پاکستان غر می‌زند، حرف آخر را اوباما می‌زند
یک روز پیش از این اظهارات، پاکستانی ها که حسابی از خودسری و جولان دهی امریکایی ها در خاک کشورشان به ستوه آمده و پاسخی برای افکار عمومی‌و لایه های ضد امریکایی جامعه شان نداشتند، خبر دادند که تعدادی از مربیان نظامی‌امریکایی را که مشغول پرورش نیروهای شبه نظامی‌پاکستان بوده اند و علت اصلی حملات تروریستی القاعده به این مدارس به شمار می‌روند، از کشور اخراج می‌شوند.
به نظر می‌رسید پاکستان نیز قصد کوتاه آمدن ندارد و می‌خواهد با همه قصورها و پنهان کاری هایی که داشته، جلوی یک‌جانبه گری امریکا در پاکستان سینه سپر کند و از حاکمیت و استقلال اش دفاع کند. تصمیم گیری برای تروریست ها در پاکستان و افغانستان سال هاست که در ید امریکایی هاست و نیروهای ناتو در پاکستان کاملا ابتکار عمل را به دست گرفته اند.
روز دوشنبه دوم خرداد برخی منابع خبری در افغانستان از کشته شدن ملاعمر رهبر طالبان خبر دادند و نوشتند که جسد او تحت معاینات پزشکی قرار دارد. اگر خبر صحت داشته باشد و ملاعمر در کویته پاکستان کشته شده باشد، باید منتظر یک جشن و سرور دیگر در امریکا، فریادهای گوش خراش پاکستانی ها و حرکت های انتحاری مرگبار در افغانستان و پاکستان باشیم.
با همه تلاش هایی که بارک اوباما در سه سال گذشته برای تقسیم وظایف امور جهانی بویژه مقابله با تروریسم از خود نشان داده اما قابل کتمان نیست که حرف و آخر را در این زمینه امریکا می‌زند و مقصودش از مشارکت پاکستان در مبارزه با تروریسم، آزاد گذاشتن امریکایی ها در خاک این کشور برای شکار تروریست ها و تصمیم گیری برای ماندن و میزان ماندن در این منطقه است.
اوباما در گفتگویی که یکشنبه شب از بی سی سی پخش شد، در پاسخ به این سوال که "اگر پناهگاه یکی از رهبران گروه القاعده و یا رهبر طالبان یعنی ملاعمر در پاکستان یا کشور مستقل دیگری شناسایی شود، اقدام ایالات متحده چه خواهد بود؟" گفت: در صورت ضرورت واشنگتن مستقل عمل خواهد کرد.
وی در ادامه گفت: وظیفه ما حفظ امنیت ایالات متحده امریکاست. ما برای حاکمیت ملی پاکستان احترام زیادی قائلیم اما اجازه نخواهیم داد تا کسی آزادانه و فعالانه برای کشتن مردم و متحدان ما برنامه ریزی کند و این برنامه ها بدون آنکه ما اقدامی کنیم، عملی شود.
اما یکی از سخنگویان رئیس جمهور پاکستان در پاسخ به این بخش از سخنان اوباما گفته است: باید از اقدامات انفرادی و یک‌جانبه دوری کنیم و در مبارزه با تروریسم، بر همکاری مشترک تمرکز کنیم.
حمله نیروهای اطلاعاتی و عملیاتی امریکا به اقامتگاه اسامه بن لادن در ابت آباد پاکستان، روابط واشنگتن - اسلام آباد را به شدت تحت الشعاع قرار داده و سخنان قاطعانه و بی تعارف اوباما در گفتگو با بی بی سی، چونان آب سردی بر پیکر پاکستانی ها و صدای اعتراض آنها بوده است.
سیاستمداران پاکستان حمله به محل اقامت بن لادن را نقض آشکار حاکمیت ملی پاکستان خوانده و گفته اند اجازه نمی‌دهند چنین عملی تکرار شود. از آن سو رئیس جمهوری امریکا می‌گوید امنیت مردمش و سایر متحدانش اقتضا می‌کند که در صورت پی بردن به حضور رهبران طالبان در پاکستان، از لشکرکشی مشابه و اقدام به دستگیری یا کشتن وی کوتاهی نکنند. با این اوصاف نه تنها حمله هواپیماهای بی سرنشین ادامه می‌یابد بلکه در صورت لزوم، تکرار حمله مشابه دوم ماه می‌در خاک پاکستان نیز دور از ذهن نخواهد بود.
برخی کارشناسان معتقدند اظهارات رئیس جمهور امریکا نشانه ادامه فشارهای واشنگتن بر اسلام آباد است. اسلام آباد زیر فشار افکار عمومی‌غرب قرار دارد که چگونه از اختفای چند ساله بن لادن در کشورش بی اطلاع بوده و اگر بی اطلاع نبوده و آن را پنهان می‌کرده، گناهی دوچندان مرتکب شده و مستحق سرزنش و بی اعتمادی است.
به نظر می‌رسد در صورت افزایش فشارهای امریکا، اسلام آباد یا مجبور به پذیرش خواسته های امریکا می‌شود و روابطش را با واشنگتن از سر می‌گیرد و یا ترک پیمان می‌کند و متحدان تازه ای در منطقه پیدا می‌کند؛ متحدی در حد و قواره چین یا روسیه.
چند روز پیش این گمانه مطرح شد که پاکستانی ها قصد دارند مناسبات جدیدی را با چین شروع کنند. شاهد این حدس و گمان ها آن است که آصف علی زرداری رئیس جمهور پاکستان در تازه ترین سفرش به مسکو روسیه را یکی از دوستان نزدیک پاکستان خواند و یوسف رضا گیلانی نخست وزیر نیز در سفر به چین بر هم پیمان بودن اسلام آباد با پکن تاکید کرد.
نظر شما :