برای زنده نگه داشتن مذاکرات هسته ای

باید اهداف کوچکتری را در نظر گرفت

۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۱ | ۱۵:۵۲ کد : ۱۹۰۱۴۰۸ اخبار اصلی
هر دو طرف بسیار با احتیاط حرکت می کنند و هیچ یک از طرف ها نمی خواهد امتیاز زیادی بدهد. اما در عین حال هیچ یک از طرف ها هم نمی خواهد به عنوان طرفی که مذاکرات را به شکست کشانده، معرفی شود.
باید اهداف کوچکتری را در نظر گرفت
دیپلماسی ایرانی: موضع مذاکره ای مقامات ایرانی هیچگاه تغییر نمی کند: جمهوری اسلامی از توانمندی های خود برای تولید سوخت هسته ای دست نمی کشد. اما محتوی برخی پیام ها چیزی ورای مذاکرات تهران با قدرت های جهانی است.

این پیام ها به برخی اختلافات داخلی در آستانه ورود به دور بعدی مذاکرات هسته ای اشاره می کند که برای هفته آینده در بغداد برنامه ریزی شده است.

باید گفت که توانایی مقاومت در برابر تحریم های غرب و پافشاری بر حق غنی سازی اورانیوم برای پرستیژ جمهوری اسلامی اهمیت بسیار زیادی دارد.

هر گونه اعطای امتیاز – چه بسیار زیاد باشد چه بسیار سریع – ریسک اختلافات داخلی را به همراه دارد. به بیان دیگر با پیشرفت مذاکرات، ملاحظه های سیاسی در ساختار جمهوری اسلامی نیز تقویت می شود. ملاحظاتی که ارائه امتیاز بدون دریافت منافع را تاب نمی آورد.

بهروز شجاعی، تحلیلگر سیاسی در تهران می گوید پافشاری بر توقف غنی سازی یک اهرم برای توافق است اما این خط قرمز ایران است.

به این ترتیب لزوم در نظر گرفتن اهداف کوچکتر برای زنده نگهداشتن مذاکرات پس از نشست بغداد بین ایران و نمایندگان آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان ، نمایان می شود.

یکی از این اهداف کوجکتر برای آمریکا و متحدانش ، ترغیب تهران به تعلیق غنی سازی 20 درصدی است. این سطح غنی سازی اورانیوم ، فراتر از میزانی است که ایران برای راکتور های تحقیقاتی نیاز دارد اما در عین حال امکان تبدیل این نوع از اورانیوم غنی شده به مواد مورد نیاز برای سلاح هسته ای ظرف مدت چند ماه نیز وجود دارد.

ایران تاکید دارد که به دنبال ساخت سلاح هسته ای نیست اما از برنامه های غنی سازی برای پیشرفت های تکتولوژیکی در موشک های دوربرد و برنامه های فضایی استفاده می کند و این نکته می تواند فضایی را برای مانور  در معامله هسته ای ایجاد کند.

البته نشانه های از ایران مشاهده می شود که حاکی از رویکرد مثبت نسبت به تعلیق غنی سازی 20 درصدی است . در مقابل این موافقت آمریکا و اروپا باید برخی تحریم ها علیه ایران شامل تحریم های نفتی و بانکی را تعدیل کنند و چنین درخواست هایی به طور مستقیم انعطاف پذیری واشینگتن را در بوته آزمون قرار خواهد داد.

پیش از این واشینگتن و متحدان اروپایی اش تاکید داشتند که ایران باید تمامی فعالیت های غنی سازی خود را متوقف کند. از سوی دیگر آنها هم اکنون از جانب اسرائیل تحت فشار قرار دارند تا در مذاکره با ایران از استراتژی داد و ستد بپرهیزند.

این در حالی است که هفته گذشته ، کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل ملاقات کرد و در این نشست مساله مذاکره با ایران نیز مطرح شد. اشتون پس از گفت و گو با نتانیاهو ابراز امیدواری کرد که در مذاکرات بغداد نتایج خوبی حاصل شود. اما در ایران یدالله جوانی ، مشاور سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعلام کرد: برای خوشی بینی در خصوص مذاکرات خیلی زود است. به گفته وی ایران به غرب اطمینان ندارد و غرب باید در دراز مدت اعتمادسازی کند.

مصطفی علنی؛ تحلیلگر امور منطقه ای در مرکز تحقیقات خلیج فارس بر این باور است که هر دو طرف بسیار با احتیاط حرکت می کنند و هیچ یک از طرف ها نمی خواهد امتیاز زیادی بدهد. اما در عین حال هیچ یک از طرف ها هم نمی خواهد به عنوان طرفی که مذاکرات را به شکست کشانده، معرفی شود.

از سوی دیگر مقامات ایران نمی خواهند به هیچ وجه در مقابل فشار اقتصادی غرب عقب نشینی کنند. چرا که هر گام رو به عقب در صورتی که امتیازی به همراه نداشته باشد می تواند موضع تندرو ها در ایران را تقویت کند. همچنین با توجه به اینکه محمود احمدی نژاد نیز آخرین سال ریاست جمهوری خود در ایران را سپری می کند، زمان مذاکرات هسته ای و نحوه برخورد با آن برای ساختار سیاسی جمهوری اسلامی اهمیت زیادی دارد.

افشین مولوی، نویسنده سیاسی بر این عقیده است که سرمایه سیاسی بسیار زیادی برای برنامه های هسته ای ایران هزینه شده و به همین دلیل نمی توان به راحتی عقب نشست.

منبع: تایم

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

 

 

 

نظر شما :