اوپک بی‌رئیس شد
پس از آن‌که دولت تصمیم گرفت ماده 53 قانون برنامه پنجم توسعه کشور را شکل اجرایی ببخشد، دست به تغییرات در چند وزارتخانه زد و از آن جمله وزارت نفت را در وزارتخانه نیرو ادغام کرد تا به گفته معاون پارلمانی رئیس جمهور «وزارت انرژی» تشکیل دهد.
به نوشته «جام جم آنلاین» گذشته از این‌که آیا این تغییرات کارشناسی است یا مبنای اصولی دارد یا خیر باید گفت که تغییرات وزارت نفت به عنوان یک وزارتخانه حساس و کلیدی اقتصاد باید با حساسیت و دقت بیشتری پیگیری شود و جوانب مختلف این وزارتخانه تولیدمحور که مهم‌ترین رکن اقتصادی را در بر می‌گیرد در زمینه‌های اقتصادی، تولیدی، صنعتی، بین‌المللی و حتی سیاسی مدنظر قرار گیرد.
از آنجا که امروزه نفت به عنوان یکی از ابزارهای اقتصادی در عرصه بین‌المللی شناخته شده است که در بسیاری از معادلات سیاسی و بین‌المللی ایفای نقش می‌کند نباید به سادگی از کنار تغییرات ایجاد شده در آن عبور کرد.
نفت از 50 سال پیش تاکنون صاحب تشکیلات سازمانی بین‌المللی به‌نام «اوپک» شده است که این سازمان متشکل از کشورهای تولیدکننده نفت است و ایران رتبه دوم تولید در این سازمان را داراست و از نیم قرن گذشته همواره در عرصه بازار جهانی نفت تاثیرگذار و ایفاگر نقش بوده است.
ایران در حالی اوایل 2011 به ریاست این سازمان انتخاب شد که از 30 سال پیش تاکنون لابی‌های سیاسی برخی از قدرت‌ها اجازه رسیدن به ریاست و دبیرکلی اوپک در این سازمان مهم اقتصادی بین‌المللی را نداده بود. دستیابی به ریاست اوپک نقش کلیدی‌تری را برای ایران در سازمان اوپک به وجود آورد. حال مشخص نیست با برکناری وزیر نفت و خداحافظی روز گذشته رئیس‌جمهور با مسعود میرکاظمی که از اواخر آذر به ریاست اوپک تکیه زده و برنامه‌های زیادی را برای یک سال پیش رو طراحی و پیشنهاد کرده بود، ریاست ایران در اوپک به کجا ختم خواهد شد؟
رسیدن به ریاست اوپک از یک سال قبل در رایزنی‌های گسترده ایران در نشست‌ها و دیدارهای مختلف اعضای اوپک به چشم می‌خورد؛ هرچند ریاست دوره‌ای این سازمان طبق اساسنامه براساس حروف الفبا تعیین می‌شد؛ اما سابقه انتخابات رئیس و دبیرکلی اوپک در ادوار گذشته بیانگر آن است که رویکرد الفبایی نیز نمی‌توانسته در رسیدن به پست‌های کلیدی در اوپک نقش داشته باشد، از این روی ریاست ایران بر اوپک، دستاورد مهمی برای نفت ایران در عرصه بین‌الملل بود؛ اما اکنون نمی‌توان گفت در این تغییرات ساختاری، جایگاه این پست کلیدی کجاست؟ آیا دولت در تغییرات ایجاد شده، این موضوع را در عرصه بین‌الملل در نظر گرفته است که مسوولیت و جایگاه ایران در ریاست اوپک چه خواهد شد و آیا اساسا وقتی کشوری مسوولیتی بین‌المللی را می‌پذیرد، تغییرات داخلی چه تاثیری در مدیریت پذیرفته شده بین‌المللی آن کشور دارد؟
با این حال ایران از روز گذشته رسما نماینده خود را از ریاست اوپک برکنار کرد و چنانچه این سازمان بخواهد نشستی اضطراری یا فوری درخصوص تحولات بازار با توجه به تحولات و نوسانات روبه‌فزونی اخیر بازارهای جهانی نفت برگزارکند، مشخص نیست ریاست این نشست را چه کسی به‌عهده خواهد گرفت؟ رئیس اوپک طبق اساسنامه، رئیس نشست‌های سالانه یا اضطراری وزیران اوپک است.
بهتر است دولت در ضرب‌الاجل ارائه لایحه وزارتخانه جدید با مسوولیت‌ها و شرح وظایف جدید بر اهمیت این موضوع تاکید داشته باشد تا کمترین آسیبی به جایگاه باارزش و مهم ایران در سازمان بین‌المللی اوپک به دلیل مسوولیت ریاست آن وارد نشود.
به نوشته «جام جم آنلاین» گذشته از این‌که آیا این تغییرات کارشناسی است یا مبنای اصولی دارد یا خیر باید گفت که تغییرات وزارت نفت به عنوان یک وزارتخانه حساس و کلیدی اقتصاد باید با حساسیت و دقت بیشتری پیگیری شود و جوانب مختلف این وزارتخانه تولیدمحور که مهم‌ترین رکن اقتصادی را در بر می‌گیرد در زمینه‌های اقتصادی، تولیدی، صنعتی، بین‌المللی و حتی سیاسی مدنظر قرار گیرد.
از آنجا که امروزه نفت به عنوان یکی از ابزارهای اقتصادی در عرصه بین‌المللی شناخته شده است که در بسیاری از معادلات سیاسی و بین‌المللی ایفای نقش می‌کند نباید به سادگی از کنار تغییرات ایجاد شده در آن عبور کرد.
نفت از 50 سال پیش تاکنون صاحب تشکیلات سازمانی بین‌المللی به‌نام «اوپک» شده است که این سازمان متشکل از کشورهای تولیدکننده نفت است و ایران رتبه دوم تولید در این سازمان را داراست و از نیم قرن گذشته همواره در عرصه بازار جهانی نفت تاثیرگذار و ایفاگر نقش بوده است.
ایران در حالی اوایل 2011 به ریاست این سازمان انتخاب شد که از 30 سال پیش تاکنون لابی‌های سیاسی برخی از قدرت‌ها اجازه رسیدن به ریاست و دبیرکلی اوپک در این سازمان مهم اقتصادی بین‌المللی را نداده بود. دستیابی به ریاست اوپک نقش کلیدی‌تری را برای ایران در سازمان اوپک به وجود آورد. حال مشخص نیست با برکناری وزیر نفت و خداحافظی روز گذشته رئیس‌جمهور با مسعود میرکاظمی که از اواخر آذر به ریاست اوپک تکیه زده و برنامه‌های زیادی را برای یک سال پیش رو طراحی و پیشنهاد کرده بود، ریاست ایران در اوپک به کجا ختم خواهد شد؟
رسیدن به ریاست اوپک از یک سال قبل در رایزنی‌های گسترده ایران در نشست‌ها و دیدارهای مختلف اعضای اوپک به چشم می‌خورد؛ هرچند ریاست دوره‌ای این سازمان طبق اساسنامه براساس حروف الفبا تعیین می‌شد؛ اما سابقه انتخابات رئیس و دبیرکلی اوپک در ادوار گذشته بیانگر آن است که رویکرد الفبایی نیز نمی‌توانسته در رسیدن به پست‌های کلیدی در اوپک نقش داشته باشد، از این روی ریاست ایران بر اوپک، دستاورد مهمی برای نفت ایران در عرصه بین‌الملل بود؛ اما اکنون نمی‌توان گفت در این تغییرات ساختاری، جایگاه این پست کلیدی کجاست؟ آیا دولت در تغییرات ایجاد شده، این موضوع را در عرصه بین‌الملل در نظر گرفته است که مسوولیت و جایگاه ایران در ریاست اوپک چه خواهد شد و آیا اساسا وقتی کشوری مسوولیتی بین‌المللی را می‌پذیرد، تغییرات داخلی چه تاثیری در مدیریت پذیرفته شده بین‌المللی آن کشور دارد؟
با این حال ایران از روز گذشته رسما نماینده خود را از ریاست اوپک برکنار کرد و چنانچه این سازمان بخواهد نشستی اضطراری یا فوری درخصوص تحولات بازار با توجه به تحولات و نوسانات روبه‌فزونی اخیر بازارهای جهانی نفت برگزارکند، مشخص نیست ریاست این نشست را چه کسی به‌عهده خواهد گرفت؟ رئیس اوپک طبق اساسنامه، رئیس نشست‌های سالانه یا اضطراری وزیران اوپک است.
بهتر است دولت در ضرب‌الاجل ارائه لایحه وزارتخانه جدید با مسوولیت‌ها و شرح وظایف جدید بر اهمیت این موضوع تاکید داشته باشد تا کمترین آسیبی به جایگاه باارزش و مهم ایران در سازمان بین‌المللی اوپک به دلیل مسوولیت ریاست آن وارد نشود.
نظر شما :