نقش بندر بن‌سلطان در تخریب محور سوریه‌، ‌ایران‌ و حزب‌الله

نقش بندر بن سلطان رئیس دستگاه اطلاعات عربستان در بحران سوریه انکارناپذیر است . ماموریت وی تخریب محور مقاومت و انزوای بیش از پیش ایران در منطقه است که تاکنون تلاش های وی در این امر به شکست انجامیده است.

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه خبری الاوسط، شاهزاده «بندر بن سلطان»، رئیس دستگاه اطلاعات و امنیت عربستان سعودی به همراه «شاهزاده سعود الفیصل»، وزیر خارجه بیمار این کشور نقشی اساسی را در حوزه امنیت ملی و روابط خارجی عربستان سعودی بازی کرد.

محاصره ایران و تبدیل این کشور به کشوری عادی و معمولی در آسیا بدون اینکه دارای نفوذ چندانی در منطقه باشد، از جمله طرح های شاهزاده بندر بن سلطان در عرصه سیاست خارجی عربستان سعودی است.

شاهزاده بن بندر سلطان در واقع پس از مرگ پدرش یعنی «شاهزاده سلطان بن عبد العزیز»، ولی عهد و وزیر دفاع اسبق سعودی پس از اینکه سال ها به عنوان سفیر عربستان سعودی در واشنگتن انجام وظیفه می کرد، دوباره به ریاض بازگشت و مسئولیت ریاست شورای ملی عربستان را برعهده گرفت تا در زمان ایفای نقش خود در این سمت نفوذ امنیتی عربستان را در بسیاری از کشورهای منطقه توسعه دهد.

در این میان از جمله برنامه هایی که مد نظر شاهزاده بندر بن سلطان بود، برافروختن آتش جنگ و فتنه در سوریه بود، به همین دلیل وقتی پروژه ناآرامی ها و بحران در سوریه کلید خورد، حمایت مالی از معارضان سوری و به ویژه گروه های تروریستی را سرلوحه کار خود قرار داد تا اندکی بعد این حمایت ها، بعد و قالب ارسال سلاح و تجهیزات نظامی را برای این گروه ها به خود بگیرد و پس از اینکه آمریکا اعلام کرد که اقدام به حمایت تسلیحاتی از گروه های مسلح در سوریه خواهد کرد، عربستان سعودی مسئولیت ارسال سلاح های پیشرفته و جدید را برای معارضان سوری برعهده گرفت و در این راه قراردادهای تسلیحاتی را با چندین کشور منعقد کرد تا پس از آنکه این تسلیحات به ترکیه ارسال شدند، از آنجا در اختیار گروه های تروریستی قرار گیرد و تمام این اقدامات بر این اساس صورت می گرفت که گزارش های اطلاعاتی از سرنگونی نظام سوریه ظرف 6 ماه سخن می گفتند.

هدف بندر بن سلطان سرنگونی نظام سوریه بود، تا به این طریق ائتلاف ایران – سوریه را در هم شکسته و از طریق آن حزب الله را در جنوب لبنان محصور کند و به این طریق حزب الله توان هیچ گونه حرکتی در برابر اکثریت اهل تسننی که به 18 میلیون نفر در سوریه و نیم میلیون نفر در لبنان می رسد، را نداشته باشد.

به این ترتیب بندر بن سلطان مسلح کردن گروه های اهل تسنن در لبنان را آغاز کرد و تمام توجه خود را بر این متمرکز کرد تا با حمایت از «ولید جنبلاط» و «سمیر جعجع» هم پیمانان «سعد الحریری»، رهبر جریان 14 مارس لبنان بتوانند بر عرصه سیاسی لبنان تسلط پیدا کنند و اجازه ندهند، حزب الله به تنهایی حاکم بلامنازع بر عرصه سیاسی این کشور باشد.

بندر بن سلطان سلاح های عربستان سعودی که در میان آنها موشک های قابل حمل انفرادی و ضد هواپیما مشاهده می شدند، را در اختیار گروه های مسلح در سوریه گذاشت و این موضوع بسیار خطرناکی بود، چون احتمال رسیدن آنها به دست القاعده و طرف های دیگر هم پیمان با القاعده مانند «جبهه النصره» نیز وجود داشت، اما این برای این شاهزاده سعودی مهم نبود، آنچه برایش مهم می نمود، شکست ارتش سوریه بود.

اما هنگامی که ارتش سوریه در «نبرد القصیر» به همراه حزب الله بر عناصر مسلح و گروه های مسلح تکفیری پیروز شد، تصمیم گرفت تا به همراه «شاهزاده سعود الفیصل»، وزیر خارجه سعودی راهی فرانسه شود و از پاریس خواستار حمایت نظامی از گروه های مسلح در سوریه شود و به همین منظور با «فرانسوا اولاند»، رئیس جمهوری فرانسه، «باراک اوباما»، رئیس جمهوری آمریکا و «دیوید کامرون»، نخست وزیر انگلیس تماس بگیرد و آنها را راضی به اتخاذ تصمیم جهت کمک به گروه های مسلح در سوریه کند و به این ترتیب بندر بن سلطان موفق شد تا با تحریک اعضای کنگره آمریکا و تشکیل یک لابی بزرگ واشنگتن را به حمایت نظامی از گروه های مسلح راضی کند. همچنین توانست موافقت فرانسه و انگلیس را جهت به دست گرفتن نظارت بر  تسلیم سلاح به گروه های تروریستی در سوریه را از طریق مرزهای ترکیه واردن جلب کند.

هنگامی که تغییر و تحولات جاری در بحران سوریه شدت یافت و اردن این بحران را خطری برای امنیت ملی خود دانست، از آمریکا خواست تا جنگنده های «اف 16» و موشک های «پاتریوت» این کشور را در خاک اردن نگهدارد، چون «امان» به خوبی می دانست در صورتی که اقدام به مسلح کردن گروه های تروریستی در سوریه کند، در واقع با روسیه اعلام جنگ کرده است.

این درحالی است که ترکیه مملو از موشک های پاتریوت آمریکایی و مشتاق برای جنگ با سوریه را خشمی سراسری و مردمی فرا می گیرد که از سیاست های نخست وزیر آن به ستوه آمده است.

در چنین شرایطی آمریکا مجبور خواهد شد تا راه حلی مسالمت آمیز را برای منازعات جاری در خاورمیانه بیابد و هیچ گروهی بر گروه دیگر در سوریه پیروز نخواهد شد. با این تفاوت که سوریه دیگر در این شرایط در قبال کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و به ویژه عربستان سعودی سکوت نخواهد کرد و بدون تردید اقدام به تحریک منطقه «الشرقیه» در شرق عربستان سعودی خواهد کرد که اکثر ساکنان آن را شیعیان عربستان تشکیل می دهند، همان گونه که در این راستا دمشق از عربستان سعودی نزد شورای امنیت سازمان ملل به اتهام مسلح کرده گروه های تروریستی در سوریه که خواهان قتل و کشتار غیر نظامیان سوری و ارتش این کشور و ضربه زدن به نظام حاکم در سوریه است، شکایت کرد.

بحران سوریه و جنگ جاری در این کشور هم اکنون به اوج خود رسیده است و ارتش سوریه نیز اقدام به دریافت سلاح هایی از مسکو کرد، علاوه بر اینکه روسیه، اروپا و آمریکا را از اعمال منطقه پرواز ممنوع در آسمان سوریه منع کرد و این بدین معناست که هواپیماهای پیمان ناتو نخواهد توانست در آسمان سوریه به پرواز در آیند و در صورتی که آمریکا اقدام به مسلح کردن معارضان سوری کند، مسکو طی ساعاتی چند دمشق را به موشک های «اس 300» مجهز خواهد کرد و این بدین معناست که موازنه قوا در سوریه از سوی آمریکا و روسیه رقم خواهد خورد و در این بین اگر ارتش سوریه بتواند بر میدان نبرد حاکم شود، به معنای پیروزی آن در جنگ و به بن کشاندن نقشه بندر بن سلطان است که نقشه ای تماما سعودی و هدف از آن متلاشی کردن محور ایران – سوریه و حزب و منزوی کردن بیش از پیش ایران در کنار تحریم ها و محاصره اقتصادی اعمال شده علیه آن از سوی غرب است.

بدون تردید اگر نخواهیم مبالغه کنیم و بگوییم روزهای آینده، بلکه هفته های آینده برای ما مشخص خواهد کرد که چه طرفی پیروز و چه طرفی بازنده در میدان سوریه خواهد بود و در آن هنگام باید در انتظار شکل گیری خاورمیانه ای جدید و جهان عربی جدید و منطقه ای جدید باشیم.