پیشنهاد زکریا به اوباما درباره مذاکره با ایران
روزنامه شرق نوشت:
فرید زکریا، سردبیر هفتهنامه نیوزویک و مجری تلویزیون سی.ان.ان با نگارش سرمقالهای در روزنامه واشنگتنپست اذعان کرد چارهای جز پذیرش آن واقعیت نیست که حتی اگر جمهوری اسلامی در ایران عوض شود، باز هم برنامه هستهای ایران ادامه خواهد یافت.
زکریا در این یادداشت که با عنوان «برای معامله درباره آینده برنامه هستهای ایران به 2008 باز گردید» منتشر شده، مینویسد: «باراک اوباما در مبارزات انتخاباتی خود در سال 2008 اعلام کرد که سیاستهای خارجی دولت بوش را تغییر خواهد داد.
موضوع این تغییر هم ایران بود. اوباما به کرات توضیح داد که سیاست بوش که تنها ایران را تحت فشار میگذاشت کارآیی نداشته است و وی میخواهد با سران این کشور مذاکره کند تا از این طریق بتواند به راهکاری دست یابد تا از تنشها و خطرات موجود بکاهد.
اما پس از گذشت دو سال از ریاستجمهوری اوباما، سیاستهای وی در قبال ایران خیلی شبیه سیاستهای دولت جورج دبلیو بوش است با همان مشکلاتی که وی در زمان نامزدی انتخابات بر آنها تکیه میکرد.» سردبیر نیوزویک که هفته گذشته در ایران بود و مصاحبهای اختصاصی هم با رییسجمهور انجام داد، در ادامه درباره دلایل ناکارآمدی استراتژی تحریم درباره ایران تاکید میکند: «شیوههای تنبیهی در برخی مورد کارآیی داشته است. ایران با مشکلات اقتصادی مواجه است.
اما همانطور که من در دیدار کوتاه هفته گذشته خود از ایران شاهد بودم، این اقدامات اثرات جانبی هم داشته است. تحریمها پیشرفت ایران را کند کرده است اما نه آن اندازه که باید، زیرا این کشور از پول نفت و بازار داخلی بزرگی برخوردار است. این تحریمها تنها موجب تضعیف مردم و تقویت دولت شده است یعنی درست عکس آنچه که ما میخواهیم. آیا واقعا هدف از سیاستهای ما ایجاد چنین شرایطی بود»؟
زکریا با طرح این سوالها که «ما چه هدفی را دنبال میکنیم؟ آیا میخواهیم حکومت ایران را سرنگون کنیم؟ آیا میخواهیم این کشور را مجبور کنیم برنامه هستهای خود را متوقف کند؟»، تاکید میکند:«تحریمها مردم ایران را نسبت به غرب بیمیل کرده است زیرا بیش از حکومت به آنها آسیب میرساند. علاوه بر آنکه ما این واقعیت ناگوار را هم فراموش کردهایم که حتی اگر رژیم ایران تغییر کند، برنامه هستهای آن که یک خواست ملی است ادامه پیدا خواهد کرد.»
زکریا در ادامه مقاله خود ضمن تاکید بر اینکه احمدینژاد را فردی مصلحتگرا میداند، مینویسد: «در ساختار سیاسی ایران احمدینژاد فردی مصلحتگراست. رییس دفتر وی آشکارا از بهبود روابط با اسراییل سخن گفت و در طول سالها احمدینژاد اقداماتی را در زمینه هستهای انجام داد که اگرچه ناکافی بود، اما تلاشی جدی برای انجام مذاکرات بود.
وی پیشنهاد تشکیل کنسرسیومی بینالمللی برای غنیسازی اورانیوم را مطرح کرد، وی پیشنهاد ترکیه و برزیل را برای غنیسازی اورانیوم توسط روسها پذیرفت و پیشنهاد کرد که سطح غنیسازی اورانیوم در ایران را در سطح پنجدرصد حفظ کند. اوباما باید به دیدگاه اولیه خود بازگردد و ببیند آیا راهی برای مذاکره و دستیابی به توافق با ایرانیان وجود دارد.»
سرمقالهنویس واشنگتنپست، مقاله خود را با این جمله به پایان میبرد: «ایران آخرین تمدن بزرگ بشری است که خارج از نظم جهانی قرار دارد. در نتیجه ما باید به دنبال راهکاری باشیم که علاوه بر تحت فشار گذاشتن ایران، این کشور را از انزوا خارج کنیم.»
فرید زکریا، سردبیر هفتهنامه نیوزویک و مجری تلویزیون سی.ان.ان با نگارش سرمقالهای در روزنامه واشنگتنپست اذعان کرد چارهای جز پذیرش آن واقعیت نیست که حتی اگر جمهوری اسلامی در ایران عوض شود، باز هم برنامه هستهای ایران ادامه خواهد یافت.
زکریا در این یادداشت که با عنوان «برای معامله درباره آینده برنامه هستهای ایران به 2008 باز گردید» منتشر شده، مینویسد: «باراک اوباما در مبارزات انتخاباتی خود در سال 2008 اعلام کرد که سیاستهای خارجی دولت بوش را تغییر خواهد داد.
موضوع این تغییر هم ایران بود. اوباما به کرات توضیح داد که سیاست بوش که تنها ایران را تحت فشار میگذاشت کارآیی نداشته است و وی میخواهد با سران این کشور مذاکره کند تا از این طریق بتواند به راهکاری دست یابد تا از تنشها و خطرات موجود بکاهد.
اما پس از گذشت دو سال از ریاستجمهوری اوباما، سیاستهای وی در قبال ایران خیلی شبیه سیاستهای دولت جورج دبلیو بوش است با همان مشکلاتی که وی در زمان نامزدی انتخابات بر آنها تکیه میکرد.» سردبیر نیوزویک که هفته گذشته در ایران بود و مصاحبهای اختصاصی هم با رییسجمهور انجام داد، در ادامه درباره دلایل ناکارآمدی استراتژی تحریم درباره ایران تاکید میکند: «شیوههای تنبیهی در برخی مورد کارآیی داشته است. ایران با مشکلات اقتصادی مواجه است.
اما همانطور که من در دیدار کوتاه هفته گذشته خود از ایران شاهد بودم، این اقدامات اثرات جانبی هم داشته است. تحریمها پیشرفت ایران را کند کرده است اما نه آن اندازه که باید، زیرا این کشور از پول نفت و بازار داخلی بزرگی برخوردار است. این تحریمها تنها موجب تضعیف مردم و تقویت دولت شده است یعنی درست عکس آنچه که ما میخواهیم. آیا واقعا هدف از سیاستهای ما ایجاد چنین شرایطی بود»؟
زکریا با طرح این سوالها که «ما چه هدفی را دنبال میکنیم؟ آیا میخواهیم حکومت ایران را سرنگون کنیم؟ آیا میخواهیم این کشور را مجبور کنیم برنامه هستهای خود را متوقف کند؟»، تاکید میکند:«تحریمها مردم ایران را نسبت به غرب بیمیل کرده است زیرا بیش از حکومت به آنها آسیب میرساند. علاوه بر آنکه ما این واقعیت ناگوار را هم فراموش کردهایم که حتی اگر رژیم ایران تغییر کند، برنامه هستهای آن که یک خواست ملی است ادامه پیدا خواهد کرد.»
زکریا در ادامه مقاله خود ضمن تاکید بر اینکه احمدینژاد را فردی مصلحتگرا میداند، مینویسد: «در ساختار سیاسی ایران احمدینژاد فردی مصلحتگراست. رییس دفتر وی آشکارا از بهبود روابط با اسراییل سخن گفت و در طول سالها احمدینژاد اقداماتی را در زمینه هستهای انجام داد که اگرچه ناکافی بود، اما تلاشی جدی برای انجام مذاکرات بود.
وی پیشنهاد تشکیل کنسرسیومی بینالمللی برای غنیسازی اورانیوم را مطرح کرد، وی پیشنهاد ترکیه و برزیل را برای غنیسازی اورانیوم توسط روسها پذیرفت و پیشنهاد کرد که سطح غنیسازی اورانیوم در ایران را در سطح پنجدرصد حفظ کند. اوباما باید به دیدگاه اولیه خود بازگردد و ببیند آیا راهی برای مذاکره و دستیابی به توافق با ایرانیان وجود دارد.»
سرمقالهنویس واشنگتنپست، مقاله خود را با این جمله به پایان میبرد: «ایران آخرین تمدن بزرگ بشری است که خارج از نظم جهانی قرار دارد. در نتیجه ما باید به دنبال راهکاری باشیم که علاوه بر تحت فشار گذاشتن ایران، این کشور را از انزوا خارج کنیم.»
نظر شما :