بولتون: اوضاع به نفع اسد پیش می‌رود
جان بولتون در یادداشتی برای اندیشکده امریکن اینترپرایز به انتقاد از سیاست های اوباما در قبال سوریه پرداخت و او را غافل از پیامد های منفی این ناکامی های سیاسی توصیف کرد.
به تسنیم به نقل از اندیشکده امریکن اینترپرایز، جان بولتون در یادداشت خود برای این اندیشکده تصریح کرد که اوضاع نظامی در سوریه به نفع اسد پیش می رود و فعالیت های هسته ای ایران هم تنها چند قدم تا پیروزی فاصله دارد؛ این در حالی است که اوباما همچنان نسبت به این تهدیدات غافل است.
ساده لوحی ها و حماقت های اوباما از اولین روزهای کاری خود نسبت به حکومت سوریه و متحد آن یعنی روسیه، منافع آمریکا را در خاورمیانه به شدت تضعیف کرده است. در سومین سال درگیری های خونین سوریه، اسد همچنان بر سر قدرت است، بر خلاف پیش بینی های بسیاری که در غرب می شد و مسکو همچنان حلقه ای را که به دور دستان واشنگتن زده است، تنگ تر می کند.
اوباما و کلینتون، وزیر امور خارجه وی، از همان آغاز کار خود مرتکب اشتباهات فراوان شدند. ایشان اولین سفیر آمریکا را پس ترور رفیق حریری در 2005، به دمشق فرستادند؛ به رغم آنکه شواهدی در دست بود که نشان می داد حکومت اسد در این حادثه دست دارد تا کنترل خود بر لبنان را افزایش دهد. در ژوئن سال 2009، جرج میشل، فرستاده اوباما به خاورمیانه با اسد دیدار کرد تا در اقدامی ناکام فرایند مذاکرات صلح اعراب ـ اسرائیل را پیش ببرد.
این اقدامات به همراه تلاش های دیگری که در جهت برداشتن تحریم های اقتصادی آمریکا علیه سوریه انجام شد، معرف سیاست های «ارتباطاتی» اوباما بود که به منظور پایان بخشیدن به سیاست منزوی سازی سوریه در دوران بوش در پیش گرفته شده بود؛ البته جدای از تلاش های ناکام اوباما در مورد مذاکرات صلح اسرائیل ـ فلسطین و مذاکرات مربوط به برنامه هسته ای ایران. امروز فرایند صلح در خاورمیانه در هم شکسته است، ایران فقط چند گام تا تبدیل شدن به یک کشور مسلح به تسلیحات هسته ای فاصله دارد و تحولات نظامی در سوریه به نفع اسد پیش می رود.
ناکامی های دولت در قبال دیکتاتوری بعثی، آن هم در منازعه داخلی سوریه، عمیقاً با سوءبرداشت های آن از رفتار روسیه، پیوند خورده است.
اوباما نه تنها با مطرح کردن این شعار که دکمه «راه اندازی مجدد» را با مسکو خواهد فشرد به ریاست جمهوری رسید، بلکه سال گذشته در گفتگویی ثبت نشده به مدودف، رئیس جمهور وقت روسیه گفت که پس از انتخابات نوامبر در آمریکا، روسیه شاهد رفتار «منعطفانه » تری از جانب دولت وی خواهد بود.
هنگامی که منازعه داخلی در سوریه آغاز شد، اوباما به سرعت رهبران مخالف حامی غرب را شناسایی کرد تا ایشان را در سرنگونی حکومت اسد یاری کند. این منجر به واکنش استراتژیک ایران شد، چرا که می کوشید یکی از متحدین اصلی این کشور در منطقه را نابود کند و راه اصلی تأمین تسلیحات برای حزب الله را مسدود می کرد.
اما از آنجا که اوباما و کلینتون از این هراس داشتند که مقابله با ایران در سوریه، حتی به صورت غیر مستقیم، می تواند طرح ایشان برای مذاکره بر سر برنامه هسته ای تهران را در معرض خطر قرار دهد، هیچ کاری انجام ندادند. اکنون جبهه مخالفین سوری مملو از تروریست و اسلام گرایان رادیکال است؛ شناسایی عناصر حامی غربی بسیار دشوار است جدای از اینکه نگاه داشتن ایشان بسیار دشوارتر است. (و البته مذاکرات هسته ای با ایران نیز راه به جایی نبرده است.)
اوباما و کلینتون کاملاً فراموش کردند که تعریف روسیه از «ثبات منطقه ای» در نقطه مقابل تعریف واشنگتن از این مفهوم قرار می گیرد ـ برای مسکو این مفهوم به معنی باقی نگاه داشتن اسد بر سر قدرت است نه خروج مسالمت آمیز وی از قدرت و جایگزین کردن حکومتی دموکراتیک به جای او.
دمشق از همان سال های جنگ سرد بر مسکو تکیه زده است، هم به لحاظ سیاسی و هم تأمین تسلیحات پیشرفته. در مقابل سوریه تنها پایگاه فرامرزی روسیه در خاورمیانه را فراهم می کرد، یک بندر مدیترانه ای مهم در تارتوس. درست همانند رهبران ایرانی، مسکو نیز همواره به دنبال تقویت اسد بوده و او را در ایجاد شکاف میان مخالفین و در هم شکستن ایشان یاری کرده است.
از زمانی که کری جای کلینتون را در وزارت خارجه گرفته است، هیچ چیز تغییر نکرده است. او به تازگی به مسکو سفر کرده است تا در مقابل روس ها زانو زده و از ایشان بخواهد برای برگزاری کنفراس صلح سوریه کمک کنند، با این هدف که اسد را از قدرت کنار بگذارند. روسیه هم همان پاسخی را داده است که تا کنون از او شنیده ایم، توافق با اینکه همه گروه های سوری باید مسائل خود را از طریق مذاکرات حل و فصل کنند.
با توجه به ادامه حمایت ةای روسیه و ایران از اسد، شکی نیست که او هرگز به خواست خود از قدرت کناره گیری نخواهد کرد و احتمال پیروزی کنفرانس صلح همچنان نزدیک به صفر است.
روسیه همچنین اوضاع را پیچیده تر نیز ساخته است. مسکو در مورد فروش سیستم دفاع هوایی اس 300 به سوریه همچنان دوپهلو حرف می زند، اما استقرار این سیستم ها همچنان ممکن و محتمل است. و اگر اس 300 به سوریه برسد، آیا کسی می تواند راهی به سمت ایران پیدا کند؟ این کار دفاع هوایی در برابر حمله احتمالی اسرائیل به تأسیسات هسته ای ایران را تقویت می کند؟
مسکو همچنین دیگر سیستم های پیچیده دفاعی را به اسد می فروشد، از جمله موشک های ضد کشتی تا از این طریق ایجاد یک محاصره دریایی از جانب قدرت های غربی را دشوارتر و خطرناک تر سازد یا به طور کلی غربی ها را از انجام چنین اقدامی منصرف کند. به منظور تقویت این همکاری، شماری از کشتی های روسی در شرق مدیترانه مستقر شده اند و خود را در میانه خطوط ساخلی سوریه و هرگونه نیروی دریایی معاند قرار داده اند.
واکنش کری در قبال این رویداد ها این بود: انجام مذاکرات بیشتر که از این هفته با کنفرانس صلح آغاز می شود.
رسوایی های مختلف دولت ممکن است توجه ما را از اوضاع امنیتی نابه سامان خاورمیانه منحرف کند، اما نمی توانیم برای بلند مدت پیامد های منفی و بی ثبات کننده سیاست گذاری ناکام دولت آمریکا را نادیده بگیریم. اوباما شاید قادر نباشد این واقعیت را درک کند، اما روسیه، ایران و سوریه به خوبی از آن آگاه هستند.
نظر شما :