اعراب و قطع روابط با ایران
جیمز زاگبی، مدیر موسسه مطالعات اعراب و آمریکا در گزارشی برای هافینگتون پست نوشت: ناراحتی گسترده ای در پایتخت کشورهای عرب به دلیل کنار گذاشته شدن از سوی دولت اوباما در مذاکرات ایران و گروه 1+5 شکل گرفته است. بسیاری از آنها نسبت به نیات آمریکا بدگمان هستند و دغدغه دارند که نگرانی هایشان در مورد نقش منطقه ای ایران در تلاش های فعلی برای دستیابی به توافق هسته ای، چندان مورد توجه قرار نگیرد.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از هافینگتون پست، با انتشار خبرهای هفته گذشته در مورد مذاکرات مبنی بر تمدید دوباره آن، توجه رسانه ها به طور اختصاصی بر واکنش اسرائیل و مقامات سیاسی در آمریکا متمرکز شد. اما در مورد ایران و برنامه هسته ای آن در سراسر جهان عرب چه دیدگاهی وجود دارد؟ و ایرانیان سیاست های دولت خود را چطور ارزیابی می کنند و انتظارشان از آن چیست؟
مرکز خدمات تحقیقاتی زاگبی در تلاش برای پاسخ به این سوال ها، نظرسنجی در شش کشور عرب و ایران انجام داده است. نتایج این مطالعه شکاف عمیق سیاسی که میان ایران و همسایگانش وجود دارد و همچنین اختلاف خطرناکی که کشورهای عرب در یک سو و ایرانیان در سوی دیگر در ارزیابی خود از نقش جمهوری اسلامی در منطقه دارند را نشان می دهد.
جیمز زاگبی در ادامه گزارش خود می نویسد: به طور خلاصه، آنچه دریافتیم جهان عربی بود که به طور روزافزون نگران سیاست ها و بلندپروازی های هسته ای ایران و عدم اعتماد به نتایج نهایی روند مذاکرات 1+5 بود. ضمن اینکه دریافتیم مردم ایران به طور فزاینده ای موافق مشارکت منطقه ای کشورشان و حق شان برای برخورداری از برنامه هسته ای هستند و حاضرند که هزینه آن در تحریم های اقتصادی و انزوای بین المللی برای حفظ تلاش های هسته ای را بپردازند.
نگرش اعراب نسبت به ایران طی شش سال گذشته با تغییرات قابل توجهی همراه بوده است. همانطور که در سال های 2006 تا 2008 بسیاری از اعراب از حملات اسرائیل به لبنان لطمه دیدند و هنوز از حمله آمریکا به عراق و اشغال آن در خروشند، ایران به دلیل «مقاومت در برابر غرب» با محبوبیت بالایی در سراسر خاورمیانه روبرو شد.
در سال سال 2008 میزان محبوبیت ایران در بسیاری از کشورهای عرب حدود 70 تا 80 درصد بود. در سال 2011 این رقم در اکثر کشورهای عرب به 60 تا 70 درصد کاهش یافت. در شرایطی که برخی در غرب تلاش می کردند این مسئله را تا حد یک فرقه گرایی تقلیل دهند، واقعیت این بود که سیاست گذاری ها نقش تعیین کننده ای در این افت داشت. از دیدگاه بسیاری از اعراب، ایران دیگر یک سنگر مستحکم برای مقاومت اصولی نبود. بلکه همسایه فضولی تلقی می شد که دستورکار یک خطرناک و تفرقه افکن را دنبال می کرد.
این ارقام در سال 2014 بیش از گذشته کاهش یافته است. در مقابل 98 درصد ایرانیان معتقد بودند که کشورشان نقش مثبتی در خاورمیانه دارد و سیاست های دولت شان تاثیر مثبتی بر عراق (77 درصد) سوریه (72 درصد)، لبنان (68 درصد)، بحرین (58 درصد) و یمن (52 درصد) داشته است.
با توجه به برنامه هسته ای ایران، اکثریت یا بخش قابل توجهی از جمعیت در کشورهای عرب مدعی هستند که ایران به دنبال تولید بمب است. و در شرایطی که نظرسنجی اوایل سال جاری توسط مرکز خدمات تحقیقاتی زاگبی که بیانگر حمایت اکثریت اعراب از راه حل مذاکراتی برای بن بست هسته ای ایران بودند، نظرسنجی های اخیر نشان داد اکثریت جهان عرب اطمینانی ندارند که مذاکرات منجر به از بین رفتن تهدید بالقوه از سوی برنامه هسته ای ایران شود.
با توجه به وجود چنین شکاف نگران کننده ای در نگرش ها و برداشت ها، هیچ جای تعجبی ندارد که عدم شفافیت در مذاکرات 1+5 و افشای مکاتبات خصوصی میان ایران و آمریکا تنها باعث تشدید ترس اعراب شود.
نظر شما :