توان اقتصادى ايران مشخص است

سخنان اخير معاون اول رئيس جمهور درباره تحريم‌ها، باب تازه‌اى را در موضع‌گيرى‌هاى دولتى درباره اين مسئله گشود. او در موضع‌گيرى اخير خود گفته است که اگر ايران يک اخم به فرانسه کند بخشى از اقتصاد فرانسه فرو خواهد ريخت. به اين ترتيب بعد از بى اثر بودن تحريم‌ها و ضرر کردن کشورهاى تحريم کننده ايران، شاهد موضع‌گيرى جديدى در دولت دهم هستيم. چند و چون اين مسئله را در گفت‌وگو با محمد مهدى شهريارى، ‌عضو کميسيون امنيت ملى و سياست خارجى مجلس شوراى اسلامى‌جويا شديم.

گفتارى از محمد مهدى شهريارى عضو کميسيون امنيت ملى و سياست خارجى مجلس شوراى اسلامي.

ما در سى سال گذشته بعد از انقلاب به صورت جسته و گريخته با تحريم‌هايى از طرف امريکا و برخى کشورهاى غربى مواجه بوديم و هميشه همه آن اقلامى‌که مورد نياز صنايع ما بود، در اختيار ما قرار نمى‌دادند.

اما در دولت آقاى احمدى ن‍ژاد و با توجه به قطعنامه‌هاى شوراى امنيت عليه ايران، به خصوص قطعنامه اخير يعنى قطعنامه 1929، بحث تحريم‌ها به نسبت گذشته بسيار جدى‌تر شده است.

قطعا اين تحريم‌ها براى صنايع ايران مشکلاتى درست مى‌کند و وضع کنندگان اين تحريم‌ها هم به دنبال اين هستند که از طريق اين تحريم‌ها بتوانند صنعت و اقتصاد کشور ما را زمين‌گير کنند بنابراين درست نيست که بگوييم اين تحريم‌ها تاثيرى در اقتصاد ملى ما ندارند.

اما با توجه به پتانسيلى که ايران در اختيار دارد و منابع در دسترس کشور، ‌اين تحريم‌ها نمى‌تواند به طور کلى چرخ‌هاى اقتصادى کشور را متوقف کند. اما در روند توسعه اقتصادى و چرخه صنعتى کشور مشکلاتى به وجود خواهد آورد و روند توسعه را کند خواهد کرد.

اما درباره صحبت‌هايى که از طرف برخى مقامات مطرح مى‌شود بايد گفت که توان اقتصادى ايران مشخص است و کشورهاى اروپايى هم از آن اطلاع دقيق دارند و ما خودمان هم به توانايى‌هاى کشور واقفيم. اين طور نيست که با يک اخم کردن ايران اقتصاد فرانسه از هم بپاشد.

کسانى که اين صحبت‌ها را مطرح مى‌کنند يا دنيا را نمى‌شناسند يا کشور ايران را نمى‌شناسند يا فرانسه و اروپا را نمى‌شناسند. از نظر عرف ديپلماتيک گفتن چنين سخنانى از طرف يک مقام اجرايى بلند پايه کشور بزرگى مثل ايران به نظر مى‌رسد کار درستى نباشد و منافع جمهورى اسلامى‌ ايران را تامين نکند.

در عرف ديپلماتيک معمولا زمانى اين گونه با يکديگر صحبت مى‌کنند که مواضع خيلى خصمانه باشد و روابط از حالت معمولى خارج شده باشد. به هر حال اين گونه اظهارنظر‌ها به مصلحت منافع ملى ما نيست.

ما اگر توانايى انجام اقداماتى در راستاى کم کردن آثار تحريم‌ها و ضربه زدن به منافع دشمن را هم داشته باشيم، نبايد چنين چيزى را اين گونه اعلام کنيم. چرا که اگر اين توانايى موجود باشد، دشمن در بلند مدت شکست مى‌خورد و نيازى به اعلام نيست.

جداى از اين، مگر ما با فرانسه چه تعاملاتى داريم؟ اگر اقدامى‌ در اين رابطه بخواهد صورت بگيرد احتمالا در رابطه با واردات پژو و رنو خواهد بود. غير از اين مبادلات خاصى بين ايران و فرانسه وجود ندارد.

به طور کلى به نظر مى‌رسد چنين اظهاراتى بيش از آن که در راستاى منافع ملى ايران صورت بگيرد، به صورت تهديدى عليه ايران جلوه‌گر مى‌شود. نبايد طورى صحبت شود که دشمن سناريويى عليه امنيت و منافع ملى ما طرح ريزى کند.

اين که تحريم‌ها چقدر بتواند براى ما مشکل درست کند، بحث ديگرى است، به هر حال بى‌تاثير نيست اما اين طور هم نيست که کشور به دليل اين تحريم‌ها معطل بماند. اگر توانايى جديدى هم درست شده ما به فال نيک مى‌گيريم و استقبال مى‌کنيم. کما اين که با توجه به توانايى‌ها و منابع در اختيار کشور، هر روز ظرفيت‌ها و توانايى‌هاى جديدى را هم به دست مى‌آوريم.