جزئیات مصوبه تحریمی که اوباما به خاطر توافق ژنو آن را متوقف کرد

در حالی که هنوز اطلاعات دقیق و شفافی در خصوص چرایی بازگشت کارشناسان مذاکره کننده ایرانی پیرامون مسائل فنی توافق ژنو منتشر نشده است، جزئیات متن تهیه شده از سوی سناتورهای طرفدار افزایش تحریم ایران در سنای آمریکا که قرار بود چندی پیش برای طرح و تصویب به سنا برود، نشان میدهد که دولت اوباما تلاش زیادی برای جلوگیری از مطرح شدن این طرح کرده.

به گزارش «تابناک» دولت اوباما در نهایت موفق شد که با جلب حمایت رئیس کمیسیون بانکی سنای آمریکا که پیش از این خود یکی از مهمترین افراد در جرگه مدافعان افزایش تحریم علیه ایران بود، طرح و تصویب متن تحریمی که برخی سناتورهای آمریکایی برای افزایش تحریم ایران تهیه کرده بودند را به تعویق بیندازد.

این امر برای دولت اوباما به اندازه ای مهم تلقی میشد که گویا بعد از جلب حمایت «تیم جانسون» رئیس کمیته بانکی مقامات دولتی از آن به عنوان یک پیروزی بزرگ یاد کرده اند.

در واقع اصل متن تحریمی جدید در قالب یک مصوبه توسط تعدادی از سناتورهای جمهوری خواه و در راس آنها استنی هایر و اریک کانتور تهیه شده که بعدا توسط سایر اعضای ضد ایرانی سنا همچون، سناتورهای دموکرات رابرت منندز و چاک شومر و همچنین سناتورهای جمهوری خواهی نظیر جان مک کین و مارک کرک از آن حمایت اساسی به عمل آوردند.

این در حالی است که روز پنج شنبه هایر که خود از طراحان این طرح بوده است، بدون سر و صدای زیاد و تنها در یک مصاحبه با یک نشریه محلی عنوان کرده است که: دیگر از این طرح حمایت نخواهد کرد. استفانی یانگ مدیر روابط عمومی وی با اعلام این خبر گفته: به عقیده  آقای هایر کنگره حق دارد که در خصوص آنچه که در توافق نهایی – پیرامون تحریم ایران – خواهد آمد نظر خود را اعلام کند، اما این هفته زمان مناسبی برای تصمیم گیری در این خصوص نیست.

این خبر مصادف شد با خبر موفقیت کاخ سفید در جلب حمایت تیم جانسون برای به تعویق انداختن طرح تحریم های جدید علیه ایران در سنا، حداقل برای مدتی معین.

اما متن این طرح تحریمی چه بوده است که دولت اوباما تلاش زیادی برای به تعویق انداختن طرح آن در سنا، آن هم تقریبا در دقیقه نود کرد؟
نگاهی به متن مصوبه ای که توسط این سناتورها تهیه شده است، نشان میدهد که قالب متن، تقریبا مشابه با نمونه هایی است که پیش از این برای تحریم ایران نوشته و طرح میشده است.

در متن اصلی بعد از فهرست کردن مواردی که به ادعای این سناتورها، نمونه های انحراف ایران از مسئولیت های بین المللی و تعهدات خود است – مانند اشاره به گزارش ماه نوامبر آژانس بین المللی هسته ای، ادامه ساخت رآکتور اراک، ادامه برنامه موشکی ایران و نکته جالبتر از همه اشاره به اینکه از دید ایالات متحده هیچ کشوری حتی ایران حق ذاتی برای غنی سازی ندارد – آمده است که:

مصوب میشود که: دولت ایالات متحده باید اقدامات زیر را صورت دهد:

به دنبال راهی مطمئن و قابل تصدیق برای توقف دستیابی ایران به سلاح هسته ای و توان این کشور برای ساخت یا دستیابی به سلاح هسته ای از طریق دستیابی به یک توافق جامع با کشورهای 5 + 1 و ایران باشد که مستلزم از کار انداختن تمامی زیر ساختهای هسته ای ایران – از جمله تاسیسات غنی سازی و ظرفیت تولید مجدد – است به گونه ای که ایران توان حرکت به سمت دستیابی به سلاح هسته ای یا پلوتونیوم را نداشته باشد و همچنین مانع ساخت یک رآکتور آب سنگین در ایران شود.

همچنین لازم است که ایران به شکل کامل و قابل تصدیقی تعهدات خود به آژانس بین المللی انرژی را انجام داده و پروتکل های مورد نیاز دیگر را امضا و اجرا کند و همچنین با موازین مورد نظر مدیر کل آژانس بین المللی انرژی در خصوص شفاف سازی و همچنین سایر موازین لازم برای شفاف سازی و رصد برنامه هسته ای خود از جمله بازرسی های سر زده از کلیه سایتهای مشکوک ایران – شامل تاسیسات نظامی – و دسترسی کامل به همه پرسنل ایرانی از جمله دانشمندان و تکنسین های مرتبط با برنامه هسته ای ایران موافقت کامل داشته باشد.

همچنین نیازمند است که ایران در برابر همه اقدامات فعلی و سابق خود در خصوص تحقیق و توسعه پیرامون ساخت تسلیحات، طراحی کلاهک موشکی، و ماشین آلات حمل سلاح اتمی که مورد نظر مصوبه آژانس بین المللی انرژی و شورای امنیت سازمان ملل متحد است، پاسخ گو باشد و همچنین پاسخ های شفاف و قانع کننده ای به سوالات بی پاسخ مانده آژانس انرژی اتمی در باره برنامه هسته ای خود ارائه کند.

چنانچه ایران از مفاد «طرح اقدام مشترک» مورد توافق در ژنو تخطی کرد و چنانچه توافق جامعی در قالب این طرح با ایران به تصویب نرسد، تحریم های جدید بر علیه این کشور وضع خواهد شد و همه اقدامات لازم برای مقابله با فعالیت های ایران در منطقه که منجر به تهدید ایالات متحده و منافع این کشور، متحدان آن و صلح و ثبات بین الملل میشود را به کار خواهد گرفت و به اجرا و ادامه کامل تحریمهای فعلی ایران و در مقابله با حمایت این کشور از تروریسم بین الملل – متعاقب قانون تحریم های ایران، قانون جامع تحریم ، پاسخ گویی و مسئول سازی ایران مصوب سال 2010، بخش 1245 از قانون شورای امنیت ملی برای سال مالی 2012، قانون کاهش تهدیدات ایران و حقوق بشر سوریه مصوب 2012، و بند C و D از ماده 12 قانون شورای امنیت ملی برای سال 2013 – ادامه خواهد داد.

همچنین به شناسایی و مقابله با همه موجودیت های مرتبط با فعالیت های بی ثبات کننده منطقه از سوی ایران، برنامه موشکی این کشور، فعالیت های معطوف به گسترش استفاده از سلاح اتمی این کشور و نقض حقوق بشر ادامه خواهد داد و به تلاشهای خود برای آزادی ایمن و مطمئن شهروندانی که به شکل ناعادلانه در این کشور دستگیر شده اند ادامه خواهد داد.

گفتنی است که متن این توافق هرچند از سوی تعدادی از سناتورهای مدافع افزایش تحریم بر علیه ایران تایید و مورد موافقت قرار گرفته است، اما با تلاشهای دولت اوباما از نهایی شدن آن و طرح آن در کنگره جلوگیری به عمل آمده است.

این در حالی است که هنوز سناتورهایی همچون رابرت منندز و مارک کرک بر طرح و تصویب این مصوبه در کنگره و سپس تحویل آن به دولت برای اجرایی کردن آن اصرار میورزند.