چرا ابراهیمی ناامید است؟

دیپلماسی ایرانی: اخضر ابراهیمی، نماینده سازمان ملل برای حل بحران سوریه به رغم این که هنوز از زمان آغاز ماموریتش یک ماه نگذشته ، گفته است که پایان دادن به بحران سوریه کار بسیار سختی است و نمی توان به طور جدی امیدوار بود که این بحران به این زودی ها پایان می یابد به خصوص که خشونت ها در حال افزایش هستند و توافقات بین المللی فرصت های موفقیت را از بین برده اند.  

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی میدل ایست آنلاین، کارشناسان اظهارات مایوسانه اخصر ابراهیمی را در حقیقت پایانی بر امیدواری ها برای حل زودهنگام بحران سوریه می دانند. زیاد ماجد، تحلیلگر مسائل سیاسی در این باره می گوید: «ابراهیمی در حالی ماموریت خود را آغاز کرده است که امید چندانی به موفقیت آن ندارد. اگر چه خبرگی لازم برای انجام ماموریتش را دارد و آدمی کاملا معتقد به اصول و آگاه به واقعیت های منطقه است.»

ابراهیمی پیش از این سابقه ماموریت از سوی سازمان ملل در لبنان، عراق، افغانستان، آفریقای جنوبی و هائیتی را داشته است و انتخاب وی به عنوان جانشین کوفی عنان با توجه به همین سابقه مثبت او در حل مناقشات بین المللی است. به گفته سازمان ملل بحران سوریه تا کنون جان دست کم 20 هزار تن را گرفته است. پیش از این کوفی عنان که مسئولیت این پرونده را بر عهده داشت در اتمام ماموریتش شکست خورد و گفت که طرف های بین المللی توافقی برای پایان دادن به بحران سوریه ندارند. اکنون نیز به نظر نمی رسد که امید چندانی به موفقیت ابراهیمی وجود داشته باشد. به ویژه که مسکو به طور دائم از نظام بشار اسد حمایت می کند و دیگر قدرت های منطقه ای نیز تلاش می کنند تا نگذارند اسد در برابر فشارهای بین المللی و قدرت های عربی متحد با غرب کوتاه بیاید و در حل بحران کشورش شکست بخورد.

ماجد در این باره می گوید: «حقیقت این است که مرحله جدیدی وجود ندارد که بگوییم ابراهیمی می تواند با آغاز این مرحله در کارش موفق شود. بلکه شورای امنیت تنها می خواهد بگوید که همچنان تلاش هایش برای حل بحران سوریه ادامه دارد. تا زمانی که سوریه تحت منشور سازمان ملل نرفته است یا این که مهلتی برای انجام قطعنامه ها و توافقات تعیین نشده یا شرایط تغییر نکرده است، اوضاع به همین منوال ادامه خواهد داشت، به خصوص این که سهل انگاری روشنی در این زمینه وجود دارد، نظام سوری نیز به خوبی از این موضوع آگاه است.»

در حالی که عنان نخستین بند توافق نامه خود را به توقف خشونت ها اختصاص داده بود، ابراهیمی تلاش های خود را از این مرحله آغاز نکرده است، این مساله باعث شده تا بسیاری از تحلیلگران به این باور برسند که جامعه غربی در حقیقت می خواهد اوضاع را به گونه ای پیش ببرد که توجیهی برای حمله نظامی به سوریه بیابد.

ماجد در این باره می گوید: «من کاملا معتقدم که تمایلی برای مذاکره بر سر این موضوع وجود ندارد، فکری وجود دارد که می گوید درگیری ها باید تکلیف سوریه را روشن کنند، حداقل تا پایان انتخابات ریاست جمهوری امریکا و روی کار آمدن دولت جدید در این کشور اوضاع به همین شکل ادامه خواهد داشت.»

این در حالی است که نیل پاتریک، تحلیلگر انگلیسی مسائل سیاسی در این باره می گوید: «ماموریت ابراهیمی فرصت های کمی برای رسیدن به موفقیت دارد، این را من از اظهارات شخص ابراهیمی استنتاج می کنم. اما به اعتقاد من حکومت سوریه با ابراهیمی وارد گفت وگو خواهد شد چرا که نیاز بسیاری به ارتباط داشتن با فضای دیپلماتیک احساس می کند و می بیند که ابراهیمی نیز به تلاش های دیپلماتیک پایبند است. اما آن چه روشن است این است که دو طرف درگیری در سوریه علاقه چندانی به پایان دادن به خشونت ها ندارند.»

به اعتقاد پاتریک بیشتر کشورهای عربی به دنبال تغییر نظام حاکم بر سوریه هستند در حالی که ابراهیمی تمرکز خود را بر شورای امنیت گذاشته و معتقد است که روسیه و چین می توانند بر دمشق تاثیر بگذارند. وی همچنین می پرسد: «آیا در مقابل ایالات متحده امریکا و اتحادیه اروپا و کشورهای عرب شورای همکاری خلیج فارس به ارتش آزادیبخش فشار می آورند که به سمت حل بحران حرکت کند؟»

پاتریک اظهار نظر خود را این گونه به پایان می رساند که «درگیری با هدف استیلا بر دیگری تا آخر ادامه خواهد داشت، یعنی از یک سو حکومت سوریه و حامیان منطقه ای و بین المللی آن قرار دارند و از سوی دیگر مخالفان اسد و حامیان غربی و عربی هم پیمان با غرب.»

نبیل العربی، دبیر کل اتحادیه عرب نیز در قاهره درباره ماموریت ابراهیمی می گوید: «ابراهیمی نمی خواهد همان چارچوب کاری سلف خود، کوفی عنان را دنبال کند. او نمی خواهد ورقه ای را تسلیم حکومت سوریه کند و به آنها بگوید بیایید سر این نکات به توافق برسیم بلکه می خواهد به اندازه کافی زمان در اختیار داشته باشد تا بداند که ماموریتش را چگونه و با چه کیفیت می تواند به سرانجام برساند.»

در همین رابطه عبدالوهاب بدرخان، تحلیلگر مسائل سیاسی نیز می گوید: «ابراهیمی از نقطه آغاز شکست عنان سخن می گوید. شکست توقف خشونت ها و شکست روند سیاسی و اکنون می خواهد که شکستش سومین شکست بحران سوریه نباشد.»

وی درباره تفاوت اولویت های کاری اخضر ابراهیمی با عنان می گوید: «فرق اساسی او با عنان در این است که او به دنبال توقف خشونت ها و اعمال آتش بس به عنوان اولویت یا ضرورت کاری اش نیست چرا که همه می دانند رسیدن به چنین توافقی محال است.»

بدرخان درباره روند فعالیت ابراهیمی نیز می گوید: «او به طور ساده کار خود را دنبال می کند و به مدت طولانی نیز مذاکرات خود را ادامه خواهد داد، او نمی خواهد سوپرمن سوریه باشد بلکه می خواهد زیر سایه سازمان ملل و واقعیت های سیاسی موجود در شورای امنیت که بر سر سوریه دو دسته شده است، کار خود را پیش ببرد.»

وی در ادامه می افزاید: «همه چیز در تحولات جاری سوریه بر اساس واقعیت های موجود بر روی زمین تغییر می کنند شاید حتی روزی مواضع جامعه جهانی نیز تغییر کنند. نباید هیچ چیز را از نظر دور نگه داریم.»