۱۰ کابوس جهان در ۲۰۱۲
خبرآنلاین: 2012 سال جنگ است یا صلح؟جهان در این سال برخلاف 2011 آرامش را به چشم خواهد دید یا باز قربانی ناآرامی های سیاسی خواهد شد؟ فارین پالیسی در نوشتاریاز ریسک هایی نام برده است که جهان در سال جاری با آن دست و پنجه نرم خواهد کرد:
1. پایان دوران یازدهم سپتامبر
روزهای پس از یازدهم سپتامبر با نوعی جهانی سازی همراه بود: چرخ بازار را اقتصاد چرخاند و جغرافیایی سیاسی را هم امنیت ملی تعریف کرد. دیگر اما چنین روالی در جهان امروز مصداق ندارد. به دنبال بحران مالی سال 2008 میلادی ، کشته شدن اسامه بن لادن ، خروج نسبی نیروهای آمریکایی از عراق و تعیین ضرب الاجل زمانی برای وداع با افغانستان دیگر به نظر می رسد که همه چیز در سال 2012 در حال تغییر و تحول است. از این پس به نظر می رسد که سیاستمداران در سرتاسر جهان بیشتر نگران ریسک های اقتصادی باشند : بحران یورو در اروپا ، بازاحیای اقتصاد بیمار امریکا ، افزایش نفوذ چین در سطح جهانی. درست در مسیر مخالف بازیگران عرصه بازار هم دغدغه مسائل سیاسی را در سر خواهند داشت.
2. خاورمیانه
بی میلی و بی ثباتی قدرت های قدیمی بین المللی در برقراری توازن در منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه به بی ثباتی های بیشتر در منطقه ای منتهی می شود که اختلاف های قومی ، مذهبی و طایفه ای در آن مادر بی ثباتی های بیشتر است. نبود یک قالب امنیت منطقه ای ، ادامه اعتراض های مردمی ، چالش های اقتصادی و بی ثباتی های سیاسی در کشورهایی که انقلاب را تجربه کردند به حجم ناآرامی ها می افزاید. تغییرات در کشورهایی مانند مصر ، یمن، لیبی و بحرین مادر اختلاف میان قدرت های در حال جدال مانند ترکیه ، عربستان و ایران با هم خواهد شد.
3. بحران یورو
تنها نگرانی ما در اروپا برهم ریختن بازار یورو نیست بلکه نگرانی اصلی لبریز شدن کاسه صبر مردمی است که دیدیم در سال 2011 هم چگونه اعتراض های خود را به تصویر کشیدند.
4. ایالات متحده پس از انتخابات
به محض انکه در ماه نوامبر آرا شمرده شود، نمایندگان پارلمان هم به سراغ مالیات ها و ذخیره هایی می روند که باید در نه ماه پایانی سال جمع آوری شوند. سرمایه گذاران نسبت به رقم مالیات های خود مطمئن نخواهند بود و پیمانکاران دولتی هم در نوعی شک و تردید دست و پا خواهند زد.
5. کره شمالی:انفجار اتمی یا انفجار مردمی
کشوری که چالشی ترین تسلیحات هسته ای جهان را در اختیار دارد پس از مرگ کیم جونگ ایل رهبر خود حساس ترین سال چه از بعد نظامی و چه از منظر سیاسی را پشت سر می گذارد.
6. پاکستان: شورش یا از هم گسیختگی
پایان دوران پس از یازدهم سپتامبر به هیچ کشوری به اندازه پاکستان ضربه نخواهد زد. کشوری که بهشت تروریسم و انبار تسلیحات هسته ای است . کشوری که دولتی نه چندان محبوب و مقبول مردم را در خود جای داده ، ارتش مداخله گری دارد و البته از منظر امنیت منطقه ای هم چندان شرایط خوبی ندارد. دورنمای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان هم شرایط را بر پاکستان پیچیده تر از پیش کرده است.
7. چین:دغدغه در مرزها
طرح دولت باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده برای نزدیکی به کشورهای آسیایی در سال جاری میلادی دست همسایگان پکن در برابر این کشور را بازتر از پیش کرده است. افزایش ناسیونالیسم در چین، نقل و انتقال های سیاسی جاری و بی میلی یا ناتوانی دولت در پاسخ دادن به مطالبه های داخلی در خصوص نقش جهانی چین اوضاع را در این کشور نابسامان تر از گذشته کرده است. مجموع این حوادث پیش بینی آینده ای نه چندان مثبت برای چین در 2012 را آسان کرده است.
8. مصر: انتقال قدرت در اغما
مصر با بحران سیاسی در سال جاری روبه رو است. بی اعتمادی و تنش میان ارتش و مردم تبدیل به بحرانی ظاهرا لاینحل شده است. مساله ای که هم اسلام گراها و هم سکولارها را نگران کرده است. ثبات سیاسی ، احیای اقتصادی و تاثیرگذاری بر منطقه مانند گذشته رویاهایی است که چین در سال 2012 در سر دارد.
9. آفریقا جنوبی و اقتصاد
جدال بر سر ریاست کنگره ملی آفریقا سرعت توجه به دغدغه های سیاسی و رشد اقتصادی در این کشور را کاهش داد. در شرایطی که بحران یورو اروپا را در آغوش گرفته است اوضاع اقتصادی این کشور هم در وضعیت قرمز قرار گرفته است.
10. ونزوئلا: انتخابات بدون برنده
مهم ترین داستان این کشور در سال 2012 میلادی انتخابات ریاست جمهوری اکتبر است. به نظر می رسد که هوگو چاوز بیمار در صورت قید حیات تا آن زمان با درصد اندکی برگ برنده را در دست بگیرد. دورنمای اوضاع اقتصادی و سیاسی اما چندان خوش بینانه نیست. چه چاوز بمیرد و چه به قدرت ادامه دهد اختلاف میان طرفداران او و اعضای اپوزیسیون به بالاترین حد خود رسیده است.
1. پایان دوران یازدهم سپتامبر
روزهای پس از یازدهم سپتامبر با نوعی جهانی سازی همراه بود: چرخ بازار را اقتصاد چرخاند و جغرافیایی سیاسی را هم امنیت ملی تعریف کرد. دیگر اما چنین روالی در جهان امروز مصداق ندارد. به دنبال بحران مالی سال 2008 میلادی ، کشته شدن اسامه بن لادن ، خروج نسبی نیروهای آمریکایی از عراق و تعیین ضرب الاجل زمانی برای وداع با افغانستان دیگر به نظر می رسد که همه چیز در سال 2012 در حال تغییر و تحول است. از این پس به نظر می رسد که سیاستمداران در سرتاسر جهان بیشتر نگران ریسک های اقتصادی باشند : بحران یورو در اروپا ، بازاحیای اقتصاد بیمار امریکا ، افزایش نفوذ چین در سطح جهانی. درست در مسیر مخالف بازیگران عرصه بازار هم دغدغه مسائل سیاسی را در سر خواهند داشت.
2. خاورمیانه
بی میلی و بی ثباتی قدرت های قدیمی بین المللی در برقراری توازن در منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه به بی ثباتی های بیشتر در منطقه ای منتهی می شود که اختلاف های قومی ، مذهبی و طایفه ای در آن مادر بی ثباتی های بیشتر است. نبود یک قالب امنیت منطقه ای ، ادامه اعتراض های مردمی ، چالش های اقتصادی و بی ثباتی های سیاسی در کشورهایی که انقلاب را تجربه کردند به حجم ناآرامی ها می افزاید. تغییرات در کشورهایی مانند مصر ، یمن، لیبی و بحرین مادر اختلاف میان قدرت های در حال جدال مانند ترکیه ، عربستان و ایران با هم خواهد شد.
3. بحران یورو
تنها نگرانی ما در اروپا برهم ریختن بازار یورو نیست بلکه نگرانی اصلی لبریز شدن کاسه صبر مردمی است که دیدیم در سال 2011 هم چگونه اعتراض های خود را به تصویر کشیدند.
4. ایالات متحده پس از انتخابات
به محض انکه در ماه نوامبر آرا شمرده شود، نمایندگان پارلمان هم به سراغ مالیات ها و ذخیره هایی می روند که باید در نه ماه پایانی سال جمع آوری شوند. سرمایه گذاران نسبت به رقم مالیات های خود مطمئن نخواهند بود و پیمانکاران دولتی هم در نوعی شک و تردید دست و پا خواهند زد.
5. کره شمالی:انفجار اتمی یا انفجار مردمی
کشوری که چالشی ترین تسلیحات هسته ای جهان را در اختیار دارد پس از مرگ کیم جونگ ایل رهبر خود حساس ترین سال چه از بعد نظامی و چه از منظر سیاسی را پشت سر می گذارد.
6. پاکستان: شورش یا از هم گسیختگی
پایان دوران پس از یازدهم سپتامبر به هیچ کشوری به اندازه پاکستان ضربه نخواهد زد. کشوری که بهشت تروریسم و انبار تسلیحات هسته ای است . کشوری که دولتی نه چندان محبوب و مقبول مردم را در خود جای داده ، ارتش مداخله گری دارد و البته از منظر امنیت منطقه ای هم چندان شرایط خوبی ندارد. دورنمای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان هم شرایط را بر پاکستان پیچیده تر از پیش کرده است.
7. چین:دغدغه در مرزها
طرح دولت باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده برای نزدیکی به کشورهای آسیایی در سال جاری میلادی دست همسایگان پکن در برابر این کشور را بازتر از پیش کرده است. افزایش ناسیونالیسم در چین، نقل و انتقال های سیاسی جاری و بی میلی یا ناتوانی دولت در پاسخ دادن به مطالبه های داخلی در خصوص نقش جهانی چین اوضاع را در این کشور نابسامان تر از گذشته کرده است. مجموع این حوادث پیش بینی آینده ای نه چندان مثبت برای چین در 2012 را آسان کرده است.
8. مصر: انتقال قدرت در اغما
مصر با بحران سیاسی در سال جاری روبه رو است. بی اعتمادی و تنش میان ارتش و مردم تبدیل به بحرانی ظاهرا لاینحل شده است. مساله ای که هم اسلام گراها و هم سکولارها را نگران کرده است. ثبات سیاسی ، احیای اقتصادی و تاثیرگذاری بر منطقه مانند گذشته رویاهایی است که چین در سال 2012 در سر دارد.
9. آفریقا جنوبی و اقتصاد
جدال بر سر ریاست کنگره ملی آفریقا سرعت توجه به دغدغه های سیاسی و رشد اقتصادی در این کشور را کاهش داد. در شرایطی که بحران یورو اروپا را در آغوش گرفته است اوضاع اقتصادی این کشور هم در وضعیت قرمز قرار گرفته است.
10. ونزوئلا: انتخابات بدون برنده
مهم ترین داستان این کشور در سال 2012 میلادی انتخابات ریاست جمهوری اکتبر است. به نظر می رسد که هوگو چاوز بیمار در صورت قید حیات تا آن زمان با درصد اندکی برگ برنده را در دست بگیرد. دورنمای اوضاع اقتصادی و سیاسی اما چندان خوش بینانه نیست. چه چاوز بمیرد و چه به قدرت ادامه دهد اختلاف میان طرفداران او و اعضای اپوزیسیون به بالاترین حد خود رسیده است.
نظر شما :