دیپلماسی میوه‌ای پاکستان و امریکا را به هم نزدیک کرد
شیرینی غیرقابل پیش بینی وارد رابطه اسلام آباد با واشنگتن شده است. اواخر ماه گذشته میلادی بود که وزارت کشاورزی ایالات متحده اعلام کرد که تازه ترین محموله های بار انبه از پاکستان وارد خاک این کشور شده است. از مدت ها پیش واردات منگو به دلیل بیم از انتقال بیماری طاعون از پاکستان به داخل آمریکا ممنوع اعلام شده بود. سفارت پاکستان در شیکاگو به افتخار پایان یافتن این ممنوعیت انتقال انبه از اسلام آباد به خاک امریکا یک مهمانی اختصاصی داد که انواع و اقسام استفاده از انبه به عنوان خوراکی در آن به مرحله اجرا درآمد. سفیر پاکستان در ایالات متحده آقای حقانی هم در این مهمانی شرکت داشتند و چند جعبه انبه سالم و تر و تازه هم برای مقام های ره بالای مملکت از جمله رئیس جمهوری به عنوان چشم روشنی فرستادند.
آقای حقانی این واردات را نتیجه دو سال گفتگوی مداوم و مستمر با دولت ایالات متحده اعلام کرد و تایکد کرد که این ماجرا پای ارشدترین مقام های حاضر در کابینه مانند خانم هیلاری کلینتون در جامه وزیر امور خارجه و ریچارد هالروک فقید نماینده ویژه اوباما در امور پاکستان و افغانستان را هم به پرونده باز کرده بود. حقانی در این خصوص به خبرنگاران گفت: ما از به ثمر نشستن این گفتگوها بسیار خوشحال هستیم بخصوص آنکه در روزهای تنش در رابطه میان اسلام آباد و واشنگتن در نهایت به نوعی شیرینی به این داستان اضافه کرد.
با 250 میلیون دلار واردات انبه ایالات متحده در حقیقت در این حوزه در سطح بین المللی سکوی نخست را به خود اختصاص داده است. پاکستان هم ششمین کشور تولید کننده انبه در جهان است. بسیاری از تحلیل گران سیاسی امیدوراند که این انبه های خوشمره نقش کاتالیزور تجارت بیشتر میان تهران و اسلام آباد را بازی کنند.
تنها واشنگتن و سالام آبا نیستند که برای بهبود در روابط سیاسی خود دست به دامان شیرینی میوه جات می شوند. چین نیز تاکنون بارها و بارها در طول تاریخ از میوه جات برای حل بحران های سیاسی و برون رفت از بن بست استفاده کرده است. چین یک بار حجم بالایی از میوه های تولیدی تایوان را خریداری کرد تا شاید بدین وسیله بتواند دل جنوب نشین های این کشور را با خود همراه کند. تایوان در زمره کشورهایی است که همواره مشکل تولید بالای میوه و مازاد قابل توجه آن را داشته است. چینی ها امیدوار بودند که بتوانند با این حرکت به اقتصاد کشاورزان تایوانی کمک کرده و آنها را در مسیر منافع اقتصادی خود قرار دهند. برنامه ای دراز مدت برای در اختیار داشتن رای آنها در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 میلادی.
در می سال 2005 میلادی چین تعرفه های واردات خود بر 15 مورد از میوه های تایوانی را برداشت و با این حرکت صدای اعترضا سیاستمداران مخالف پکن در داخل تایوان را بلند کرد. این سیاستمداران ادعا می کردند که این حرکت با اهداف سیاسی و برای تشویق رای رهندگان به عدم حمایت از کاندیداهای مخالف چین و طرفدار استقلال از پکن در انتخابات این کشور صورت گرفته است.
سپس در سال 2008 میلادی تایوانی ها با مازاد قابل توجه تولید پرتقال روبه رو بودند و این یک شرکت چیتی بود که با خرید 1200 تن پرتقال به کمک تایوانی ها آمد. در فاصله سالهای 2009 تا 2010 صادرات میوه از تایوان به چین 130 درصد افزایش یافت. این تابستان نیز که تایوانی ها با مازاد تولید در میوه روبه رو بودند باز هم این چینی ها بودند که برای خرید بیشتر پیشقدم شدند.
با این همه اگر کیفیت این میوه ها و محصولات کشاورزی انتقالی میان دو کشور هم خوب نباشد می تواند شیرینی این تجارت را به کام طرفین زهرمار کند.ماه گذشته میلادی بود که واردات نوعی میوه از مرز مکزیک به داخل امریکا دردسر ساز شد و هنوز هم دو کشور نمی دانند که آیا رابطه سیاسی میان آنها به دلیل کیفیت پایین و آلوده بودن این میوه ها متشنج خواهد شد یا خیر؟
نظر شما :