امارات فعلا قوی است اما ضعیف می‌شود

دیپلماسی ایرانی: در سال گذشته سایت دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم، روزنامه نگار و نویسنده مشهور و از چهره های مشهور فرهنگی لبنانی را که جوایز متعددی در زمینه های مختلف روزنامه نگاری و فرهنگی به دست آورده است که به طور مرتب در روزنامه النهار لبنان منتشر می شدند، ترجمه و منتشر کرد که همگی آنها در آرشیو دیپلماسی ایرانی در دسترس هستند. این یادداشت ها عموما درباره تحولات اخیر خاورمیانه و شمال آفریقا بودند که نعوم در سفرش به ایالات متحده امریکا که هر ساله انجام می دهد در دیدارش با مقام های مختلف امریکایی که برخی از آنها سابقه طولانی در دستگاه سیاست خارجی امریکا داشته اند و شماری نیز همچنان در این دستگاه مشغول به کارند، در میان گذاشته بود. نعوم نامی از این افراد نمی آورد ولی سمت همگی آنها را یاد می کند، از این رو خواننده می تواند حدس بزند که فرد مورد اشاره چه کسی است یا این که از لحاظ تاثیرگذاری در سیاست خارجی امریکا از چه اهمیتی برخوردار است و یا این که چه اطلاعات پشت پرده ای را می داند که کمتر ردی از آنها در رسانه ها دیده می شود. یکی دیگر از نکات مورد اهمیت این یادداشت ها به روز بودن آنها و هم زمانی شان با تحولات خاورمیانه است. خاورمیانه ای که از سال 2010 به بعد و با آغاز بهار عربی رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است. ویژگی دیگر این یادداشت ها حالت گفت وگو بودن آنها با مقام های امریکایی است که جذابیت بیشتری به آنها می دهد.

امسال نیز نعوم همانند سال های گذشته در همان زمان همیشگی به ایالات متحده امریکا رفته و مشابه همان گفت وگوها را انجام داده است و اکنون که به لبنان بازگشته این یادداشت ها را یک به یک در روزنامه النهار منتشر کرده است. دیپلماسی ایرانی نیز به رویه سال گذشته تلاش می کند، همگی این یادداشت ها را ترجمه و منتشر کند. در این جا بیست و ششمین بخش از این سلسله یادداشت ها پیش رویتان قرار می گیرد:

درباره امارات متحده عربی از یکی از مسئولان امریکایی در کاخ سفید که به طور مستقیم با مسائل کشورهای عربی خلیج فارس سر و کار دارد، پرسیدم، سوال کردم آیا ثبات در آن ادامه خواهد داشت؟ گفت: «یک مشکل کلی در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به خصوص در کشورهای کوچک وجود دارد و آن این که ساکنان اصلی آنها در اقلیت هستند و اکثریت از آن کسانی است که از خارج آمده اند و اکثرا مقیمند. دقیقا نمی دانم نسبت افراد شهروند با افراد مقیم در امارات چقدر است. اما می دانم که دو امارت از همه امارت های امارات قوی تر است، ابوظبی و دبی. به رغم مشکلات مالی که دبی با آنها مواجه شد اما مجددا احیای خود را آغاز کرده است. و همچنان واقعا ثروتمند مانده و ثبات در آن پابرجا است. زمانی از بحرین خواست که به آن بپیوندد و با آن یکی شود اما نپذیرفت چرا که کشور امارات هیچ گاه مثل حالا ثروتمند نبوده است. به هر حال اوضاع در این کشور در ثبات به سر می برد. شیخ زاید بن سلطان شخصیتی ذاتا دور اندیش است و همچنان قدرتمند باقی مانده است. و تلاش می کند که نسل دوم را جانشین "خلافت" خود کند تا در راس کشور قرار بگیرند و همین خط را بروند. اما وقتی که نوبت به نسل سوم برسد، نسلی که می خواهد قدرت خود را به نمایش بگذارد کشور رو به ضعف خواهد رفت. به هر حال این هر آن چیزی است که تا کنون دیده ایم.»

نظر دادم: نزدیک به 69 درصد از درآمدهای عربستان صرف آموزش و تربیت و نیازهای خدماتی مردم می شود. عربستان کشور واقعا ثروتمندی است در حالی جمعیت کمی هم دارد. اگر اجازه داد که مردمش در خدمات و پروژه های مختلف موجود در کشور مشارکت داشته باشند به ثبات خواهد رسید و این ثبات ادامه خواهد یافت. اما آیا این استمرار طولانی خواهد بود؟ هیچ کس نمی داند. جواب داد: «حق با تو است. بهار عربی از کشورهای فقیری آغاز شد که حکومت هایشان به اندازه کافی پول در اختیار نداشتند تا مردمشان را ساکت و آنها را سیر کنند. البته این را هم در نظر داشته باش که فقط این مساله باعث وقوع انقلاب های عربی نشد. آزادی ها و دموکراسی را فراموش نکن و فراموش نکن قدرت اقتصادی و طبقه متوسطی که به سمت تغییر متمایل است و می خواهد به دستاوردهای کلی برسد.»

پرسیدم: آیا فکر می کنی که کویت هم چنان با ثبات بماند، به خصوص در سایه طغیان سیاسی موجود در آن و بی ثباتی سیاسی ای که به دنبال آن به وجود آمده است؟ جواب داد: «به این سوال به طور مستقیم جواب نمی دهم. اما می گویم که انتخابات اخیر آن آزاد و منزه بود که باعث شد تندروهای اسلامی سنی و شیعه به مجلس نمایندگان راه یابند. کویتی ها می گویند که در کشورشان دموکراسی وجود دارد. اما گمان نمی کنم که دموکراسی فقط انتخابات باشد. کویت ظرف چند سال اخیر شاهد چهار بار انتخابات بوده است. این نشان از ثبات سیاسی در این کشور است. اختلافاتی میان خاندان حاکم و نمایندگان وجود دارد، همچنین اسلام گرایان و لیبرال ها نیز با یکدیگر اختلاف های سنگینی دارند. باید ببینیم که دولت جدید این کشور چه دولتی خواهد بود و مجلس جدید حاضر با همکاری با آن خواهد بود یا خیر، بعد از آن قضاوت کنیم.»