عکس‌ها سخن می‌گویند: نمایندگان ایران در سازمان ملل

ارتباط غیرکلامی

انسان ها ممکن است بتوانند نیت واقعی خود را پشت سخنانشان مخفی کنند، اما حرکات و رفتار آنان به ضمیر ناخودآگاه شان وابسته است که می توان آن را ترجمه کرد. ترجمه تصاویر دیدارهای حسن روحانی و محمدجواد ظریف در سازمان ملل.

لحظه احساسی روحانی

حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران، این روزها در جنب نشست عمومی سازمان ملل دیدارهای بسیاری داشته است. یکی از مهمترین دیدارهای وی ملاقات با فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه بود. اولاند دست اش را به سوی روحانی دراز می کند، اما روحانی خویشتن دارانه به پائین سمت چپ به زمین نگاه می کند.

تمایل اولاند

در این تصویر اولاند است که دست اش از بدن اش فاصله گرفته و دست حسن روحانی را می فشارد. دست دیگر اولاند به نشانه احترام به بدنش اش چسبیده است. گرایش سر اولاند به سوی روحانی، هرچند با زاویه اندک، نشان از تمایل او برای نزدیک شدن به روحانی دارد.

خویشتنداری روحانی

هانس فیشر، رئیس جمهور اتریش، نه تنها زاویه بدن اش به سوی حسن روحانی است، بلکه دستان خود را هم گشوده است. اما روحانی درحالی که با دقت به همتایش نگاه می کند، دست ها را روی هم گذاشته و هیچ علامت ارتباط غیر کلامی از او دیده نمی شود. نکته مثبت روحانی در این تصویر، دقت او است.

فضای مثبت با لاگارد

روحانی با دستانی باز، لبخند و نگاه مستقیم به چشمان کریستین لاگارد می نگرد. این در حالی است که او با اندکی زاویه نسبت به لاگارد نشسته است. زاویه نشستن و حالت دستان خانم لاگارد در مقابل روحانی اما کاملا مثبت است. آیا چنین فضای مثبتی در دیدار با رئیس صندوق بین المللی پول اتفاقی تصادفی است؟

دست روحانی، خویشتن داری وستروله

این بار این روحانی است که دست اش را به سوی وستروله، وزیر امور خارجه آلمان، دراز کرده است. اما وستروله رفتارش حاوی لبخند خویشتن دارانه و دستان بسته است. این آخرین حضور وستروله در سازمان ملل است و بیش از این نمی تواند با روحانی ارتباط برقرار کند.

روحانی، عقلانی

متخصصان (Neuro-Linguistic Programming (NLP انسان ها را به سه دسته تقسیم می کنند. به گفته آن ها، افرادی که به هنگام ارتباط با طرف مقابل مستقیما به چشمان نگاه می کنند، افراد معقولی هستند. دسته دیگر در میانه صحبت با دیگران به بالا نگاه می کنند و به دنبال ایده هستند. گروه سوم به هنگام صحبت به پائین سمت چپ نگاه می کنند، که انسان های احساسی هستند. بر این اساس روحانی را می توان متعلق به گروه نخست دانست.

"سیم خاردار ناتو"

محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، و کاترین اشتون، مسئول روابط بین الملل اتحادیه اروپا، هر دو در حال خنده هستند. متخصصان ارتباطات غیر کلامی به حالت دستان جواد ظریف "سیم خاردار ناتو" می گویند. علیرغم اینکه هر دو طرف زاویه نشستن شان با هم فاصله دارد، اما پاهایشان نزدیک به هم است. خانم اشتون پاها را روی هم انداخته اما نه به طرف مخالف که این نشان از تمایل محتاطانه دارد.

دستان قفل شده

هرچند محمد جواد ظریف می خندد و حالت دستان اش به صورت کامل "سیم خاردار ناتو" را نشان نمی دهد، اما خانم اِما بنینو، وزیر امور خارجه ایتالیا، دستان اش به هم قفل شده اند.

حالت تدافعی

محمد جواد ظریف در ملاقات با تمامی دیپلمات های غربی که با پرونده هسته ای رابطه مستقیم دارند، تاکنون "سیم خاردار ناتو" و حالت تدافعی را به نمایش گذاشته است. دست راست وستروله روی میز نشان از صحبت های منطقی – غیر احساسی دارد.

"سیم خاردار ناتو" عادت نیست

وزیر امور خارجه ایران به خوبی می داند که در مقابل کدام دیپلمات غربی باید حالت تدافعی داشت. این عکس نشان می دهد که او بین دیپلمات های غربی کشورهای قدرتمند و کشورهای کوچکتر اروپایی تفاوت قائل است. مشکل اما طرف مقابل است! آنچه که ظریف ارائه کرده، با حرکت ایست دست همتایش روبرو شده است.

"سیم خاردار ناتو" عادت نیست

دیدار وزیر امور خارجه ایران با همتای عمانی اش اما حال و هوای دیگری دارد.

اعتماد سازی

متخصصان NLP می گویند یکی از راه های ایجاد کانال ارتباطی و شکستن سدهای بینابین انجام حرکات مشابه طرف مقابل با ارائه همزمان علائم مثبت به منظور جلب اعتماد است. در این تصویر دست های وزیر امور خارجه ایران حالت دعوت کننده و مثبت دارند. این درحالی است که پاهای او هم شکل همتای استرالیایی اش است. ظریف سعی دارد با اعتماد سازی وزیر امور خارجه استرالیا را از حالت تدافعی خارج کند.

تسخیر عکس

ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا، این عکس را تسخیر کرده است. چرا؟ در حالی که هیگ به دوربین نگاه می کند، وزیر امور خارجه ایران گویا هنوز باورش نمی شود که با هیگ ملاقات کرده است و هنوز هم خوشحالی اش ادامه دارد. در حالی که دست هیگ در محدوده بدن اش قرار دارد، این دست ظریف است که به سوی او دراز شده است.

منبع: دویچه وله