بزرگترین بازنده ماجرای تحریم ایران

یک پایگاه اینترنتی روسی تحریم خرید نفت ایران را توطئه ای امریکایی علیه اروپا و بویژه علیه یورو به عنوان واحد پول این کشور اعلام کرد.

به گزارش ایران هسته ای، پایگاه اینترنتی «اینفو روس» در گزارشی که روز شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۲ (اول ژوئن ۲۰۱۳) منتشر شده، تاکید کرد که تحریم ها ایران را به سوی صادرات بیشتر و خودکفایی جدی تر سوق داده است.

این پایگاه اینترنتی نوشت: «مشکلات ایجاد شده در زمینه تجارت منابع انرژی که بخش اعظم بودجه ایران به آنها بستگی دارد دولت این کشور را به توسعه فعال تر صنایع داخلی و تقویت مواضع در سایر زمینه های صادرات واداشته است. بر اساس آمار اداره گمرک ایران طی سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ حجم کالاهای صادراتی در حد قابل توجهی افزایش یافته است. به عنوان نمونه در سال ۲۰۰۶ میزان درآمد ماهانه حاصل از صادرات نفت کمی بیش از یک میلیارد دلار و در سال ۲۰۱۱ بیش از دو میلیارد دلار بوده است».

اینفو روس اروپا را بزرگ ترین بازنده تحریم های ایران دانست و ادامه داد: «با وجود همه تحریم های بانکی آمریکا نتوانسته به طور کامل ایران را منزوی کند و با اینکه کشورهای اروپایی هم خرید نفت این کشور را تحریم کرده اند کشورهای آسیایی و به ویژه چین و هند تمایل بیشتری به خرید این محصول نشان می دهند. در چنین شرایطی امروز کشورهای اتحادیه اروپا که مجبور به یافتن منابع جدید انرژی شده اند بیش از همه به خاطر فعال شدن سیاست تحریمی آمریکا علیه تهران آسیب دیده اند. در حالی که بحران مالی همچنان در اروپا ادامه دارد، شهرهای پاریس و استکهلم به صحنه اغتشاش تبدیل شده اند و تعرفه برق و سوخت افزایش یافته. این اقدامات به منزله ضربه قوی به کشورهای اروپایی است».

این پایگاه اینترنتی در نهایت نتیجه گرفت که وادار کردن اروپا به تحریم نفت ایران از سوی آمریکا در واقع توطئه ای علیه اقتصاد اروپاست.

اینفو روس در این باره نوشته است: «در اینجا این پرسش مطرح می شود که وقتی آمریکا و اتحادیه اروپا متحد هستند، آمریکا با چه هدفی برای تضعیف متحدان خود تلاش می کند؟ پاسخ ساده است و به یورو مربوط می شود. از زمانی که بیشتر کشورهای اروپایی واحد پول مشترک را به کار گرفتند، رقیب جدی برای دلار آمریکا ایجاد شد که با این وجود تا همین چندی پیش تحت کنترل قرار داشت ولی بحران مالی جهانی که از سال 2008 در آمریکا ایجاد شد و سراسر جهان را فرا گرفت میزان اعتماد به پول این کشور را کاهش داد و زمینه تمایل دولتهای ملی گرای سایرکشورها را به جستجوی جایگزینی برای دلار ایجاد کرد.

هیچ کس مایل نیست یک بار دیگر ذخایر کشور خود را به خاطر اشتباهات سیستم مالی آمریکا فدا کند. از آن زمان اروپا به آمریکا نشان داد که از این پس تدابیری برای استقلال مالی به کار خواهد گرفت. امروز حتی کشورهای عضو سازمان بریک که روسیه و چین هم جزو آنها هستند از ضرورت صرفنظرکردن از دلار و ایجاد ارز ذخیره سخن می گویند ولی در شرایطی که واشنگتن فعلا امکان تاثیرگذاری بر مسکو و پکن را ندارد (هرچند این تلاش ها متوقف نمی شوند) کشورهای اروپایی قدرت سیستم مالی و سیاسی آمریکا را به خوبی احساس کرده اند. در اینجاست که ضرب المثل «به در بگو که دیوار بشنود» به ذهن می رسد. این مساله نشان می دهد چرا آمریکا با ممنوع کردن واردات نفت ایران گام هایی بر می دارد که عملا علیه متحدان راهبردی آن جهت گیری شده اند.

درکل آمریکایی ها با دلارهایشان به تدریج یک تنه در برابر کل جهان قرار می گیرند و تلاش های آنها برای ایجاد هرج و مرج و راه انداختن یک جنگ بزرگ و درگیر کردن تعداد زیادی از متحدان و رقبایشان در آن که ابتدا در لیبی و حالا در سوریه به کار گرفته شده، ناکام مانده است».