تحریمهای اتحادیه اروپا و آینده مذاکرات
آرمان : تحریمهایی که در قطعنامه شورای امنیت صادرشده، پیرامون سه مساله است؛ تکنولوژی هستهای، سیستم موشکی و سیستم دفاعی. اما تحریمهای دیگری هم هست که به صورت یکجانبه از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا تصویب شدهاست اما بعد از تصویب تحریمهای مضاعف یکجانبه، برخی از کشورها بر آن شدند که واردات نفت از ایران را کاهش دهند. آمریکاییها بعد از آن اعلام کردند که کرهجنوبی، ژاپن، هندوستان، مالزی، سنگاپور و چند کشور دیگر را معاف کردند.بنابراین کرهجنوبی هم مشمول این معافیت آمریکا شده بود. حرف آمریکا این بود که آنها مجبور نیستند این واردات را کاهش بدهند. دیروز در خبرها خواندیم همزمان با آغازتحریم نفتی اروپا، کرهجنوبی واردات نفت از ایران را متوقف میکند. وزرای امور خارجه و اقتصاد و دارایی کرهجنوبی در بیانیه مشترکی دراین باره اعلام کردند در حین اینکه اتحادیه اروپا واردات نفت از ایران را به حال تعلیق درمیآورد، واردات نفت ایران از سوی کرهجنوبی نیز به حال تعلیق درخواهد آمد. این مساله اقدامی یکجانبه از سوی کرهجنوبی است، چون از نگاه آمریکاییها آنها معاف شده بودند.
میتوان گفت این تصمیم بر اساس ارزیابی سیاسی جدیدی گرفته شده است. چون تصمیم قبلی کرهایها قبل از اینکه از سوی آمریکاییها معاف بشوند، کاهش واردات نفت بودهاست، نه توقف واردات. مساله خودداری اتحادیه اروپا از بیمه نفتکشهای ایران، مسالهای دیگر بود که ژاپنیها و هندیها سعی کردند چارهای برای آن بیندیشند. اقدام کنونی کرهجنوبی، مسالهای فراتر از بیمه نفتکشهاست و معنای سیاسی خاصی دارد. این توقف واردات، دال بر این است که اگر مذاکرات استانبول به تفاهم مرضیالطرفین منتهی نشود، هم اجرای تحریمهای ماه جولای مد نظر است و هم کشورهایی که به استقبال موضوع میروند. به پیشواز رفتن کرهجنوبی در مساله تحریمها، دال بر این است اگر مذاکرات به طرز جدی دنبال نشود اعمال تحریمها همان شکل ادامه خواهد پذیرفت. هنگامی که کرهجنوبی موضوع توقف را مطرح میکند، یعنی جایگزینی برای انرژی خود پیدا کردهاست. حتما کرهایها با کشورهایی مثل عربستان، کویت و امارات متحده عربی مذاکراتی انجام دادهاند تا جبران توقف صادرات نفت ایران را انجام دهند. درباره تاثیر این قضیه بر روند مذاکرات حرفهایی زده میشود که به نظرم زیاد منطقی نیست. نباید به صورت احساسی عمل کرد. طبیعی است پیامدهای این قضیه در وضعیت اقتصاد ایران و درآمدهای نفتی ایران اثر خواهد داشت؛ اما باید سعی کرد برای مسائل، راهحلهای منطقی پیدا کرد، بنابراین در جایی که منافع اساسی یک کشور مطرح میشود، باید با دید واقعنگرانه ومنطقی با مسائل برخورد کرد.
میتوان گفت این تصمیم بر اساس ارزیابی سیاسی جدیدی گرفته شده است. چون تصمیم قبلی کرهایها قبل از اینکه از سوی آمریکاییها معاف بشوند، کاهش واردات نفت بودهاست، نه توقف واردات. مساله خودداری اتحادیه اروپا از بیمه نفتکشهای ایران، مسالهای دیگر بود که ژاپنیها و هندیها سعی کردند چارهای برای آن بیندیشند. اقدام کنونی کرهجنوبی، مسالهای فراتر از بیمه نفتکشهاست و معنای سیاسی خاصی دارد. این توقف واردات، دال بر این است که اگر مذاکرات استانبول به تفاهم مرضیالطرفین منتهی نشود، هم اجرای تحریمهای ماه جولای مد نظر است و هم کشورهایی که به استقبال موضوع میروند. به پیشواز رفتن کرهجنوبی در مساله تحریمها، دال بر این است اگر مذاکرات به طرز جدی دنبال نشود اعمال تحریمها همان شکل ادامه خواهد پذیرفت. هنگامی که کرهجنوبی موضوع توقف را مطرح میکند، یعنی جایگزینی برای انرژی خود پیدا کردهاست. حتما کرهایها با کشورهایی مثل عربستان، کویت و امارات متحده عربی مذاکراتی انجام دادهاند تا جبران توقف صادرات نفت ایران را انجام دهند. درباره تاثیر این قضیه بر روند مذاکرات حرفهایی زده میشود که به نظرم زیاد منطقی نیست. نباید به صورت احساسی عمل کرد. طبیعی است پیامدهای این قضیه در وضعیت اقتصاد ایران و درآمدهای نفتی ایران اثر خواهد داشت؛ اما باید سعی کرد برای مسائل، راهحلهای منطقی پیدا کرد، بنابراین در جایی که منافع اساسی یک کشور مطرح میشود، باید با دید واقعنگرانه ومنطقی با مسائل برخورد کرد.
نظر شما :