرات دوجانبه ایران و آمریکا از دولت دهم در مسقط نیز واکنشی نشان ندادند.
وزیر امور خارجه ایران در واکنش به انتقادات جدید تاکید دارد: «قدم زدن با آمریکایی ها در طول مذاکرات موضوع تازه ای نیست.» و اینکه «در شرایط بسیار دشواری درحال مذاکره هستیم. مگر چقدر انسان توان تحمل فشار از داخل را دارد؟»، اما این سخنان ظریف چندان برای نمایندگان قابل قبول نیست. این بار هم مغز متفکر سوال از ظریف، جواد کریمی قدوسی از اعضای کمیسیون امنیت است. سوال درباره قدم زدن با وزیر امورخارجه آمریکا در خیابان های ژنو است و عدم لغو سفر ظریف به فرانسه در اعتراض به توهین نشریه فرانسوی به پیامبر(ص). جواد ظریف توضیح داده که دنبال دیپلماسی فعال است و به پاریس رفته تا توهین به پیامبر(ص) و اسلام هراسی را محکوم کند، اما این توضیح برای نمایندگان کفایت نمی کند. علاوه بر کریمی قدوسی، اسامی روح الله حسینیان، مرتضی آقاتهرانی، علی اصغر زارعی، فاطمه آلیا، زهره طبیب زاده، رضا آشتیانی، حسینعلی حاجی دلیگانی، نصرالله پژمان فر، سیدمحمود نبویان و جمع دیگری از نمایندگان نیز پای نامه سوال از ظریف آمده است.
گفت وگوی شرق با با حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی را در مورد حضور ظریف در جلسه کمیسیون امنیت مجلس، می خوانید.
ماجرای لغو قرارداد ژنو در صورت وضع تحریم های جدید علیه ایران چقدر واقعیت دارد؟
مجلس سه راهکار در نظر گرفته، یکی همان ماجرای غنی سازی ٦٠درصدی است، یکی دیگر این که کمیسیون به دنبال پیشنهادهای فنی تر است و در کمیته هسته ای تدوین شده و بدون اشاره به درصد خاصی است. در دومین پیشنهاد بناست دولت با نسل جدید سانتریفیوژها آشنا شود و همچنین به دنبال توسعه سایت های هسته ای خواهیم بود. طرح پیشنهادی سوم هم ماجرای لغو توافق ژنو است. هر سه پیشنهاد روی میز و درحال بررسی است. در صورت وضع هرگونه تحریم جدید مجلس ایران روی یکی از این گزینه ها متمرکز خواهد شد.
و اگر اوباما این پیشنهادها را طبق وعده وتو کند؟
ما هدف اصلی مان توافق است. پیشنهادها هم برای روزی است که فکر کنیم آنها چندان تمایلی به توافق ندارند.
باز هم از آقای ظریف سوال شده، این بار در موضوع پیاده روی؟
خیر، فقط پیاده روی نیست. موضوع سفر به فرانسه هم مطرح است. در ماجرای کاریکاتور موهن مجله فرانسوی در مورد پیامبر(ص).
به هر حال ظریف الان در مساله هسته ای مشغول است، نمی شود طرح این سوال ها را برای بعدتر گذاشت یا فعلا آن را به تعویق انداخت؟
خیر، پیاده روی او مساله ای اتفاقا استراتژیک و دیپلماتیک بوده و کارش خطا بوده و باید پاسخگوی سوال نمایندگان باشد. پیاده روی ظریف خارج از پروتکل دیپلماتیک است. مگر پیاده روی نتانیاهو و کری است؟
به هر حال ظریف در راس تیم مذاکره کننده هسته ای است و تا اینجای کار تمام توان و انرژی اش را هم گذاشته.
اگر کری و نتانیاهو پیاده روی کنند،؛ خب آنها شرکای دزد بین المللی اند. اما چه نسبتی میان ظریف به عنوان نماد مبارزه با طرف های غربی وجود دارد. ما خط قرمزها را می دانیم. تا اینجا هم که مذاکره با کری و امثال او پذیرفته شده به دلیل حساسیت ها و اهمیت مذاکره بوده، اما حدود دیپلماتیک برای ما خط قرمز است. اتفاقا به همین دلیل بیشتر روی رفتار ظریف حساسیم؛ نه ما که تمام دنیا. نباید خلاف عرف دیپلماتیک رفتار کند.
اما خودشان گفته بودند که پیاده روی جدی بوده و در قالب مذاکره و... .
ما بچه نیستیم که آقای ظریف بخواهد چنین دلایلی بیاورد. پیاده روی معنا ندارد. بنشینند و رو در رو مذاکره کنند. ما در جنگ ایران و عراق هم مذاکره سه جانبه داشتیم اما ماجرا باز هم ضرورت زمانی بود.
خب زمان آقای جلیلی هم ایشان مورد مشابهی داشتند با آقای ویلیام برنز، از مذاکره کنندگان ارشد آمریکایی و سوالی هم مطرح نبود.
این ها اصلا قابل مقایسه نیست.
یعنی چه؟
مقام آقای برنز کجا و جان کری کجا؟ سطح مسایل فرق می کند.
فکر نمی کنید این سوال ها مصداق فشار داخلی بر تیم هسته ای ایران باشد؟ آن هم در شرایطی که کنگره وضعیت چندان جالبی به وجود نیاورده و کار مذاکره کنندگان دشوار شده؟
پیاده روی برای ما یک مفهوم دوستی و آشنایی به ذهن متبادر می کند؛ مثلا کسانی که عاشق و معشوق اند برای گپ و گفت صمیمی پیاده روی می کنند. اما ظریف و کری در این حد از صمیمیت نیستند. نتانیاهو اگر برود و با کری پیاده روی کند، ایرادی نیست اما ظریف نباید چنین اشتباهی می کرد.
یعنی شما قایل به هیچ وزن دیپلماتیکی برای این اقدام وزیر امور خارجه نیستید؟
خیر، مسایلی از جمله شنود و توجیه های دیگر هم که عذر بدتر از گناه است. نهایت اینکه اگر نتیجه دیپلماتیک هم داشته باشد، خب نباید دوربین اطراف این مذاکره بیاید. آقای ظریف کارشان را خوب بلدند. نهایت می توانستند درخواست کنند که این سطح مذاکره بدون حضور دوربین ها باشد.
ولی وضعیت رسانه ای آن طرف فرق می کند. کسی نمی تواند رسانه را از پوشش خبر منع کند.
اگر اصراری بود قطعا می شد این پیاده روی هم رسانه ای نشود.
خودتان با این سوال موافقید، آن هم در این روزهای پرکار تیم هسته ای؟
بله، نمایندگان حق دارند موضعشان را از وزیر امور خارجه بپرسند، او را نقد کنند و دلایل برخی رفتارها را بدانند.
ظریف: مذاکره کنندگان قبلی هم فرصت پیاده روی داشتند
محمدجواد ظریف ضمن پاسخ به انتقادات اخیر از موضوع پیاده روی با جان کری، آخرین وضعیت مذاکرات را تشریح کرد.
به گزارش جماران، ظریف درخصوص آخرین وضعیت مذاکرات هسته ای گفت: «همان طور که قبلا هم عرض کردم، در مذاکرات به بحث درباره جزییات رسیده ایم؛ بحث درباره کلیات و حقوق ایران و ضرورت برداشته شدن تحریم ها الان مورد قبول است و اکنون راجع به جزییات بحث می کنیم که بحث های بسیار مهمی است، زیرا همیشه در مذاکرات بین المللی جزییات هستند که تعیین کننده اند. ان شاءالله هم در مذاکراتی که دوستان ما در زوریخ داشتند و هم در مذاکراتی که دوستان ما با اتحادیه اروپا در استانبول دارند، این موضوع ادامه پیدا می کند. در مونیخ هم که بنده و چندنفر از وزرای خارجه ١+٥ (البته نه همه آنها) هستیم، امکان مذاکرات چندجانبه وجود دارد که ببینیم به چه شکل می توان از آن استفاده کرد.»
وی همچنین درباره واکنش ها به پیاده روی با وزیرخارجه آمریکا، گفت: «من همواره گفته ام که انتقاد حق مردم، مطبوعات و نمایندگان مجلس است. البته همیشه تقاضا دارم که اولا سیاست یک بام و دوهوا دنبال نشود و ثانیا در انتقاد همیشه منافع ملی در نظر باشد. فکر نمی کنم چنددقیقه پیاده روی اصولا یک موضوع مهم سیاسی باشد. در همه مذاکرات گذشته نیز کمابیش مذاکره کنندگان قبلی هم با افراد مختلف فرصت پیاده روی داشتند و ما هم در مذاکرات اخیر بعد از یک سفر طولانی نیمه شب و پنج ساعت مذاکره، نیاز بود بنده از هوای آزاد استفاده کنم؛ بنابراین آن پیاده روی صورت گرفت.» وزیر امورخارجه تصریح کرد: «من فکر می کنم بیش ازحد به موضوع پیاده روی پرداخته شده است.»
نظر شما :