اسلام‌آباد در دوراهی تسلیم

۰۲ خرداد ۱۳۹۰ | ۰۲:۴۷ کد : ۱۲۹۹۷ آسیا و آفریقا
معلوم نیست رابطه ازهم گسیخته امریکا و پاکستان به کجا می انجامد. دولت پاکستان دستور به خروج 150 تن از آموزگاران نظامی امریکایی از این کشور داده است؛ یعنی حدود 20 درصد مجموع این قوا در پاکستان. واقعیت آن است که پاکستان در یک دوراهی منتهی به تسلیم گرفتار شده است.
اسلام‌آباد در دوراهی تسلیم
دیپلماسی ایرانی: حتی اگر خبر بیاید که پاکستان دستور به اخراج 50 درصد نیروها یا آموزش دهندگان نظامی امریکایی داده است، همچنان بعید به نظر خواهد رسید که اسلام اباد خواهان قطع رابطه نظامی و قطع کمک های نظامی امریکا – حتی در کوتاه مدت - باشد. خشم عناصر القاعده و اسلام گرایان افراطی در این کشور به حدی شدت گرفته که پاکستان را مجبور به فشار بر امریکا کرده است. بدیهی است که حملات انتقام جویانه بنیادگرایان مسلح در پاکستان هدفی ضد امریکایی دارد. آنها هر بار در بیانیه هایشان بر این مهم تاکید می کنند و پس از قتل بن لادن چندین بار جدیت بیش از پیش خود را به اثبات رسانده اند.

شورشیان طالبان و القاعده گفته اند تا خروج نیروهای امریکای از خاک پاکستان و افغانستان یک لحظه از پا نمی نشینند. بنابراین چشم همه دشمنان امریکا در منطقه به دستان افراد مسلح شورشی در افغانستان و پاکستان دوخته شده است. اسلام آباد نیز که بارها به امریکا اخطار داده است در برابر حملات بی گدار هواپیماهای بی سرنشین امریکایی و بی توجهی به استقلال و تمامیت ارضی این کشور واکنش نشان می دهد، این بار عکس العمل تند و القاعده پسندی داشته و دستور به اخراج 150 تن از آموزش دهندگان نظامی متعلق به امریکا از این کشور داده است.

روزنامه واشنگتن پست به نقل از یک مقام پاکستانی که نامی از او نام برده نشده می نویسد: پیش از عملیاتی که رهبر القاعده در آن کشته شد به 25 تا 30 آموزگار نظامی امریکایی دستور خروج داده شده بود و به نظر می رسید این تصمیم عکس العملی در قبال قتل دو پاکستانی به دست یک عضو سیا در شهر لاهور بود.

حکومت پاکستان در ماه مارس گذشته پس از آنکه بر اثر فشار واشنگتن این عضو سازمان سیا را از بند آزاد کرد، هشدار داد که حضور نظامی امریکا را در خاک کشورش کاهش می دهد. این هشدار عملی نشد تا اینکه به دنبال کشته شدن اسامه بن لادن روابط امریکا و پاکستان بیش از پیش متشنج شد.

اکنون واشنگتن درباره اختفای چندساله بن لادن و شاید تروریست های دیگر از اسلام آباد توضیح می خواهد و پاکستان هم با کارت هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی و تخریب ها و حمله های غیرقابل پیش بینی آنها بازی می کند. همچنین پاکستان تاکید می کند که امریکا در عملیات جستجو و کشتن بن لادن حاکمیت ملی این کشور را نقض کرده است.

درحال حاضر ترس از این است که تلاش اسلام آباد برای برگرداندن آب و آبروی ریخته، به بی خردی دیگری منجر شود. برخی کارشناسان معتقدند پاکستان نباید جدل لفظی و عملی را با امریکا ادامه دهد و بهتر است به توافقات آشکار و پنهان دست یابد و گذشته را فراموش کند. ضمن اینکه باراک اوباما نیز اگرچه پاکستان را به دلیل بی اطلاعی سهوی یا عمدی اش مورد سوال قرار داده، اما درنهایت راضی به تخریب بیش از پیش روابط با این کشور نیست.

مارک گراسمن نماینده ویژه ایالات متحده در امور افغانستان و پاکستان هفته گذشته با مقام های اسلام آباد ملاقات و گفتگو کرد. در عین حال روز جمعه یک هواپیمای بی سرنشین امریکایی بار دیگر به شورشیان مسلح در وزیرستان شمالی حمله کرد و متعاقب آن، حمله هایی از سوی گروه های مسلح به محموله های ناتو صورت گرفت که عمده کشته شدگان آن پاکستانی بودند نه امریکایی. گفته می شود وزیرستان شمالی مرکز القاعده و سایر گروه های مسلح است و حملات شان را از آن ناحیه علیه نیروهای دولتی افغان و ناتو در افغانستان سازماندهی می کنند.

اما اینکه آیا پاکستان تصمیم دارد در برابر سیاست های نظامی مداخله جویانه امریکا در خاک کشورش قد علم کند و با پشت گوش انداختن قصورات و اتهامات روا داشته شده علیه خود درباره پناه دادن به تروریست ها، کمی تندخو شود و دست کم در انظار عمومی ژست ملی گرایانه بگیرد و افکار عمومی را با خود همراه کند، پرسشی است که پاسخ آن درونش نهفته است و چندان پیچیده نیست. پاکستان در برابر یک دوراهی گرفتار شده است. اگر دست بسته تسلیم امریکا شود، پاسخگوی افکار عمومی نخواهد بود و هر روز باید منتظر انفجارها و حمله های تروریستی بنشیند و اگر سر تسلیم در برابر خواسته های تروریست ها فرود بیاورد، به زودی همه چیز را خواهد باخت.

آموزگاران خاص نظامی امریکا وظیفه آموزش شبه نظامیان حکومتی پاکستان را که در مناطق قبایلی عملیات می کنند برعهده دارند. همان مقام نظامی پاکستان به واشنگتن پست گفته است: تصمیم به کاهش تعداد آموزگاران نظامی امریکا نه به علت نارضایتی از امریکا بلکه براساس ضرورت هایی صورت گرفته است. در حال حاضر تعداد آموزگاران نظامی پاکستانی که توسط امریکایی ها آموزش دیده اند بیشتر از اندازه نیاز است.

 

نظر شما :